88 replies to this topic

[Oatta]

Advertisements

 

ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นกุฏิของพระครับ

คราวนี้เรือจอดแล้วขึ้นมาทางวัดก่อนเดินผ่านเข้าหมู่บ้าน

บรรยากาศแถวนี้ดูเงียบวังเวงดี

[Oatta]

 

ตรงอุโบสถซึ่งชาวลาวเรียกว่า “สิม (Sim)” จะมีเอกลักษณ์ต่างจากบ้านเรา

ที่เห็นได้ชัดจะเป็นส่วน “ช่อฟ้า” ด้านบนหลังคาจะเรียก “โหง่”

นิยมทำเป็นรูปเศียรพญานาคหรือสัตว์หิมพานต์เพื่อใช้ปกป้องให้ปลอดภัย

ตรงบริเวณช่อฟ้าจะเป็นส่วนสำคัญในการบอกว่าใครเป็นผู้สร้างวัดด้วย

หากสังเกตยอดช่อฟ้าให้ดูจากจำนวนฉัตรข้างบน

สำหรับวัดหลวงที่สร้างโดยเจ้ามหาชีวิต (กษัตริย์) ยอดช่อฟ้าจะเป็นรูปฉัตรมี 17 ยอด
แล้วก็รองลงมาก็จะเป็นของเชื้อพระวงศ์

แต่ถ้าน้อยกว่า 9 ยอด แสดงว่าสร้างโดยชุมชนทั่วไป

คนรวยมาก็จะมียอดฉัตรมากตามจำนวนครับ

วิถีชีวิตของชาวบ้านหลังจากตายก็จะเผาเหมือนบ้านเรา

โดยเผาให้เป็นเถ้ากระดูกเพื่อให้เกิดใหม่เร็วขึ้น

[Oatta]

 

และนี่จัดว่าเป็นอีกเหตุผลที่เขาพามาดู

ชาวบ้านไม่ได้ทำน้ำกลั่นไว้เติมหม้อแบตเตอรี่นะครับ

แต่เป็นการต้มเหล่าขาวหรือที่เรียกกันว่า “วิสกี้ลาว”

สมัยผมเรียนก็ไปขอซื้อเหล้าขาวจากชาวดอยมารับน้องบ่อยๆ

จำได้สมัยนั้นนี่ผมต้องคอยหลบเพราะดีกรีแรงและเมาเร็วมาก

กลัวโดนรุ่นพี่มอมและจับมาทำอะไรตลกๆ ครับ

พอมาเป็นปีสูงๆ หลบไม่ได้ต้องแกล้งจิบแล้วเมาดิบจะได้ไม่โดนเพื่อนแกล้ง

สำหรับทริปนี้มีโอกาสได้ชิมตอนคืนสุดท้ายก่อนกลับไทย

ตอนเสิร์ฟของหวานเขานำมาราดบนกล้วยหอมทอดแล้วจุดไฟ

เป็นอีกหนึ่งความประทับใจในทริปนี้เลยทีเดียวครับ

[Oatta]

 

พอดีเห็นหลายบ้านแขวนเอาไว้แล้วแสงด้านหลังสวยดี

ไม่ทันได้ถามได้ถามไกด์ว่ามีความหมายอะไรพิเศษรึเปล่า

[Oatta]

 

อันนี้ประมาณ “เซเว่น” ประจำหมู่บ้านครับ

ตอนสมัยผมเด็กๆ นี่เวลาเดินเข้าตลาดเสร็จร้านประเภทนี้ตลอด

[Oatta]

 

เจอหมูน้อยน่ารักอีกแล้วครับ

เห็นแล้วไม่อยากให้โตเลยเพราะกลัวโดนจับมาเชือด

[Oatta]

 

เห็นแล้วพอเดาออกไหมครับว่าน้องเขาเล่นอะไรกัน

ผมไม่แน่ใจว่าสมัยนี้เด็กบ้านเรายังเล่นกันอยู่ไหม

สมัยก่อนจัดว่าเป็นการละเล่นที่ผมชอบที่สุดอย่างหนึ่งเลย

พอกินข้าวกลางวันเสร็จก็จะชวนเพื่อนมาขุดหลุมเล็กๆ ชวนกันดีดลูกแก้ว

พ้นวัยมาอีกหน่อยก็จะเขี่ยสติ๊กเกอร์

[Oatta]

 

ท่าทางน้องคนนี้จะเซียนประจำหมู่บ้าน

ดูท่าทางทะมัดทะแมงแล้วไม่กลัวกล้องเลย

อยากให้ปะทะฝีมือกับผมตอนเด็กครับ

จำได้เพื่อนบางคนขี้โกงชอบเอาลูกแก้วยักษ์มาสู้

ดีดทีทำเอาของผมกระเด็นไปเสียไกลหลุม

[Oatta]

 

เมื่อผู้หญิงในหมู่บ้านทำหน้าที่ขายผ้า

พ่อลูกอ่อนก็ต้องช่วยเลี้ยงลูกไปตามระเบียบ

[Oatta]

 

อันนี้เป็นผ้านำเข้าจากประเทศจีนครับ

ของท้องถิ่นจะเป็นผ้าทอเน้นงานฝีมือชัดเจน

บางทีชาวต่างชาติไม่เคยเห็นก็จะแยกกันไม่ออก

คนไทยไปอาจไม่สนใจมากเพราะบ้านเราก็มี

[Oatta]

 

น้องคนนี้ท่าทางอารมณ์ไม่ค่อยจอย (แต่ผมชอบสีหน้าและแววตา)

เสียดายถ่ายกลับมาไม่กี่ใบเองครับ

ดูท่าทางเด็กแถวนี้จะไม่ค่อยชอบกล้องเท่ากับเมื่อวานเท่าไหร่นัก

[Oatta]

 

เด็กน้อยคนนี้หลับคาหลังคุณพ่อเลย

ตอนแรกยังเห็นจ้องหน้าผมอยู่

เผลอนิดเดียวก็กรน “คร่อก” ไปซะแล้ว

[Oatta]

 

อันนี้ขนาดอยู่นอกเมืองมาไกลในป่าเขา

ดูจากป้ายคาดว่ามี “3G” เข้าถึงมานานแล้ว

ส่วนบ้านเรานี่ก็กว่าจะทะเลาะแบ่งเค้กกันเสร็จ

ประเทศเพื่อนบ้านเขาทิ้งเราไปไกลหมด

[Oatta]

 

อันนี้เป็นป้ายของหมู่บ้านครับ

ผมเป็นคนชอบถ่ายอะไรที่มีภาษาลาวติดมาด้วย

เอามาแล้วค่อยๆ แกะภาษาดูว่าหมายถึงอะไร

เป็นภาษาที่เราพอจะเดาออกง่ายสุดแล้ว

[Oatta]

 

น้องคนนี้ช่วยแม่ขายผ้าทอครับ

เจออากาศแบบนี้น้องคงร้อนไม่แพ้ผมแน่

กลับขึ้นเรือนี่หลังเปียกโชกไปหมด

ยังดีมีผ้าเย็นและน้ำปั่นรออยู่เหมือนเมื่อวาน

[Oatta]

 

ภาพปริศนาธรรมบนผนังอุโบสถครับ

เสียดายไม่ทันได้เข้าไปกราบพระข้างใน

ตอนขามาประตูยังเปิดอยู่เลย

[Oatta]

 

เบรคอารมณ์กันด้วยภาพมาโครบ้างนะครับ

ขากลับขึ้นเรือเห็นผีเสื้อบินอยู่ฝูงใหญ่

ผมก็รอจังหวะที่มันลงมารวมตัวกันตรงโป่งดิน

คาดว่าแถวนั้นคงจะเค็มอะไรสักอย่าง

แถวบ้านเราเห็นบางทีตากล้องชอบพกน้ำปลาไปล่อ

นั่งรออยู่นานกว่าจะรวมฝูงได้ใหญ่ขนาดนี้ครับ

เพราะคนเดินเข้าไปใกล้นิดเดียวก็ตกใจหนีหมดแล้ว

[Oatta]

 

กลับขึ้นเรือก็ทำอาหารเที่ยงเสร็จพอดีครับ

อาหารก็จะหนักไปทางจืดเช่นเดียวกับเมื่อวาน

ทานเสร็จพอเริ่มออกเดินทางฝนก็มาหนักเลย

ยังดีที่เสร็จจากการเดินชมหมู่บ้านแล้ว

ไม่อย่างนั้นฝนตกแฉะๆ นี่คงไม่สนุกอย่างแน่นอน

[Oatta]

 

ฝนหนักแบบจัดเต็มมืดไปหมด

อันนี้ประมาณบ่ายสองแต่อารมณ์เหมือนช่วงเย็น

เห็นฝนตกลงมาเป็นสายเลยนะครับ

[Oatta]

 

ลมก็แรงมากจนเขาต้องดึงผ้าม่านลงมาปิดด้วย

บรรยากาศแบบว่าน่านอนมากครับ