77 replies to this topic

[ตะลอนแมน]

Advertisements

สวัสดีครับ ท่านผู้ชมรีวิวที่น่ารักทุกท่าน(น่านนนน...หวานซะ )

หลังจากได้พาท่านผู้ชมทุกๆท่านซ้อนท้ายจักรยานผม ไปหาเพื่อนๆที่ฮานอยมาแล้ว ตามรีวิวนี้

ขี่จักรยานไปหาเพื่อน........ที่ฮานอย

จากนั้นมาก็ยังขี่จักรยานไปๆมาๆ ไปหาเพื่อนๆบ้างเป็นครั้งคราว(ไม่ใช่ค้างคาวนะ) แต่ไม่ไปไกลเหมือนฮานอยแล้วครับ ขืนไปฮานอยบ่อยๆมีหวังได้โอนสัญชาติกันแน่ๆเพราะเพื่อนๆโสดๆสวยๆกันทังนั้น ก็โทรบ้างแชทบ้าง ก็ว่ากันไป

มาเดือนที่แล้ว คนสนิทชวนไปหลวงพระบางโดยจะปั่นจักรยานไป ก็เลยจัดให้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ยังหวั่นๆอยู่ว่าคุณเธอจะไปไหวมั้ย เพราะก่อนเดินทางก็รู้ว่างานยุ่งอยู่ ไม่ได้ซ้อมปั่นเลย แล้วเท่าที่เคยเห็นในรีวิวท่านอื่นๆเส้นทางก็ไม่ใช่ธรรมดา บางช่วงมีขึ้นเขาระยะ 20 กว่ากิโลด้วย มือใหม่เท้าใหม่หรืออ่อนซ้อมอาจได้โฮ....

แต่....... เอ้า!!!ลองดูละกัน ก็ตั้งใจไว้แล้วนี่!

ไปครับ ซ้อนท้ายผมไปด้วยกัน (แต่ช่วงขึ้นเขาก็ช่วยลงเข็นด้วยล่ะ )

Attached Thumbnails

• 

[ตะลอนแมน]

23 พฤศจิกายน 2552 วันแรกของการเดินทาง หนองหาน-เวียงจันทน์

ปั่นออกจากบ้านราวๆ 7 โมงเช้า ใช้เส้นทางอำเภอกู่แก้ว-อำเภอหนองหาน-อุดรธานี-หนองคาย-เวียงจันทน์ หยุดพักกันเป็นระยะๆ ไปเรื่อยๆเพราะวันนี้ระยะทางรวมต้องปั่นถึง 135 โล ตอนเช้าอากาศเย็นเฉียบ เล่นเอาหลายๆส่วนของร่างกายลดขนาด หดเหี่ยวกันไปตามๆกัน (รวมทั้งใบหน้าด้วย ) แต่เท่าที่ติดตามการพยากรณ์อากาศ คาดว่าคงไม่หนาวตายก่อนถึงหลวงพระบางแน่ๆ

Attached Thumbnails

• 

[ตะลอนแมน]

มาถึงสะพานมิตรภาพไทย-ลาวเอาตอนบ่ายโมงกว่า แวะทานข้าวอะไรกันเรียบร้อยแล้วก็ไปผ่านพิธีการข้ามแดน สำหรับการนำจักรยานข้ามประเทศเข้าไปปั่นในลาวไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายอะไรทั้งสิ้นนะครับ ปั่นข้ามสะพานไปได้เลย ระวังรถหน่อยก็แล้วกันเพราะช่องทางเดินรถบนสะพานค่อนข้างแคบ ถ้ามีสิบล้อหรือรถโดยสารตามมาด้วยตอนขึ้นก็มีเสียวเหมือนกัน

Attached Thumbnails

• 

[ตะลอนแมน]

จากสะพานมิตรภาพฯ เราปั่นมาอีกยี่สิบกว่าโลถึงจะถึงเวียงจันทน์ ครั้งนี้เราเตรียมตัวทำการบ้านกันมาน้อยมาก แรงก็จะหมดเพราะปั่นกันมาตั้งแต่เช้า หาที่พักที่คิดไว้ก็ไม่เจอ กว่าจะได้ที่พักก็สะบักสะบอมไปตามๆกัน

แรกๆของการปั่นในลาว เราต้องปรับความรู้สึกกันหน่อย เพราะต้องปั่นชิดด้านขวาของถนนและแซงทางด้านซ้าย เคยเจอเลี้ยวซ้ายผ่านตลอดก็ต้องเปลี่ยนมาเป็นเลี้ยวขวาผ่านฉลุย ใหม่ๆก็มึนๆอยู่ล่ะครับ

Attached Thumbnails

• 

[ตะลอนแมน]

สุดท้ายเราหาที่พักจนเจอครับ อยู่ใกล้ๆกับธาตุดำ ชื่อเรือนพักบัวสี อยู่ตรงกลางๆระหว่างตลาดเช้า,ประตูชัยและน้ำพุ เดินไปเที่ยวกันได้ครับ ห้องปรับอากาศคืนละ 400 บาท ห้องพัดลมคืนละ 320 บาท อ่อ.. ไม่มีทีวีนะครับ

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[ตะลอนแมน]

24 พฤศจิกายน 2552 เวียงจันทน์-วังเวียง

ตัดภาพมาตอนเช้าเลยละกันครับ เพราะเมื่อวานเราเข้าที่พักมาในสภาพเหมือนไปสงครามอิรักมาหมาดๆ จึงไม่สามารถจะตะลอนไปไหนๆได้อีก ยอมรับครับว่าหมดแรง หุ หุ

เช้านี้เราออกมาหาอาหารเช้าทานกันก่อนแล้วไปเที่ยวที่ต่างๆในเวียงจันทน์ ก่อนที่จะปั่นไปนอนฟังเสียงแม่น้ำซองที่วังเวียง เรามาตกลงปลงใจกันที่ร้านนี้ครับ ราคาอาหารก็พอใช้ได้ อยู่ข้างๆท่ารถหลังตลาดเช้านี่เอง

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[ตะลอนแมน]

ในการไปเที่ยวที่ต่างๆเราไม่ต้องพึ่งระบบขนส่งมวลชนของเวียงจันทน์หรอกครับ แต่ที่เราทำอยู่บ่อยๆก็คือการถามทาง เพราะก่อนมาเราไม่มีข้อมูลของเวียงจันทน์อยู่เลย ผมต้องรื้อฟื้นความจำครั้งที่เคยมาเที่ยวกับเทศบาลฯเมื่อสองสามปีที่แล้วมาช่วยหลายครั้ง ปั่นหลงไปหลงมาอยู่หลายรอบ เอาตัวรอดไปจนได้

Attached Thumbnails

• 
• 
• 
• 

[ตะลอนแมน]

เราเพลิดเพลินกับการปั่นจักรยานท่องเที่ยวในเวียงจันทน์จนสิบโมงกว่า ลืมไปว่าเย็นนี้เราต้องไปนอนที่วังเวียงซึ่งห่างออกไปถึง 155 โล เอาล่ะสิ!!! ถนนในลาวก็ไม่ได้ราบเรียบสี่เลนเหมือนกับตอนที่ปั่นมาหนองคายซะด้วย ถ้าปั่นไปคงต้องถึงวังเวียงมืดแน่นอน ที่พักก็ยังไม่มี เอาไงดี!!!

หลังจากนำเรื่องเข้าที่ประชุมเป็นวาระด่วน ถกเถียงกันอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่ราวๆครึ่งนาที เราก็เห็นพ้องต้องกันในที่สุดว่าต้องงัดไม้ตายของเรามาช่วย นั่นก็คือ "รถโดยสารประจำทาง" ครับ

คิวรถอยู่หลังตลาดเช้า หาไม่ยากครับ ค่ารถคนละสามสิบพันกีบหรือ 120 บาท ค่าระวางจักรยานคันละ 50 บาท

Attached Thumbnails

• 
• 

[ตะลอนแมน]

บรรยากาศภายในรถ ได้อารมณ์ประมาณนี้แหละครับ สังเกตดีๆจะเห็นเจ้าของรถแขวนถุงก๊อปแก๊ปและกระดาษทิสชูไว้พร้อม สำหรับผู้โดยสารที่ต้องการเอาอาหารมื้อเช้าออกทางปาก

แหม... บรรยากาศแบบนี้ ต้องบอกให้คุณเธอไปซื้อข้าวเหนียวหมูย่างห่อใบตองมากินกันซะแล้ว เผื่อจะได้ใช้ทิสชูมั่ง...

Attached Thumbnails

• 

[ตะลอนแมน]

เวียงจันทน์เดี๋ยวนี้มีรถขนส่งมวลชนที่ใช้พลังงานไฟฟ้าแล้วนะครับ ส่วนโทรศัพท์ไม่ต้องพูดถึง ได้ใช้ 3 G กันมาตั้งนานแล้ว สุภาพสตรีก็ไม่ค่อยจะนุ่งผ้าซิ่นกันแล้ว

Attached Thumbnails

• 
• 

[ตะลอนแมน]

ระหว่างทางก็คุยไปจกข้าวเหนียวเคี้ยวเอื้องกันไป รถวิ่งไปได้สักชั่วโมงกว่าถึงช่วงป่าละเมาะทำเลดีๆก็จอดให้ผู้โดยสารไปทำภารกิจส่วนตัวกัน สนุกไปอีกแบบครับ

Attached Thumbnails

• 
• 
• 
• 

[ตะลอนแมน]

150 โล กับอีกสี่ชั่วโมงบนถนนหมายเลข 13 เหนือ ในที่สุดเราก็มาถึงวังเวียง กว่าจะตระเวณหาที่พัก อาบน้ำอาบท่า ออกมาปั่นเที่ยวชมเมือง ก็ได้เวลาโรงเรียนเลิกพอดี

Attached Thumbnails

• 
• 
• 
• 

[ตะลอนแมน]

ผมก็เพิ่งจะรู้ว่าวังเวียงเป็นอีกที่นึงในเส้นทางเวียงจันทน์-หลวงพระบางที่นักท่องเที่ยวชอบมาเที่ยวกัน เพราะมีภูมิประเทศที่สวยงาม มีถ้ำและน้ำตกหลายแห่ง มีธรรมชาติที่ยังคงความบริสุทธิ์อยู่มาก มิน่าล่ะ ระหว่างปั่นหาที่พัก เจอแต่ฝรั่งเต็มบ้านเต็มเมืองไปหมด ชมภู่กะกล้วยอย่างเราไม่ค่อยจะมี

เราตกลงกันว่าจะปั่นไปเที่ยวถ้ำที่สอบถามแล้วว่าไม่ไกลมาก สามารถปั่นไปได้ อยากรู้จังว่าจะสวยเหมือนถ้ำที่เมืองกาญจน์บ้านเรารึเปล่านะ?

เมื่อปั่นมาได้หน่อยนึงเราถึงรู้ว่าเราผิดพลาดไปอย่างนึง ผิดที่ไม่รู้จักถามซะก่อน ว่าสภาพถนนมันเป็นยังไง เหอะๆ สงสัยข้าวเหนียวหมูย่างที่เรากินมาตอนอยู่บนรถ คงต้องออกมาโชว์สภาพแถวๆข้างๆถนนนี่แหละ...

Attached Thumbnails

• 
• 
• 
• 

[ตะลอนแมน]

เราปั่นไปหยุดไปอยู่หลายครั้ง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเราสองคนคิดอะไรใช่มั้ยครับ ถูกต้องแล้วครับ เราเจอกับสภาพถนนที่ทำให้มีความรู้สึกว่า กำลังลงแข่งจักรยานกีฬาซีเกมส์ในประเภทดาวน์ฮิลล์คู่ผสม ไม่มีป้ายบอกทาง ไม่รู้ระยะทาง ในสมองตอนนั้นนึกจะหันหัวกลับอยู่หลายๆครั้ง แต่ก็แข็งใจสู้ คิดว่าไหนๆก็ไหนๆ นานๆจะได้มาสักที กลับไปจะเป็นไส้เลื่อนกันบ้างสักไส้สองไส้ก็คงไม่เป็นไร

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[ตะลอนแมน]

แต่... โอ้อนิจจัง... เมื่อเราปั่นลึกเข้าไปในป่าเรื่อยๆ บรรยากาศชวนขนหัวลุกก็เริ่มเข้ามาเยือน มันยิ่งเปลี่ยว ยิ่งเงียบ ยิ่งเย็นขึ้นมาเรื่อยๆ ไม่ไหวครับ กลับดีกว่า เพื่อความสุขสวัสดีของเราทั้งคู่

ว่าแล้วเรากลับออกมาหาวิวสวยๆชมกันดีกว่าครับ

Attached Thumbnails

• 
• 

[ตะลอนแมน]

และย้อนกลับออกมาดูวิถีชีวิตริมน้ำกันก็ดีนะครับ วังเวียงเป็นที่น่าสนใจส่วนหนึ่งก็เพราะวิวริมน้ำนี่แหละ (ตอนโพสนี่นึกเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายวิวที่ไม่มีนางแบบแฮะ )

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[ตะลอนแมน]

ปั่นชมวิวข้ามสะพานแขวนสะพานไม้ กลับไปกลับมาจนถึงเย็น ก็เลยวนหามื้อเย็นกัน มองไปทางไหนก็เห็นแต่อาหารฝรั่ง สเต็ค โรตี แพนเค้ก(เขมนิจ) เฮ้ย! นี่มันลาวหรือบ้านนอกของสวีเดนกันล่ะเนี่ย ไม่ไหวครับ อยากกินอาหารบ้านเฮามากกว่า กว่าจะวนหาเจอก็แทบแย่ ได้เป็นลาบเป็นผักลวกกลับมากินที่ห้อง

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[ตะลอนแมน]

25 พฤศจิกายน 2552 วังเวียง-บ่อน้ำอุ่นรีสอร์ท

วันนี้ เราว่าจะปั่นประมาณ 100 โล น่าจะถึงประมาณบ้านภูคูน ซึ่งเราก็ไม่เคยเห็นไม่เคยไปเหมือนกัน เส้นทางจะเป็นยังไงก็ไม่รู้...

งั้นก่อนออกเดินทางเราไปกินอะไรตุนไว้ก่อนดีกว่าเนอะ

Attached Thumbnails

• 
• 

[ตะลอนแมน]

ออกปั่นมาได้พักใหญ่ๆ เห็นวิวข้างหน้าก็เริ่มรู้ตัวแล้วครับ ว่าต่อจากนี้น่าจะเจออะไร

Attached Thumbnails

• 
• 

[ตะลอนแมน]

ครับ ตามนั้นเลย เส้นทางเริ่มขึ้นเขาชันๆ ขึ้นๆลงๆไปตลอดเส้นทาง วันนี้เราเจอของจริงแล้วครับ

Attached Thumbnails

• 
•