51 replies to this topic

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

Advertisements

สวัสดีครับ หลังจากหมักดองรีวิวมาได้ 2 สัปดาห์ ก็ได้เวลาปล่อยรีวิวทริป สุวรรณภูมิ-โตเกียว กับสายการบินเจ๊ทเอเชีย

ซึ่งเปิดให้บริการ เที่ยวบินแบบประจำ สุวรรณภูมิ-นาริตะ-สุวรรณภูมิ สัปดาห์ละ 2 เที่ยวบิน ตั้งแต่วันที่ 2 พฤศจิกายน 2556 ที่ผ่านมา

และผมเองก็ได้รับเกียรติจากสายการบิน ให้ไปร่วมทริปเปิดเส้นทางบินนี้ด้วยครับ ต้องขอขอบพระคุณทางสายการบินเป็นอย่างสูงมา ณ ที่นี้ด้วย

 

อันที่จริงแล้ว Jet Asia เป็นสายการบินที่ให้บริการเที่ยวบินแบบเช่าเหมาลำ มานานกว่า 4 ปีแล้วครับ

เป็นสายการบินที่ให้บริการเที่ยวบินเช่าเหมาลำ แบบเดียวกับสายการบิน Business Air (8B) และ Orient Thai (OX) 

รวมถึงพวก City Airways, R Airlines ที่ใช้เครื่องเล็กๆ และน้องใหม่ล่าสุด Asia Atlantic Airlines (HB) แต่ทีนี้ สายการบินนี้กำลังจะเปิดขายตั๋วให้กับผู้โดยสารรายย่อย โดยไม่จำเป็นต้องซื้อผ่านบริษัททัวร์เป็นแพคเกจ ก็สามารถจองตั๋วบินไป-กลับ แบบไม่ง้อทัวร์ก็ได้เช่นกันครับ โดยเมื่อเดือนก่อนได้มีการออกโปรโมชั่น บินไป-กลับ กรุงเทพ-นาริตะ รวมภาษีทุกอย่างเพียง 7,555 บาทเท่านั้นเอง (แล้วก็ได้รับเสียงบ่นไปเรียบร้อย เรื่องระบบการจอง ก็ต้องให้สายการบินพัฒนากันต่อไป)

 

 

ดังนั้น รูปแบบการให้บริการ ก็คือ เป็นสายการบินที่ให้บริการ "เต็มรูปแบบ" ในราคา "ประหยัด"

นั่นหมายถึง ถามว่าเขาเป็นโลว์คอสต์ไหม ก็ไม่ใช่ เพราะเขาคือ สายการบินที่ให้บริการเที่ยวบินเช่าเหมาลำ ที่เริ่มให้บริการเที่ยวบินแบบประจำ

โดยมีบริการครบเครื่อง ไม่ว่าจะเป็น เลือกที่นั่งฟรี, โหลดสัมภาระได้ฟรีถึง 23 กิโลกรัม (1 ชิ้น), มีหมอน-ผ้าห่ม ให้บริการบนเที่ยวบิน

และที่สำคัญ มีอาหารร้อนเสิร์ฟ เลือกได้ถึง 2 เมนู และมีเครื่องดื่ม น้ำผลไม้ ชา-กาแฟ น้ำเปล่า ให้บริการฟรี

(แต่ในส่วนของเครื่องดื่มแอลกฮอลล์ ทั้งเบียร์ และไวน์ มีจำหน่าย และมีไอแพดให้เช่ายืมเป็นอุปกรณ์ความบันเทิงส่วนตัว)

 

ถ้าเทียบตำแหน่งของผลิตภัณฑ์สายการบิน

ก็คือ เหนือกว่าสายการบินโลว์คอสต์ (ที่ไม่มีอะไรฟรี หรือถ้ามีฟรีก็มีแบบจำกัด) แต่ยังไม่เทียบเท่ากับสายการบิน Premium Full Service ที่มีบริการอาหารและเครื่องดื่ม (พร้อมเครื่องดื่มแอลกฮอลล์) เสิร์ฟไม่อั้น รวมถึงพวกจอส่วนตัวที่มีให้เต็มเปี่ยม ตามราคา ก็ถือว่าอยู่ในตำแหน่งกลางๆ พูดง่ายๆ คือ มีอะไรที่จำเป็นพร้อม โหลดกระเป๋าฟรี เลือกที่นั่งได้ มีหมอนผ้าห่ม มีของว่าง-อาหารร้อน-เครื่องดื่ม(น้ำส้ม/น้ำอัดลม/ชา-กาแฟ/น้ำเปล่า) ให้บริการฟรีตลอดเที่ยวบิน และลูกเรือคนไทยที่บริการอย่างเป็นมิตรมากๆ 

 

 

ส่วนเรื่องต้นทุนของสายการบิน ทางสายการบินย้ำว่า ... เครื่องบินโบอิ้ง 767-200 ขนาด 235 ที่นั่ง ทุกลำมีกรรมสิทธิ์เป็นของสายการบินเอง ไม่ได้เช่าจากใครมา ดังนั้น ไม่มีต้นทุนเรื่องค่าเช่าเครื่องบินแม้ว่า อายุเครื่องบินก็อาจจะพอสมควร แต่ก็จะได้รับการบำรุงรักษาที่ดีตามมาตรฐานของสายการบิน (ลองไปค้นดูก็ได้ครับ ว่า ย่าๆ เอ้ย ป้าๆ มีอายุเท่าไหร่กันบ้าง)

 

เที่ยวบินที่เปิดให้บริการ เส้นทาง สุวรรณภูมิ-นาริตะ-สุวรรณภูมิ

Bangkok Suvarnabhumi - Tokyo Narita (Terminal 2) (BKK-NRT) JF988 : 0.45 - 8.35  SUN TUE

Tokyo Narita (Terminal 2) - Bangkok Suvarnabhumi (NRT-BKK) JF989 : 14.00 - 19.00 WED FRI

** หมายเหตุ เครื่องจอดนอนที่นาริตะ 3 คืน พร้อมลูกเรือลงนอน 3 คืน รอทำเครื่องเดิมกลับกรุงเทพ ดังนั้น ผู้โดยสารที่ไป-กลับแบบ 5 วัน 3 คืน จะได้เจอกับเครื่องบินลำเดิม และนักบิน-ลูกเรือชุดเดิม เป๊ะๆ

 

 

เรามาเริ่มกันที่เคาน์เตอร์เช็คอิน กันนะครับ เช็คอินที่ Row D ใกล้กับประตู 2 ชั้น 4 ขาออก ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ

ซึ่งวันนี้ ก้ค่อนข้างคึกคักมากๆ ผู้โดยสารแน่นทุกไฟล์ท เพราะ ผู้โดยสารส่วนใหญ่เป็นลูกค้าบริษัททัวร์ พันธมิตร 3 เจ้าหลักที่ร่วมกับ Jet Asia นั่นก็คือ Smiling japan (บ.ซันสมายฮอลิเดย์), Kodomo Japan และ COMPAX (บ.อาซาฮีทราเวิลเซอร์วิส)

 

ซึ่งถ้ามากับทัวร์ ก็ติดต่อป้ายทัวร์แต่ละเจ้าได้เลยครับ รับเอกสารเรียบร้อยจะมีเจ้าหน้าที่พาไปโหลดกระเป๋าทีละท่าน เรียงตามลำดับ ที่ช่อง D8-12

 

แต่ถ้ามากันเอง ติดต่อที่ช่อง D6 และ D7 ได้เลย เป็นช่องสำหรับลูกค้าปกติ ก็จะมีเจ้าหน้าที่สแตนบายพร้อมให้บริการเช็คอิน และโหลดสัมภาระเช่นกัน

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ในวันแรก อาจจะค่อนข้างรอกันนานพอสมควรเหมือนกัน แต่ก็พอรับได้ครับ ต้องแยกเป็นสองส่วนคือ

 

1. ส่วนลูกทัวร์ บริษัททัวร์ จะมีเจ้าหน้าที่ของทางบริษัทดูแล ในการเช็คอินกระเป๋าทีละท่าน ซึ่งผู้โดยสารจะต้องไปแสดงตน โหลดกระเป๋าทีละใบเอง

2. ผู้โดยสารที่เดินทางเอง เช็คอินที่ช่อง D6 และ D7 (สำหรับเคาน์เตอร์ D1-D5 เป็นไฟล์ทเช่าเหมาลำไป Shenyang มีแต่คนจีน)

เคาน์เตอร์เช็คอินเปิดให้บริการตั้งแต่ 21.00 น. ครับ (บริษัททัวร์ทุกบริษัท นัดลูกค้าเวลา 21.00 น. เช่นกัน) โปรดตรงเวลากันด้วยครับ มาถึงก่อนมีโอกาสได้เลือกที่นั่งก่อน (แต่เรื่องที่นั่งสามารถ request กับฝ่ายสำรองที่นั่งมาได้ครับ ว่าอยากจะนั่งริมหน้าต่างฝั่งซ้าย ชมวิวภูเขาไฟฟูจิ หรือริมทางเดินก็ว่าไปครับ)

 

ได้รับบอร์ดดิ้งพาสเรียบร้อย สำหรับ Jet Asia ใช้บริการภาคพื้นของ BFS - Bangkok Flight Service นั่นเอง

 

เครื่องออกเวลา 0.45 น. เรียกขึ้นเครื่องที่ Gate F2A ครับ ทางฝั่งตะวันตกไปสแตนบายผ่าน ตม. ตรงไปหน้า Gate ได้เลย

 

ก่อนผ่าน ตม. ไปสำรวจเคาน์เตอร์สายการบินเพื่อนบ้านเรือนเคียงอย่าง Asia Atlantic Airlines (HB) ซึ่งให้บริการเที่ยวบินเช่าเหมาลำตรงสู่นาริตะ เวลาใกล้เคียงกันเหมือนกัน (จำหน่ายตั๋วผ่าน H.I.S. ราคาโปรโมชั่นก็แรงอยู่ ใครสนใจก็จัดไปนะครับ  แต่เวลาบินขากลับ HB จะกลับเร็วกว่า JF) เคาน์เตอร์เช็คอินของ HB อยู่ Row E แถว 1-5 ครับ แต่ดูคนเหมือนจะน้อยกว่ามาก จริงๆ นะ !!

 

สำหรับการแลกเงิน จะแลกที่สุวรรณภูมิก็ได้ครับ ถ้าเป็นสมาชิกบัตรเครดิต SCB สามารถใช้วงเงินบัตรเครดิตรูดแลกเงินต่างประเทศได้เลย

ไม่มีชาร์จเพิ่ม ไม่ต้องเสียดอกเบี้ย (แต่ไม่ได้ Points) เหมือนกับเวลารูดซื้อของปกติ ถ้าเราจ่ายยอดเต็มจำนวนตามรอบบิล ก็ไม่มีดอกครับ

รูดได้ทั้งที่ดอนเมือง และ สุวรรณภูมิ แต่จะต้องรูดในวันเดินทาง (แสดงพาสปอร์ต และบอร์ดดิ้งพาสที่เช็คอินแล้ว) ด้วยครับ

 

ในทริปนี้ ผมได้เดินทางกับ ป้าป๊อบ POPPY สมาชิก HFlight.net รุ่นอาวุโส ซึ่งต้องขอบพระคุณป้าป๊อบที่มอบบัตร Fast Track เพื่อความรวดเร็วในการผ่าน ตม. ครับ ขอแนะนำว่า ผ่าน ตม. ฝั่งทิศตะวันตก คนจะน้อยกว่าตรงกลางพอสมควร ตรงประตู ตม. Auto-Gate แทบไม่มีคนเลย สบายมากๆ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ผ่าน ตม. แบบฉลุย (สารภาพว่า ไม่ได้ใช้บัตรที่ป้าป๊อปให้มาหรอกครับ เก็บไว้ใช้ยามฉุกเฉิน คิวแน่นจัดๆ จริงๆ ดีกว่า )

 

และก็ด้วยความที่มีเวลาอยู่บ้าง ก็เลยตัดสินใจไปเล้าจน์คิงเพาเวอร์ ที่อยู่ Concourse A !!!!

(แต่ Gate คือ F2A ห่างกันประมาณเกินครึ่งกิโลได้ !!) ใช้บัตรเครดิต SCB King Power บัตรทอง เบ่งเข้าเล้าจน์ฝั่งพรีเมี่ยมเหมือนเดิม

(คิดถึงตอนโปรฯ หางแดงแต่ก่อน บิน 0 บาทเข้าเล้าจน์ได้ เดี๋ยวนี้ไม่มีอีกแล้วววว)

สำหรับเล้าจน์ฝั่งพรีเมียม อยากจะอาบน้ำก็ขออุปกรณ์อาบน้ำได้ครับ มีผ้าเช็ดตัว สบู่ยาสีฟันครบเลย อาบน้ำสบายๆ ก่อนขึ้นเครื่อง (สุดท้ายไม่ได้อาบ!!)

 

พอออกมาเวลา 23.45 น. ก็ต้องสะดุ้งกับป้าย Final Call ตัวแดงๆ ของเที่ยวบิน JF988 สู่นาริตะ พร้อมประกาศเรียกขึ้นเครื่อง

โอ้ว ขนาดนั้นเชียวหรือนี่ เป็นชั่วโมงๆ เลย (จึงอยากแนะนำว่า ถ้าบินเจ้านี้ ควรไปรอหน้า Gate ตั้งแต่เนิ่นๆ จะดีที่สุดครับ)

 

ก็เลยได้วิ่งกันแบบ ตับ หรือ ม้าม จะปลิ้น สู่ Gate F2A พอมาถึงปุ๊บ สถานการณ์ปกติ !! กำลังเพิ่งจะ Boarding นั่นเอง

ชอบใช้มุขเดียวแบบสนามบินชางงีสิงคโปร์อีกแระ (แต่อันนั้นหนักกว่า มีโชว์ Gate Closed ด้วย !! จะเอาให้ช๊อคกันไปถึงไหน ??)

 

รอขึ้นเครื่องคนท้ายๆ แบบสบายๆ ถ้าสังเกตเห็น จะเห็นว่าผมได้นั่งแถวหน้าสุดพอดี !! (แบบไม่ได้ตั้งใจนะ เค้าเลือกให้อ่ะ ไฟล์ทเต็มด้วย)

 

กระโดดขึ้นรถบัส ไปขึ้นเครื่องที่ลานจอดกันครับ (แน่นอนว่า ทุกเที่ยวบินของ Jet Asia เป็น Bus Gate นะครับ ไม่มีการเทียบงวง)

ปล. อยากไปญี่ปุ่นกับลำนี้มั่งอ่ะ อันนี้คือ B767-400ER รุ่นมี winglets ใช่ป่ะครับ ?

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

มาถึงเครื่องแล้วจ้า ..... จอดอยู่ลานจอด Bay อะไรจำไม่ได้ แต่ ... อยู่ฝั่งใกล้ๆ กับ Concourse E กับ F

วันนี้ได้เจอกับคุณย่า เอ้ยคุณป้าแจ๊ด HS-JAD โบอิ้ง 767-200 ครับ

 

ผมสารภาพว่า ขึ้นเครื่องบินมาก็เยอะ แต่ส่วนใหญ่เจอแต่ตระกูลเครื่องเล็ก โบอิ้ง 737-300/400/800 และแอร์บัส A319/320 ซะเป็นส่วนมาก

หรือถ้าเครื่องใหญ่หน่อย ที่ได้เจอบ่อยๆ ก็ A330-200/300 B747-400 รวมถึงพวกตองเจ็ด แต่ไม่เคยเจอ 767 เลยซักครั้ง

คราวนี้เลยเป็นครั้งแรกที่ผมเจอ 767 ครับ

ปล. อยากลอง A380 ซักครั้ง แต่ยังไม่มีโอกาสซักกะที่  

 

จุผู้โดยสารได้ 235 ที่นั่ง ที่นั่งจะจัดแบบ 2-3-2 เรียงทั้งหมด 36 แถวครับ ตรงช่วงกลางๆ 17-18 จะมีประตูฉุกเฉิน และห้องน้ำกลาง 2 ห้องอยู่

ทำให้แบ่งห้องโดยสารเป็น 2 Section คือส่วนหัวและส่วนท้าย แต่ครัวมีหัวกับท้าย เท่านั้นเอง ลำตัวก็จะสั้นกว่าโบอิ้ง 767-300ER ของ Business Air (8B) ที่จุผู้โดยสารได้ 285 ที่นั่งครับ (ผมไม่เคยได้บิน 8B เลยไม่รู้จะเปรียบเทียบยังไง)

 

เอามุมบังคับซักหน่อย ... ขึ้นเครื่องเป็นคนสุดท้าย เพราะนั่งอยู่หน้าประตูหน้า 01L พอดี !!

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ถึงแล้วครับ ที่นั่ง 01B ของผม แถวหน้าสุด หันหน้าประจัญบานกับหัวหน้าลูกเรือ แบบไม่มีอะไรกั้น เห็นหมดทุกอิริยาบท

 

จะเห็นได้ว่า หมอน ผ้าห่ม พร้อมนะครับ !! 

(ใครบอกว่าเป็นโลว์คอสต์ คงไม่ใช่นะครับ "โลว์คอสต์" ที่ไหนมีหมอนมีผ้าห่มให้ใช้แบบไม่ต้องจ่ายเงินเพิ่ม?)

 

สำหรับผู้โดยสารที่นั่งแถวหน้าสุด ริงไซด์แบบนี้ นอกจากจะเห็นหัวหน้าลูกเรือเต็มๆ ตาแล้ว

คนบ้าเครื่องบิน(โดยสาร) แบบเราๆ ท่านๆ ก็จะได้เห็นกระบวนการเปิดปิดประตู เครื่องโบอิ้ง 767 ที่ไม่เหมือนรุ่นอื่นๆ ....
ถ้าเป็นรุ่นอื่นๆ ก็อาจจะเป็นสไลด์เลื่อนออกไป หรือ กางพับออกไปข้างนอกใช่ป่ะครับ

แต่ 767 เวลาเปิดจะต้องสไลด์ขึ้นข้างบน และเวลาปิด จะต้องสไลด์ดึงลงมาจากข้างบนมาข้างล่างครับ !!

หลังจากโบกมือบ้ายบายภาคพื้นแล้ว ก็พร้อมจะปิดประตู คุณแอร์ก็ขอแรงคุณนักบินช่วยซักนิดนึง ....

 

ข้อดีของที่นั่งแถวแรกสุดฝั่งซ้าย 1A และ 1B ก็คือ มีพื้นที่เหยียดขากว้างมาก เหมาะสำหรับคนตัวสูงๆๆ
(แต่คนตัวอ้วนมากๆ อาจไม่เหมาะ เพราะจะติดโต๊ะที่พับในที่เท้าแขน--ที่เท้าแขนยกขึ้นไม่ได้)

แต่ข้อเสียก็คือ

1. อยู่ติดครัวหน้าพอดี ถ้าลูกเรือเม้าท์มอยก็ได้ยินทุกประโยค
2. อยู่ใกล้ห้องน้ำที่ติดกับ Cockpit ดังนั้นก็อาจจะมีคนเดินมาเข้าห้องน้ำอยู่เนืองๆ

3. จะได้รับบริการอาหารเป็นรายสุดท้าย เพราะลุกเรือจะเสิร์ฟจากกลางเครื่อง ไปหัวและท้ายเครื่อง ดังนั้น แถวสุดท้ายที่ได้รับอาหาร

ก็คือแถว 1 และ แถว 36 นั่นเอง !!

 

ถ้าต้องการความ VIP ไม่ค่อยมีใครกวน นั่งฝั่งขวาจะดีกว่า แต่อย่างที่บอกครับ ขาไปนาริตะ ต้องนั่งฝั่งซ้าย จะเห็นภูเขาไฟฟูจิ

ส่วนขากลับต้องนั่งฝั่งขวา ถ้าโชคดีอาจได้เห็นภูเขาไฟฟูจิแบบเต็มๆ ตาครับ

 

หลังจากที่ทุกอย่างพร้อม เครื่อง Push Back และลูกเรือก็พร้อมแสดงสาธิตการใช้อุปกรณ์ความปลอดภัยต่างๆ ครับ

แน่นอนว่า ต้องเดโม่สด เพราะไม่มีจอภาพอะไรเลยบนเครื่องบินลำนี้ !!

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

แล้วก็ได้เวลาเหินฟ้าจากสุวรรณภูมิ กันนะครับ ....

กำหนดการบินของเรา โดยประมาณ 6 ชั่วโมงจากสุวรรณภูมิสู่นาริตะ

การบริการบนเครื่องบิน จะแบ่งเป็นอย่างนี้ครับ

-- เครื่องออก 0.45 น. เทคออฟก็เกือบๆ ตี 1 (ใช้เวลาบิน 6 ชั่วโมง กำหนดร่อนลงจอดคือ 9 โมงเช้าญี่ปุ่น)

-- หลังจากที่เครื่องไต่ระดับได้ สัญญาณเตือนรัดเข็มขัดดับลง ไฟห้องโดยสารก็ยังคงมืดสนิท ให้ทุกท่านได้พักผ่อน

-- เวลาประมาณ 30-40 นาทีหลังไต่ระดับได้ จะเริ่มให้บริการ ของว่าง และเครื่องดื่ม ก่อนปิดไฟนอนยาว (เวลานั้นก็อยู่ในช่วง 1.40-2.00 น. ไทย)

<<<<< นอนพักผ่อนตามอัธยาศัย ประมาณ 3 ชั่วโมงเต็มๆ -- แต่ถ้าหิวน้ำ หรืออยากทานอะไรก็ไปขอที่ครัวได้  >>>>>>

-- ก่อนเวลาร่อนลงจอดราว 2 ชั่วโมงจะปลุกมารับประทาน อาหารเช้า นั่นก็คือเวลา 5.00 น. ของไทย (หรือ 7.00 น. ญี่ปุ่น)

-- เครื่องร่อนลงจอดเวลา 9.00 น. เวลาญี่ปุ่น (7 โมงเช้าไทย)

 

หลักๆ ก็คือ จะมีของว่าง 1 ช่วง และ อาหารมื้อหลัก คือมื้อเช้าเป็นอาหารร้อน อีก 1 ช่วง ทั้ง 2 ช่วงจะมีบริการเครื่องดื่ม

โดยบนเครื่องบินจะมีประกาศว่ามี เบียร์สิงห์/ไฮเนเก้น ให้บริการจำหน่ายกระป๋องละ 120 บาท และไวน์ขวดละ 180 บาท

และยังมี ไอแพดให้บริการเช่าเพื่อความบันเทิงส่วนตัวในราคา 300 บาท

 

ผมก็เลยได้ทีไปสำรวจครัวกันก่อนครับ โชคดีครับ เจอคุณลูกเรือที่รู้จักกัน เพราะคุณเขาเคยทำงานกับแอร์เอเชียมาก่อน ในยุคที่ใช้เครื่องโบอิ้ง 737-300 เจอกันบ่อยมากๆ แต่เดี๋ยวนี้แกชิงหนีมาอยู่ JF แล้ว (จริงๆ มีลูกเรือจาก FD ย้ายมาอยู่ JF และก็มีย้ายออกไปอยู่กับ SL ไทยไลอ้อนแอร์ก็มีครับ !!) และที่สำคัญ เจอกันทั้งไฟล์ทขาไปและขากลับ 555+ เลยได้แซวว่า ลงนอนญี่ปุ่นตั้ง 3 วัน ได้เที่ยวญี่ปุ่นด้วย ไม่ต้องบิน Quick Turn แล้วววว

 

มาดูห้องน้ำกัน ผมว่าสะอาดสะอ้านดีนะ ส้วมเป็นแบบระบบดูดสุญญากาศ ไม่ใช่ระบบน้ำวนโบราณนะครับ

 

อีกซักแป๊บก็จะได้เวลาเสิร์ฟของว่าง และเครื่องดื่มแล้ว ..... ลูกเรือกำลังเตรียมงานกันอย่างขมักเขม้นกันในครัวท้ายเครื่องครับ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

เวลาเกือบๆ จะตี 2 หลายๆ ท่านกำลังเคลิ้มๆ ไฟในห้องโดยสารก็จะเปิดขึ้น (แต่ไม่สุด) ลูกเรือจะเข็นรถจากครัวท้ายเครื่อง มาตรงกลางช่วงแถวที่ 15 (ก่อนหน้าห้องน้ำเล็กน้อย) แล้วก็จะเข็นรถทั้งหมด 4 คัน (แยกฝั่งทางเดินซ้าย-ขวาละ 2 คัน) ไปทางหัวเครื่อง (แถว 15-1) และ ท้ายเครื่อง (แถว 16-36) ดังนั้น ผู้โดยสารหัวเครื่อง และท้ายเครื่องก็รอกันหน่อยนะครับ .....

ลูกเรือก็จะให้บริการของว่างเป็นแซนวิช มีให้เลือกสองแบบคือ แซนวิชทูน่า หรือ แซนวิชแฮม ขนาดกำลังเบาๆ พอดีๆ กับผู้โดยสาร

 

พร้อมทั้งเครื่องดื่ม ประกอบไปด้วย น้ำผลไม้ ส้ม - แอปเปิ้ล - สัปปะรด // น้ำอัดลม โค๊ก-สไปร์ท // น้ำเปล่า เลือกได้ หรือจะขอสองแก้ว ลูกเรือก็ไม่อิดออดครับ (ทั้งนี้ เครื่องดื่มที่ว่ามา สามารถขอได้ตลอดการเดินทางนะครับ ฟรี !!)

 

หลังจากนั้นก็ได้เวลานอนยาวเลย แต่ถ้าใครหิว ก็ไปบุกครัวได้ 

ส่วนตัวผมคิดว่า ถ้าในครัวมีอะไรเหลือพอให้ทานได้ ลูกเรือก็ยินดีจัดให้ครับ ส่วนเครื่องดื่ม (ที่แจ้งข้างต้น) ขอได้ตลอดการเดินทางอยู่แล้ว

(ยกเว้น เบียร์ และ ไวน์ ซื้อเพิ่มได้ครับ)

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

เช้าแล้วจ้า .... ขณะนี้เวลา 7 โมงเช้าญี่ปุ่น (ตี 5 ไทย) ท้องฟ้าสว่างแล้ว

ได้เวลาลูกเรือให้บริการอาหารเช้าครับ

 

สำหรับเมนูอาหารเช้า Fix ตายตัวเลยครับ อาหารร้อนมีให้เลือก 2 อย่างนั่นก็คือ

1. ไข่ออมเล็ท พร้อมไส้กรอก (ไม่มีภาพประกอบ -- ไม่ทันได้ถ่ายครับ)

2. ข้าว + ปลาเปรี้ยวหวาน

ปล. ถ้าไม่อิ่ม ก็ลองกระซิบบอกลูกเรือได้ ผมเชื่อว่าถ้าในครัวมีเหลือในสต๊อก ลูกเรือจัดให้ได้ครับ !!

สำหรับเครื่องดื่ม เลือกได้ทั้ง น้ำอัดลม-น้ำผลไม้ (ส้ม/สัปปะรด/แอปเปิ้ล) รวมถึงชากาแฟ จะมาในคาร์ทเดียวกันเลย (ไม่มีการเดินชา-กาแฟทีหลัง)

ถ้าต้องการเครื่องดื่มอะไร ให้แจ้งลูกเรือไปทีเดียวเลยนะครับ กี่อย่างก็จัดไปเลย เพราะเค้าเข็นเสิร์ฟแค่ครั้งเดียว ถ้าอยากได้อีกต้องเรียกทีหลังครับ

ส่วนตัวผมคิดว่า จัดเต็มมาก มีทั้งอาหารร้อน ขนมปัง โยเกิร์ต ผลไม้ ครบถ้วนเลย !!

 

พอเปิดฟลอยออกมาก็จะเป็นแบบนี้ .... ปลาเปรี้ยวหวาน รสชาติผมคิดว่าโอเคนะ มาตรฐาน Bangkok Air Catering ครับ

 

จริงๆ ผมแค่รู้สึกว่า ถาดมันค่อนข้างใหญ่ไป (เข้าใจว่า น่าจะมีถาดรุ่นเดียวมาพร้อมกับเครื่องตัวนี้)

ถ้าเกิดว่าจัดมาในถาดเล็ก มันจะดูแน่นๆ และน่ากินกว่าหรือเปล่าหนอ? (ปกติเท่าที่เคยเจอ TG และ KE มาถาดเล็ก จะดูแน่นๆ เหมือนให้เยอะกว่า แต่จริงๆ ไม่ต่างกันเลยครับ)

 

สิ่งหนึ่งที่ผมชอบ ก็คือ ซองเล็กๆ ที่มีโลโก้ Jet Asia ไม่ใช่ซองเครื่องปรุงนะครับ แต่เป็นซองทิชชู่เปียกสำหรับทำความสะอาดมือก่อนทานอาหาร

ปล. ไม่มีการแจกผ้าเย็นนะครับ

 

 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

พอหนังท้องตึง (ตึงจริงนะ เพราะผมกินหมดเกลี้ยงเลย !!) ก็ได้เวลาออกสำรวจเครื่องบินกันยามเช้า ผู้โดยสารส่วนใหญ่ก็ยังหลับ

แต่ห้องน้ำเริ่มมีการจราจรคับคั่ง 

 

สำหรับห้องน้ำ บนเครื่องบินมีอยู่ 6 ห้องครับ (สำหรับผู้โดยสาร 235 คน)

ทางหัวมี 2 กลาง 2 ท้าย 2 ส่วนตัวผมชอบห้องน้ำท้ายเครื่องครับ (แนะนำว่าบินไฟล์ทเช้า พกแปรงสีฟัน ยาสีฟันส่วนตัวไป แปรงฟันทำธุระให้เรียบร้อย จะดีที่สุดครับ ผมว่าสะดวกกว่าที่สนามบินอีกนะ)

 

ถ่ายภาพเบียร์ สิงห์ และ ไฮเนเก้น ราคา 120 บาทซักกะหน่อย .... ไฟล์ทขาไปไม่มีใครซื้อเลย แต่ไฟล์ทขากลับก็ขายดีอยู่นะครับ !!

 

ส่วนไวน์ราคา 180 บาท มีให้เลือกไวน์แดง หรือไวน์ขาว

 

คู่มือความปลอดภัย โบอิ้ง 767-200

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

สำหรับเรื่องความบันเทิงบนเครื่องบิน --- ตามปกติไม่มีนะครับ หนังกลางแปลงก็ไม่ฉาย นั่งๆ หลับๆ ตื่นๆ 

ถ้ามีระบบความบันเทิงส่วนตัว ไอแพด แท๊บเลต ฯลฯ จัดไปเองได้เลยครับ

 

แต่ถ้า ... ไม่ได้เตรียมมา ทางเจ๊ทเอเชียก็มีไอแพดให้เช่าเหมือนกัน ในราคา 300 บาท (ตลอดเที่ยวบิน)

ลองมาเล่นกันเลยครับ ขอลูกเรือยืมมาดูหน่อยว่ามีอะไรยังไงบ้าง เมนูเป็นภาษาญี่ปุ่น

เพราะแต่ก่อน .... เคยให้บริการคนญี่ปุ่นเป็นหลัก แทบจะ 100% ตอนนี้กลายเป็นคนไทย 100% แทนครับ

 

ก็มีหนัง และเพลง รวมถึงเกมส์ ให้เลือกพอสมควร (ถ้าเทียบกับ Samsung Galaxy Tab ของพี่เอ๊กซ์ AirAsia X ผมว่าอันนี้อาจจะน้อยกว่าเขาหน่อย)

 

แป๊บเดียวก็ได้เวลาเตรียมตัวร่อนลงจอดแล้ว

สำหรับผู้ที่นั่งฝั่งซ้าย หลังจากทานอาหารเสร็จ ก่อนเครื่องร่อนลงจอดประมาณครึ่งชั่วโมง ถ้าอากาศดีๆ จะได้เห็นฟูจิซัง หรือภูเขาไฟฟูจิด้วยนะครับ !!

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

เวลา 9 โมงเช้าญี่ปุ่น (หรือ 7 โมงเช้าไทย) ซึ่งเร็วกว่าเวลาประเทศไทย 2 ชั่วโมง

เครื่องก็มาถึงนาริตะครับ เครื่องจอดสนิทที่ Bay ใกล้ๆ กับ Terminal 2

และแน่นอนว่า บินกับสายการบินนี้ก็ได้นั่งรถบัสชมเครื่องบินกันสนุกแน่นอน (คนชอบเครื่องบินก็ฟินกันไป)

 

เครื่องของ Asia Atlantic Airlines (HB) มาถึงนาริตะเวลาไล่เลี่ยกันพอดีครับ !! 

 

ลงจากเครื่องเดินไปขึ้นรถบัสกัน !!

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

หมุนตัวดูป้าแจ๊ด HS-JAD กัน 1 รอบ ขอบคุณป้าที่มาส่งถึงนาริตะอย่างปลอดภัย

ภาคพื้นที่นาริตะ ทาง Jet Asia จ้าง Swissport มาดำเนินการให้

และอาหารที่ญี่ปุ่น ใช้ครัวของ Gategoumet ครับ

 

 

เดี๋ยวก็ถึงปากประตูอาคาร ตรงดิ่งไป ตม. กันได้เลย ..... รู้สึก T2 คนจะไม่แน่นเท่าไหร่นะครับ สบายๆ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ผ่าน ตม.ญี่ปุ่น แบบฉลุย ไม่ได้ถามอะไรเลย

 

สำหรับ คนที่เพิ่งเดินทางเข้าประเทศญี่ปุ่นเป็นครั้งแรก ควรเตรียมเอกสาร

อาทิเช่น ตั๋วเครื่องบินไป-กลับ ใบจองโรงแรม รายละเอียดทัวร์ บัตรเครดิต เอกสารเกี่ยวกับการทำงานไว้ด้วยก็ดีครับ

แต่ความเขี้ยว อย่างไรญี่ปุ่นก็ไม่โหดเท่าเกาหลี (แต่ก็มีโดดหนีเข้าประเทศเหมือนกัน ไฟล์ทนี้ก็เจอครับ ไปไม่ยอมกลับแฮะ แต่น้อยครับ)

 

ได้กระเป๋าแล้วจ้า .... เห็นแว๊บๆ มีกระเป๋าใครแตกอ้าซ่าด้วย

 

พูดถึงเรื่องกระเป๋า หลายๆ คนที่คิดว่าจะซื้อของมาเยอะๆ แนะนำ เอากระเป๋าใบใหญ่ไปเลยครับ

เพราะเขาให้โหลดน้ำหนักกระเป๋าได้ 23 กิโลกรัมต่อคนจริง แต่ "โหลดได้แค่ 1 ชิ้นเท่านั้น"

แนะนำใบใหญ่ จัดไปเลยครับ

 

หลังจากรับกระเป๋าเสร็จ ก็จะต้องผ่านด่านศุลกากรอาจจะมีถามนิดๆ หน่อยๆ บ้างไรบ้าง แล้วก็ผ่านออกมาข้างนอก

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ออกมาข้างนอกแล้วจ้า .....

 

จอแสดงภาพเที่ยวบินที่เรานั่งมา .... (ดีเลย์ เพราะกำหนดบินมีเปลี่ยนจาก 0.05 เป็น 0.45 น.)

 

สำหรับท่านที่ต้องการความสะดวกสบายในการส่งกระเป๋า ก็แมวดำ ทางนี้เลยครับ

 

ส่วนการเดินทางเข้ากรุงโตเกียว แบบลิมูซีน อยู่ด้านนอกครับ ตามป้ายเลย .... ส่งตรงถึงโรงแรม

 

หรือแบบประหยัดที่สุดที่ผมชอบก็คือ นั่งรถไฟครับ รถไฟจะมี 2 เจ้าคือบริษัท JR ซึ่งเป็นของรัฐบาล

และบริษัท Keisei ซึ่งเป็นรถไฟเอกชน รถไฟเอกชน Keisei ราคาจะถูกกว่า มีทั้งแบบด่วนพิเศษ Skyliner ราคา 2,400 เยน นั่งสบายๆ ใช้เวลาแค่ 36 นาทีถึงสถานี JR Nippori (JR Yamanote Line) หรือแบบธรรมดา ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงแต่จ่ายแค่ 1,000 เยน)

 

ใครที่สั่งซิม B Moblie ให้ขึ้นไปชั้นขาออกข้างบน ไปรษณีย์จะอยู่ใกล้ๆ Row B กับ C ครับ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ตัดมาเที่ยวขากลับ นาริตะ-สุวรรณภูมิ JF989 14.00-19.00 น. กันเลยนะครับ

เรามาถึงสนามบินนาริตะ Terminal 2 กัน 11 โมงกว่าๆ ก็กำลังสบายๆ ครับ (พูดง่ายๆ คือ ควรออกจากกรุงโตเกียวอย่างน้อย 10 โมงเพื่อความสบายใจ)

 

สำหรับการเดินทางเข้าสู่สนามบินนาริตะ มีทั้งรถบัส Airport Limousine รับจากโรงแรมที่พักเลย หรือ .... จะนั่งรถไฟก็ได้ ของ JR หรือ Keisei (ขึ้นที่สถานี Ueno หรือ JR Nippori ก็ได้ แนะนำว่าควรใช้เว็บ hyperdia http://www.hyperdia.com/en ในการวางแผนการเดินทาง จะแจ่มที่สุดครับ)

 

เข้าสู่อาคารไปเช็คอินกันที่ Row N ได้เลย !!

 

หลายท่านอาจงงว่า Row N คือ Row ไหน ?? ต้องบอกก่อนว่า Row F และ N ของ Terminal 2 จะเป็น Row ลูกเมียน้อย หลบอยู่ในหลืบ

สำหรับสายการบินที่ใช้เครื่องเช่าเหมาลำ จะไม่ได้ตั้งเป็น Row แบบปกติครับ

 

มีป้ายตั้งตระหง่านอยู่ตรงนี้ .... แต่ให้วกกลับออกไปนะครับ Row จะอยู่ในหลืบข้างๆ กับทางเข้านั่นเอง !!

 

เมือเข้าไปข้างในก็จะเห็นเคาน์เตอร์เช็คอินอยู่ แยกเคาน์เตอร์ตามบริษัททัวรืได้เลยครับ ... สำหรับเคาน์เตอร์ด้านซ้ายๆ สำหรับลูกค้าที่มาเดี่ยวๆ

ส่วนทางขวา ก็ที่มาเป็นหมู่คณะบริษัททัวร์ครับ ก็เรียงเข้าแถวโหลดกระเป๋าได้เลย ขั้นตอนนี้อาจจะใช้เวลาพอสมควรครับ

 

ได้บอร์ดดิ้งพาสมาแล้ว ละม้ายคล้ายสายการบินอะไรน๊อ .....

ทุกคนได้หมายเลขที่นั่งเหมือนเดิม กับไฟล์ทขามา แต่ไฟล์ทนี้ ไม่เต็มครับ !!!

(เพราะมีผู้โดยสารที่จองตั๋วเดี่๋ยว รอกลับวันอื่นก็มี และ .... คนที่โดด ก็มีครับ !!)

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

เมื่อเช็คอินเรียบร้อยแล้ว .... ก็ ไปผ่าน ตม. กัน

สำหรับสัมภาระ พวกขาตั้งกล้องจะผ่านไม่ได้นะครับ ต้องโหลดทั้งหมด ....

ไปแอบดูเคาน์เตอร์เช็คอินไฮโซของเจ้าบ้านอย่าง Japan Airlines สายการบินแห่งชาติญี่ปุ่นกันบ้าง ...

(ส่วน ANA และแก๊งค์ดาว Star Alliance อยู่ Terminal 1 นะครับแยกกัน)

ผมยังไม่ผ่าน ตม.ครับ ขึ้นไปสำรวจชั้นบนซักหน่อย ...

 

ได้เวลาผ่านด่าน ตม. แล้ววว

 

หลังจากตรวจร่างกาย ผ่าน ด่าน ตม. stamp ออกจากญี่ปุ่นเรียบร้อย ไปช๊อปปิ้งกันครับ !!

 

สำรวจผัง Terminal 2 ของนาริตะซักหน่อย .... ของ Jet Asia JF989 กลับกรุงเทพ เรียกขึ้นเครื่องที่ Gate 70M คือ Bus Gate

ไม่ต้องไปไหนไกลครับ ลงไปข้างล่างได้เลย .... และแน่นอนว่า ถ้าจะช๊อป ก็ให้รีบช๊อปนะครับ !!

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

สำหรับของฝาก ที่คนไทยนิยมช๊อปกัน นั่นก็คือ .... โตเกียวบานาน่า และ คิทแค๊ทชาเขียว อันนี้ฮิตที่สุด

หลายท่านซื้อกันเป็นโหลๆ เพราะเห็นว่า .... เอากลับมาขายเมืองไทยได้กล่องละ 900 บาท ได้กำไร 2 เท่าจากราคาทุนเลยทีเดียว !!

(ส่วนตัวผมซื้อลายยีราฟ มาฝากผู้ใหญ่ก็แฮปปี้ดีครับ ใครเห็นก็ตื่นตาตื่นใจกันทั้งนั้น กล่องเล็ก 8 ชิ้น กล่องละ 953-1050 เยน)

 

ส่วนช๊อกโกแล๊ต Royce รสชาเขียวอันนี้ก็ไปไวเหมือนกันครับ !! (กล่องละ 660 เยน)

 

ปล. คิดแคทชาเชียว ได้อีกร้านหนึ่ง ราคา 1,500 เยน มี 10 กล่องย่อย เหมาะสำหรับซื้อฝากคนอื่นอยู่ครับ

ร้านนี้ คนไทยอยู่กันสนั่นมาก ช๊อปกันจน Final Call กันเลยทีเดียว !!

 

ได้เวลาไปแล้วครับ ... Final Call แล้วววว

 

ผมชอบ Bus Gate ก็ตรงนี้หล่ะ !!

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

มองเห็นดง Jetstar อยู่ลิบๆ ก็แอบเสียดาย AirAsia Japan (JW) เหมือนกันนะครับ โดนมาเลย์สั่งเก็บไปเรียบร้อย ก็ต้องรอหาผู้ร่วมทุนรายใหม่หล่ะ

ในขณะที่ Jetstar ยังรักกันดีกับ Japan Airlines และ Mitsubishi ก็เลยยังอยู่ยืนยงเป็นน้องดาวส้มแห่งแดนซากุระถึงทุกวันนี้

เกาะรถมาแป๊บเดียวก็ถึงเครื่องแล้ว ป้าแจ๊ดลำเดิม HS-JAD จอดอยู่ที่เดิมไม่ได้ลากไปไหนมา 3 คืนเต็มๆ !! 

(เป็นการจอดพักเครื่องที่นานมากจริงๆ พร้อมทั้งนักบินลูกเรือ ลงนอนยาวมากกกกก)

 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

บ้ายบายดินแดนญี่ปุ่น !!

 

เจอลูกเรือชุดเดิม รอต้อนรับอยู่ ได้พักผ่อนเต็มที่ที่ญี่ปุ่นถึง 3 คืนด้วยกัน

 

พอไฟล์ทนี้ท้ายเครื่องมีที่ว่างครับ เลยขอเหมาสามโซนท้ายเครื่องแล้วกัน ก็แยกย้ายกันจับจองที่นั่งได้เลยครับ

 

มีหมอน ผ้าห่มพร้อม

 

ในส่วนของ Seat Pitch ส่วนตัวผมคิดว่าโอเคนะ แม้จะไม่ได้สบายสุดๆ 33-34 นิ้วแบบการบินไทย แต่นั่งแล้วเข่าไม่ติดก็โอเคครับ

 

บรรยากาศห้องโดยสารท้ายเครื่อง .... อยากจะบอกว่า ก็ดูโปร่งสบายๆ ไม่อึดอัดครับ ดูโบอิ้งจะออกแบบมาได้โปร่งกว่าค่ายแอร์บัสจริงๆ

 

ในกระเป๋าด้านหน้าที่นั่ง มี แผ่นพับคู่มือความปลอดภัย และนิตยสาร Jetsetter อยู่ (จ้าง LookEast Magazine ทำให้ครับ)

 

ของเดือนใหม่ พฤศจิกายน 2556

 

เมื่อปิดประตูเครื่องเรียบร้อย ก็ได้เวลา ..... ออกเดินทาง และลูกเรือก็ต้องแสดง Safety Demo ครับ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

เมื่อเครื่องไต่ระดับได้ .... ก็พักผ่อนกันตามอัธยาศัย เพราะจะใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงถึงจะเริ่มเสิร์ฟอาหารร้อนครับ !!
ซึ่งอยากจะบอกว่า ใครกลัวหิว ควรหาอะไรทานมาก่อนนะ โปรแกรมทัวร์มักจะไม่มีอาหารเที่ยงให้ เพราะเวลาเช็คอินมันคาบเกี่ยวกัน

และกว่าจะได้ทานข้าวก็คือบนเครื่องบิน ตอนประมาณบ่าย 3 ญี่ปุ่น (หรือบ่ายโมงไทยครับ)

 

 

เมื่อทะยานออกจากนาริตะไปได้ประมาณเกือบๆ จะครึ่งชั่วโมง กัปตันญี่ปุ่นก็ประกาศว่าอีกประมาณ 5 นาทีเราจะเห็นฟูจิซังอยู่ทางด้านขวาของเครื่อง !!

ทีนี้ ก็ เตรียมดูกันได้เลยครับ เต็มๆ ตาจริงๆ ตามภาพนี้เลย (กระจกมัวหน่อยนะครับ)

 

กำลังจะแซวว่า เครื่องเกือบเอียง 555+
ปล. จะเห็นป้าป๊อบคนงามแห่ง HFlight อยู่ในภาพนี้ด้วย