88 replies to this topic

[Oatta]

Advertisements

 

จุดนัดพบก่อนขึ้นรถจะไม่ไกลจากที่พักครับ

เราเดินก็ไม่ไกลนักเพราะเมื่อวานแอบสำรวจแล้ว

ที่หมายเป็น “ร้านกาแฟสีนุก” ซึ่งเป็นร้านดังเมืองนี้เลย

แต่ว่าเดินไม่ไหวเพราะกระเป๋าใบใหญ่

จะลากก็แอบเสียดายเพราะพึ่งซื้อมาไม่นานนี้เอง

พื้นถนนก็ค่อนข้างไม่เรียบเท่าไหร่

พอดีมีรถตุ๊กตุ๊กลาวมาถามก็เลยตัดสินใจไป

ยังไงก็ไม่วายโดนฟันครับ

ระยะแค่เดินไม่ถึงห้านาทีกะเล่นผมซะแพง

มาวันหลังๆ หนังเริ่มเหนียวรู้แกวไม่ยอมให้ฟันเลือดซิบ

ก็เลยต่อซะครึ่งราคากันเลยทีเดียว

ตอนแรกก็เหมือนเขาไม่ค่อยอยากลดให้เท่าไหร่

เผอิญมีรถมารอเสียบอีกคันก็เลยยอม

ไม่อย่างนั้นผมก็ไปคันอื่นแน่นอน

[Oatta]

 

มอไซค์เลขสวยเลยจากเขตเมืองหลวงครับ

แต่เดิมนี่ชื่อ “กำแพงนครเวียงจันทน์” (พึ่งทราบเหมือนกัน)

ภายหลังได้มีการเปลี่ยนชื่อเป็น “นครหลวงเวียงจันทน์”

ซึ่งเป็นเขตปกครองพิเศษของประเทศลาว

รวมถึงเป็นที่ตั้งของกรุงเวียงจันทน์ด้วยน่ะครับ

เป็นส่วนที่แยกมาจากแขวงหรือ “จังหวัดเวียงจันทน์” นั่นเอง

[Oatta]

 

ปลายทางวันนี้อยู่ที่น้ำตกดัง “คอนพะเพ็ง”

ใครมาลาวใต้แล้วห้ามพลาดเด็ดขาด

จากน้ำตกนี่ลงใต้ไปอีกเพียง 10 โล เท่านั้นก็จะเป็นเขมรทันที

เช้านี้ตอนแรกอากาศค่อนข้างโอเคมีแดดตลอดทางที่นั่งรถ

แต่ก่อนถึงที่หมายไม่ถึงสิบนาทีเมฆฝนก็ตั้งเค้า

และตกหนักมากอย่างไม่ลืมหูลืมตา

[Oatta]

 

ฝนตกหนักและน้ำแรงมากเลย

ผมว่ามาหน้าหลังฝนหรือแล้งอีกนิดจะสวยกว่า

เพราะจะเห็นเกาะแก่งชัดเจน

ถ้าพูดว่าเป็น “Asia’s Niagara” คงจะรู้จักกันดีครับ

เป็นน้ำตกใหญ่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

ช่วงหน้าน้ำจะไม่ค่อยสวยนัก

เนื่องจากน้ำมากเกินไปจนไม่เห็นเกาะแก่งกลางน้ำ

ช่วงสงครามโลกฝรั่งเศสพยายามจะระเบิดแก่งหินเหล่านี้

เพื่อที่จะได้เปิดเส้นทางมุ่งสู่เมืองจีน

แต่ทำไม่สำเร็จเพราะความเชี่ยวของกระแสน้ำ

จนทำให้เรือโดนซัดไปโดนโขดหินพังไปหลายลำ

[Oatta]

 

เห็นท้องฟ้าแบบนี้แล้วถอดใจเลยครับ

ดูแล้วไม่มีวี่แววว่าเมื่อไหร่ฝนจะซาลงแม้แต่น้อย

มากับทัวร์แบบนี้คงรอไม่ได้ล่ะ

ทั้งกลุ่มเป็นชาวต่างชาติหมดเลย

เหลือเพียงผมกับพ่อเป็นคนไทยหัวดำครับ

รอบนี้จะมีมาจากสเปนและฝรั่งเศส

ชาวสเปนกลุ่มนี้ค่อนข้างน่ารักจริงๆ ครับ

[Oatta]

 

สรุปว่ามาน้ำตกนี่ไม่ได้รูปเลยครับ

ไก่ย่างก็ยังไม่ได้ทานอีก

อันนี้พยายามเปิดให้สปีดช้าลง

เพื่อจะได้เห็นว่าฝนหนักแค่ไหนน่ะครับ

[Oatta]

 

แม่น้ำโขงช่วงน้ำตกจะแรงมากครับ

ดูแล้วน่ากลัวและก็ถ่ายรูปอะไรไม่ได้เลยในวันฝนหนักเช่นนี้

[Oatta]

 

แวะชมความยิ่งใหญ่ของน้ำตกประมาณสิบนาที

เวลาผ่านไปก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะตกเบาลง

พวกเราจึงย้ายที่ไปเพื่อไปหม่ำมื้อเที่ยงกันบริเวณหมู่บ้านชาวประมงใกล้ๆ

[Oatta]

 

ฝนก็หนักและเบาเป็นช่วงๆ ครับ

ถนนเข้าหมู่บ้านเป็นดินแดงอย่างนี้เลย

[Oatta]

 

วิวจาก “หมู่บ้านเซียงดี (Xieng Di Village)”

เดี๋ยวเรากินข้าวกันตรงนี้ล่ะครับ

แล้วก็เสร็จก็จะขึ้นเรือหางยาวลำน้อยข้ามแม่น้ำโขง

เห็นแม่น้ำเชี่ยวขนาดนี้รวมถึงฝนตกหนัก

ดูแล้วแอบหวั่นๆ กลัวบ้างเหมือนกันที่จะนั่งเรือหางยาวข้ามไป

โดยโปรแกรมช่วงบ่ายเราจะไป “เกาะคอน (Khone Island)”

หรือที่เรียกกันว่า “ดอนคอน”

ซึ่งเป็นอีกหนึ่งสถานที่สำคัญที่ฝรั่งเศสสร้างรางรถไฟข้ามเกาะ

บนเกาะก็จะมีอาคารเก่าๆ สมัยฝรั่งเศสเหลือบ้าง

แต่วันนี้เป็นอะไรที่ทุลักทุเลมากเลยครับ

ฝนตกหนักจนผมไม่สามารถควักกล้องออกมาถ่ายรูป

มือหนึ่งก็ถือร่มไปพร้อมกันเพราะหุบไม่ได้

อย่างมากก็ได้แต่ควักมือถือออกมาถ่ายเป็นครั้งครา

ตรงนี้สภาพอากาศแย่มากจริงๆ

ฝนตกจนน้ำท่วมทางทำเอาผมถอดใจที่จะเดินต่อไปดูรางรถไฟ

ว่าแล้วก็เดินย้อนกลับไปนั่งกินน้ำเย็นๆ ในร่มรอกลุ่มที่เดินฝ่าน้ำขึ้นไปดูหัวรถไฟเก่า

จากนั้นก็นั่งเรือฝ่าสายฝนและกระแสน้ำเชี่ยวขึ้นไปอีกประมาณสองชั่วโมง

[Oatta]

 

จนในที่สุดช่วงเย็นก็มาถึงเรือลำใหญ่ซะที

ลำนี้ชื่อว่า “เรือวัดพู (Vatphou Cruise)” -- http://www.vatphou.com

โดยสองคืนที่เหลือนี่ผมจะนอนค้างบนเรือที่ค่อนข้างหรู

ซึ่งเขานำเรือขนไม้มาปรับปรุงเป็นเรือสองชั้นพร้อมกั้นห้องนอนที่มีห้องน้ำในตัว

วันนี้จบด้วยไม่ได้รูปกลับมาเท่าไหร่ครับ

เพราะแทบไม่กล้าจะควักกล้องออกมาถ่ายรูปเลย

ตอนบนเกาะก็ฝนตกจนไม่ต้องหวังจะเก็บภาพอะไรกลับมาได้

ส่วนบนเรือเล็กก็ค่อนข้างแคบและกลัวกล้องจะตกน้ำ

สรุปว่าวันนี้วัยรุ่นเซ็งมากครับ

ก็ขอปิดท้ายวันด้วยวิวจากบนเรือใหญ่นี้เลยดีกว่า

 

ป.ล. ภาพประกอบภายในเรือลองตามไปดูในเว็บได้

[Oatta]

 

เช้าอีกวันสภาพอากาศก็ขมุกขมัวอย่างที่เห็น

จะครึ้มแบบนี้ทั้งวันแต่โชคดีที่ฝนไม่ตก

มาช่วงพายุเข้านี่คนชอบถ่ายรูปอย่างผมเซ็งมากครับ

พอทานอาหารเช้าเสร็จเรือก็ออกเลย

ริมฝั่งแม่น้ำโขงก็จะเป็นอีกแบบที่ต่างจากตอนล่องเรือทางเหนือ

จะเริ่มเห็นบ้านคนแทนที่จะเป็นภูเขาเหมือนที่ผ่านมา

[Oatta]

 

ช่วงเช้าเราจะหยุดที่ “บ้านเดือ (Ban Deua)”

โดยจะไปดูวิถีชีวิตชาวประมงริมน้ำโขง

ซึ่งช่วงหน้าฝนเขาก็จะปลูกข้าวกัน

[Oatta]

 

น้องหมาลาวน่ารักทีเดียวครับ

ที่เห็นนี่เหมือนเป็นเกาะขนาดใหญ่ครับ

จะเป็นส่วนหนึ่งของ “สี่พันดอน” หรือเกาะแก่งใหญ่น้อยมากมายถึงสี่พันเกาะ

ตั้งอยู่กลางลำน้ำโขงนะครับ

เดี๋ยวช่วงบ่ายๆ เรือก็จะข้ามโซนเกาะนี้ไป

[Oatta]

 

ช่วงที่ไปนี่เขากำลังเตรียมลงกล้ากันพอดี

แบบว่าเขียวได้ใจมากเลยครับ

[Oatta]

 

แถวนี้ก็จะเห็นวิถีชาวบ้านชัดเจน

ทุ่งนาช่วงหน้าฝนนี่ก็เขียวไปหมดครับ

[Oatta]

 

บ้านของชาวบ้านจะเป็นถุนสูง

ดูไปก็อารมณ์ประมาณบ้านแถวอยุธยา

ด้านล่างก็สามารถใช้เป็นที่ทำงานหรือนอนเล่น

ถ้าหน้าฝนเอาไม่อยู่ก็ปล่อยน้ำท่วมไป

แค่ย้ายของไปไว้บนบ้านก็รอดแล้ว

[Oatta]

 

โรงเรียนประจำหมู่บ้านครับ

คาดว่าช่วงนี้กำลังปิดเทอมพอดี

[Oatta]

 

ก็ว่าเด็กหายไปไหนหมด

กำลังเกาะกลุ่มกันเล่นพอดีครับ

เด็กแถวนี้น่ารักไม่ขอเงินเวลาถ่ายรูปหรือขายของ

ทั้งนี้เป็นเพราะไม่ใช่หมู่บ้านที่ทัวร์ลงประจำ

รู้สึกว่ามีแต่ของบริษัทผมเท่านั้นครับ

เจอพวกผมก็โบกมือทักทายยิ้มแย้มอย่างที่เห็น

[Oatta]

 

อันนี้ก็ปลูกพืชผักสวนครัว (หอมแดง)

โปรแกรมเน้นดูว่าชาวลาวเขาใช้ชีวิตชนบทกันอย่างไร