175 replies to this topic

[backpack_alone]

Advertisements

. . . . รอบด้านของ URA ผังเมือง แห่งนี้ จะมีป้ายนิทรรศการของผังเมืองในแถบย่านต่าง ๆ อย่างย่านนี้ Kallang

[backpack_alone]

. . . . หรือย่านนี้ ก็คือ พายาเลบาร์ Next Station Paya Lebar เลียนแบบเสียง MRT ครับ

[backpack_alone]

. . . . หรือย่านนี้ที่ใครมาที่นี่ ที่เกาะสิงคโปร์ ต้องผ่านอยู่แล้ว นั่นคือ ย่าน Changi เสร็จจากที่นี่ก็ไปสถานที่ต่อไปครับ

[backpack_alone]

. . . . หลังจากอยู่ที่ ผังเมือง สิงคโปร์ ก็ออกมาสูดอากาศ กินลมชมวิว แถวถนน Telok Ayer ครับ ตึกรามบ้านช่องของที่นี่
ส่วนใหญ่หน้าตาจะดูดี สีสวยอย่างนี้หมดเลยน่ะครับ คล้าย ๆ ย่านภูเก็ต เหมือนกัน แต่ผมคิดว่า ภูเก็ต คงได้รับวัฒนธรรมจากสิงคโปร์
หรือ มาเลเซียมากกว่า อาจจะมาจากชาวพารานากัน อะไรเทือกนั้น

[backpack_alone]

. . . . เดินตาม ถนน Telok Ayer มาไม่ไกล ก็มาถึงที่นี่ครับ "วัดเชียนฮกเก๋ง" (Thian Hock Keng Temple) ความหมายของวัดนี้
คือ วัดแห่งความสุขบนสวรรค์

[backpack_alone]

. . . . และนี่ครับ เจ้าแม่ม่าจู เทพธิดาแห่งท้องทะเล คอยช่วยเหลือผู้ที่เดินทางและใช้ชีวิตในท้องทะเลให้เดินทางโดยปลอดภัย ผมไหว้มืออีกเช่นกัน
ตามศรัทธาครับ ตอนที่ไปคนเต็มวัดเลยเพราะมีทัวร์มาลง เป็นคนแขก ทั้งหมดเลยครับ

[backpack_alone]

. . . . ภายในบริเวณวัดครับ ตัววัดไม่ใหญ่มาก เดินไม่นานก็ทั่วแล้วครับ

[backpack_alone]

. . . . ตอนนี้เราจะข้ามไปฝั่งนู้นเพื่อไป ศูนย์อาหาร Far East Square กันครับ ... แต่สังเกตุดี ๆ ครับ จะเห็นว่า
ทางที่ผมจะไป มีการก่อสร้าง เลยต้องเดินเลี้ยวซ้ายไปทางอื่นแทน ใครไปช่วงนี้ก็ต้องเดินไปใช้เส้นทางอื่นครับ เพราะเค้ากำลัง
ก่อสร้างสะพานทางข้ามและถนนอยู่ครับ

[backpack_alone]

. . . . เดินลัดเลาะไม่นาน (แต่งง !) ก็จะเจอกับที่นี่ครับ ศูนย์อาหาร Far East Square ที่ซึ่งเราจะไปตามหา
พิพิธภัณฑ์ ฟุกตั๊กกี่ (Fuk Tak Chi Museum) กันครับ

[backpack_alone]

. . . . ภายในจะมีร้านอาหาร ภัตตาคาร และร้านกาแฟ มากมายหลายร้านให้เลือกนั่งชิว ๆ อย่างตอนที่ผมไป ก็มีฝรั่ง วัยรุ่น
คนทำงาน นั่งจิบกาแฟ กินอาหาร นั่งในร้านกัน อ้อ ลืมบอกไปว่าในนี้จะเป็นเหมือนตู้กระจกใหญ่ ๆ น่ะครับ มีหลาย Zone และที่
สำคัญจะติดแอร์ทั้งหมดครับ เข้าไปเดินนี่เย็นจนหายเหนื่อยเลยครับ

[backpack_alone]

. . . . เมื่อเดินมาถึงมุมนี้ ให้จำไว้ว่าเจอ SUBWAY ก็จะเจอ Fuk Tak Chi ครับ เพราะอยู่ทางด้านขวามือนั่นเอง แต่ผมหาไม่เจอ
เดินวนขึ้นบันไดเลื่อนนี้และมองลงมา "ฮั่นแน่!! อยู่ข้างล่างเฟร้ยยย !!"

[backpack_alone]

. . . . ถึงแล้วครับ นี่ป้ายข้างหน้า พิพิธภัณฑ์ ฟุกตั๊กกี่ แห่ง ศูนย์อาหาร Far East Square แห่งนี้ครับ

[backpack_alone]

. . . . ภายใน พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ มีเนื้อที่ไม่มากนัก เราสามารถเดินชมได้ทั่วในเวลาไม่กี่นาที แต่ก็เป็นพิพิธภัณฑ์
ที่ผมชอบมากทีเดียวเพราะบรรจุเรื่องราวในอดีตของชาวจีน ว่ากันว่าเป็นพิพิธภัณฑ์ที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งของเกาะสิงคโปร์ครับ

[backpack_alone]

. . . . เรื่องราวในอดีตถูกถ่ายทอดออกมาผ่าน ตุ๊กตาปั้นดิน เหล่านี้ครับ เป็นวิถีชีวิตของชนชาติจีนซึ่งถ่ายทอด
ออกมาได้ดีทั้งอารมณ์และความรู้สึกครับ ชอบ ๆ บวกให้เลยครับ

[backpack_alone]

. . . . อีก 1 เรื่องราวของ ชาวประมงจีน ที่ดำเนินชีวิตอยู่ริมลำน้ำ ชาวจีนนั้นใช้เวลาส่วนใหญ่ในการทำงาน จึงได้ชื่อว่า
ชาวจีนเป็นคนขยัน เมื่อดูจากเรื่องราวแล้ว เราจะบอกอย่างนั้นคงไม่ผิดนัก ชาว HFlight ว่ามั้ยครับ

[backpack_alone]

. . . . พอออกมาจากพิพิธภัณฑ์ ก็เดินเล่นถ่ายภาพไปเรื่อย ก็มาเจอมุมนี้ที่ใคร ๆ มาก็ต้องถ่าย ผมเรียกมันว่า
"คู่รักเสื้อแดง" ไม่เกี่ยวกะการเมืองครับ ^^

[backpack_alone]

. . . . และอีก 1 มุมนี้ที่ใครหลาย ๆ คนมาแล้วต้องถ่ายเก็บไว้

[backpack_alone]

. . . . เดินมาตั้งแต่เช้าเริ่มเหนื่อย แต่ยังไม่หิว เพราะซัดอาหารโรงแรมตอนเช้ามาเต็มที่เลย แต่อยากมาลองกิน
ขนมปังสังขยาที่เค้าบอกว่า ขึ้นชื่อนัก ขึ้นชื่อหนา ที่ร้านนี้ครับ Ya Kun Kaya Toast

[backpack_alone]

. . . . สภาพบรรยากาศภายในร้าน ดุวุ่นวายเลยครับ พอผมสั่งนี่ชุดนี้ไป ขนมปังสังขยาปิ้ง (Kaya Toast) ไข่ลวก 2 ฟอง และชาเย็น 1 แก้ว อยู่ในชุด คนไทยครับ
เพราะพอมาถึง คนมารับเมนูจะมาถามเราว่า

บทสนทนาระหว่าง คนพูดอังกฤษ ได้ และไม่ค่อย (จะ) ได้

. . . . พนักงานรับออเดอร์: "Where‘re u come from?" (ทิ้งช่วงและเดา 1 ที) "Thailand?"
. . . . Backpack Alone: "Yes. I come from Thailand." (ทำหน้างง ๆ และคิดในใจว่า ถามมัยว่ะ)
. . . . พนักงานรับออเดอร์: "This is Menu A" … Bla … Bla … Bla …
. . . . Backpack Alone: (นึกในใจ ต่างตรงไหนว่ะ อ่ะ เอานี่และกัน) "I want ... " (และก็เอานิ้วชี้ จิ้มไป Menu Set A)
. . . . พนักงานรับออเดอร์: "OK" (โอ๊ะเกย์)

[backpack_alone]

. . . . ซักพัก เมนูที่เราสั่งไว้ก็มาเสิรฟที่โต๊ะครับ และคนมาเสิรฟ ก็พูดอะไร ซักอย่างกับผมและก็เดินไป ผมก็อืม
นึกว่าพูดประมาณว่า "ทานให้ อร่อย น่ะค๊ะ" หรืออะไร ก็ว่าไปเราก็สั่งมาเรียบร้อยแล้วก็จัดการกินซะเลย แต่ซักพัก
อาเจ๊คนเดิม แกก็เดินมาอีก แล้วพูดเสียงหนักแน่น กว่าเดิม ผมเงี่ยหูฟัง เค้าบอกว่า

บทสนทนาระหว่าง อาเจ๊ สาวเสริฟ และ คนพูดอังกฤษ ไม่ค่อย (จะ) ได้ (คนเดิม)

. . . . พนักงานเสิรฟ: "ปรีส เป โฟ ดอลลาร์ เทน เทน"
. . . . Backpack Alone: (อะรัยว่ะ เทนเทน พร้อมเงี่ยหูฟังอีกที) "what ?"
. . . . พนักงานเสิรฟ: (หน้าตาเริ่มเปลี่ยน) "Please pay 4$ 10 cent"
. . . . Backpack Alone: (อ้อออออ) "OK" (ทำเสียงเลียนแบบพนักงานโรงแรม โอ๊ะเกย์)

. . . . คือสรุปว่าต้องจ่ายเงิน ก่อนกินอ่ะครับ อย่างชุดผมจะชุดละ 4 SGD 10 Cent ก็ต้องจ่ายไปเลย พูดถึงเรื่องเสียง
สำเนียง คนที่นี่เวลาเค้าพูด ตัว t เค้าจะพูด ตัว ต.เต่า ครับ อย่างเช่น Thank You เค้าจะบอกเราว่า แต๊งงค์ กิ้ววว... แต๊งงค์
เต็ม ๆ ครับ ไม่มี แทวง แตวง อะรัยแบบฝรั่งครับ และส่วนใหญ่ถ้าพูดจะมีคำว่า La (ล่ะ) ต่อท้าย เช่น "Why‘re u go to
Singapore la?" เหมือนกับถามว่า "มาสิงคโปร์ทำมัย" แล้วมีเหรอ ต่อท้าย อะรัยเทือกนั้นครับ ใครไปเที่ยวสิงคโปร์ ก็เตรียม ๆ
ศัพท์ไปก็ดีครับ ไม่งั้นอาจงงเหมือนผม ผมมีอะไรตอนอยู่ที่นู่น ผมก็ Excuse me ไว้ก่อนครับ ขอได้หมด