อย่างที่เกริ่นไปแล้วว่าฉ่งชิ่งนั้นเดิมเคยเป็นส่วนหนึ่งของมณฑลเสฉวนมาก่อน
ก็ต้องขออธิบายแบบนี้ว่า การแบ่งเขตการปกครองของจีน (สาธารณรัฐประชาชนจีนหรือจีนแผ่นดินใหญ่)แบ่งการปกครองออกเป็น 22 มณฑล (หรือ 23 รวมไต้หวันซึ่งรัฐบาลปักกิ่งบอกว่าเป็นส่วนหนึ่งของจีน) คำว่ามณฑลนี้ภาษาอังกฤษใช้คำว่า province (เช่นเดียวกับไทยที่ใช้คำนี้แทนคำว่าจังหวัด) มณฑลนี้ก็มีการปกครองรูปแบบหนึ่งเป็นรูปแบบภูมิภาค อย่างไรก็ตาม นอกจาก 22 มณฑลแล้วยังมีพื้นที่บางส่วนของจีนที่เป็น เขตปกครองตนเอง autonomous regions ซึ่งมักเป็นพื้นที่ที่คนส่วนใหญ่ไม่ใช่ชาวฮั่นแต่เป็นชนกลุ่มน้อย เช่นในซินเกียง ทิเบต เป็นต้น
นอกจาก 22 มณฑล 5 เขตปกครองตนเองแล้ว ยังมีพื้นที่อีก 4 ส่วนที่จีนนั้นตั้งให้เป็น เทศบาลนคร Municipality หรือเป็นการปกครองส่วนท้องถิ่นที่ขึ้นต่อรัฐบาลกลางที่ปักกิ่งโดยตรง
4 เทศบาลนครนี้ได้ แก่ปักกิ่ง เมืองหลวง เซี่ยงไฮ้ เมืองใหญ่ที่สุดและเมืองศูนย์กลางธุรกิจ เทียนจินเมืองอุตสาหกรรมและเมืองท่าใกล้กรุงปักกิ่ง และฉ่งชิ่ง เมืองนี้แหละครับ
ฉ่งชิ่งนั้นถูกแยกจากมณฑลเสฉวนออกมาเป็นเทศบาลนคร ในวันที่ 14 มีนาคม 2540 โดยเป็นการเอาเขตการปกครองในระดับตำบลหลายๆ เขตของเสฉวนในอดีตมารวมกัน เป็นเขตเทศบาลกินพื้นที่ 82401 ตารางกิโลเมตร (ซึ่งนับว่าค่อนข้างกว้าง คิดเป็นร้อยละ 16 ของพื้นที่ในประเทศไทย หรือ 4 เท่าของเขตจังหวัดเชียงใหม่) ต้องอธิบายก่อนว่า แม้จะเรียกว่าเทศบาลนคร แต่พื้นที่ 82401 ตร.กม. นั้นไม่ได้เป็นเมืองใหญ่โตไปทั้งหมด (ต่างจากการปกครองแบบเทศบาลในประเทศไทยที่เขตเทศบาลหมายถึงเขตเมืองหรือเขตชุมชนหนาแน่น) บางพื้นที่ก็เป็นป่าเขาอยู่ บางพื้นที่ก็เป็นเขตชนบทเกษตรกรรม บางพื้นที่ก็เป็นเมือง บางพื้นที่ก็เป็นย่านการค้า แต่ประชากรรวมทั้งหมดใน 82401 ตร.กม. นี้มีราว 30 ล้านคน (เกือบครึ่งหนึ่งของประเทศไทย) หากนับเฉพาะย่านที่เป็นใจกลางเมืองหรือชุมชนหนาแน่นและเขตปริมณฑล ที่เรียกว่า Urban Area ซึ่งได้แก่เขต Yuzhong Jiangbei Shapingba Jiulongpo Banan Dadukou Yubei Beibei Nan'an กินพื้นที่ราว 6000 ตารางกิโลเมตร มีประชากรรวมกันราว 8.4 ล้านคน ก็พอ ๆ กับเขตกรุงเทพฯและปริมณฑลเลยครับ
แต่ว่าความมหัศจรรย์อีกอย่างหนึ่งของเมืองฉ่งชิ่งคือ ที่ตั้งของเมืองนี้ไม่ได้ราบเรียบเป็นที่ราบลุ่มแม่น้ำเหมือนที่ราบภาคกลางอันเป็นที่ตั้งของกรุงเทพฯและปริมณฑล แต่เป็นทิวเขาหลายทิวซ้อนกันเป็นลูกฟูกโดยมีแม่น้ำหลักสองสายคือแยงซีและเจียหลิง ไหลผ่านบริเวณนี้
ตอนนี้เรามาอยู่ที่ Chongqing Planning Exhibition Gallery หรือศูนย์แสดงผังเมืองฉ่งชิ่ง ซึ่งจะแสดงผังเมืองรวมของเมืองนี้ ทั้งที่มีการก่อสร้างแล้ว(ตึกจะมีสีสัน) และวางแผนไว้ว่าจะสร้างให้เสร็จในปี 2020 (ตึกเป็นสีขาว)
อย่างในภาพจะเห็นว่าสนามบินที่เขาวางแผนจะสร้างขยายนั้นดูใหญ่โตมากกว่าที่ใช้อยู่ในปัจจุบันนี้ และสังเกตให้ดีว่าภูมิประเทศจะเป็นแม่น้ำภูเขา หุบเขาสลับกันไปแบบนี้เกือบเต็มพื้นที่
การวางผังเมืองนี้เขาก็ไม่ได้วางมั่ว ๆ มีการระบุไว้ชัดเจนว่าตรงไหนจะใช้ทำอะไร เป็นที่คนอยู่ เป็นย่านอุตสาหกรรมประเภทไหน หรือเป็นย่านการศึกษา