ของเราต้องไม่มีใครในนี้เหมือนแน่ๆเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ
เราขึ้นเครื่องบินครั้งแรกตอนอยู่ประมาณ ม.4 ค่ะ
ไปกับคุณแม่และน้องชาย เที่ยวบินแรกของเราเป็น เชียงใหม่-กรุงเทพค่ะ
แต่ไม่ได้ไปกับ TG นะคะ ตอนนั้นเราไปกับเครื่องบินทหารค่ะ
จำได้ว่าตอนนั้นคุณแม่มีธุระไปกรุงเทพ เลยอยากพาลูกๆไปด้วย
งบน้อย แต่อยากให้ลูกขึ้นเครื่องบิน เลยพาไปขึ้นเครื่องบินทหารซะงั้น
พอดีว่าคุณลุงเราท่านเป็นทหารอากาศค่ะ ลักษณะรอขึ้นเครื่องตอนนั้นก็นั่งรอกันหลายชีวิตค่ะ
แล้วมีการตรวจสัมภาระเหมือนกันนะคะ ไม่ให้มีโลหะอะไรแบบนี้
แต่ตอนที่ตลกที่สุดคือ ตอนขึ้นเครื่องค่ะ เพราะไม่ได้ขึ้นเครื่องบินพาณิชย์
เป็นเครื่องทหาร ... เราต้องขึ้นจากท้ายเครื่องค่ะ
ขึ้นไปครั้งแรก เราเห็นรถเบนซ์จอดอยู่ก่อนเลยค่ะ พวกเราก็เดินผ่านรถเบนซ์ไป
หลังจากนั้นก็เป็นในส่วนของที่นั่งค่ะ ที่นั่งจะไม่เหมือนเครื่องบินพาณิชย์เลยค่ะ
ที่นั่งจะเป็นเชือกสานๆกันอะคะ จะมีทั้งหมด 4 แถวค่ะ
แต่พาดไปแนวยาวไปตามลำเครื่องบิน ด้านบนก็จะมีมือจับๆค่ะ
เหมือนมือจับบนรถไฟฟ้าเลยค่ะ ฮ่าๆๆ
ตอนเราไปมีคุณตากับคุณยายคู่หนึ่งด้วยค่ะ นั่งใกล้ๆกัน ท่านก็ชวนเราคุยค่ะ
ท่านก็ถามประมาณว่ามาครั้งแรกเหรอ ลูกหลานใคร ไม่เคยเห็นเลย
เราก็บอกบอกไปว่า ไม่เคยขึ้นเครื่องบินค่ะ ฮ่าๆๆ ท่านก็บอกไม่มีอะไรต้องกลัว
แต่ที่นั่งมันไม่ค่อยสบาย ดีแค่ว่าขึ้นฟรี แต่แป๊บๆเดียวก็ถึงกรุงเทพแล้ว
จำไม่ได้ค่ะ ว่ามีกระจกให้เห็นท้องฟ้าไหม ตื่นเต้นค่ะ ตลอดเวลาก็มองบรรยากาศรอบๆ
จนเครื่องถึงกรุงเทพ ก็ไปเอากระเป๋า แล้วก็เหมือนต้องเดินนะคะ (จำไม่ค่อยได้นานแล้ว)
มาขึ้นแท๊กซี่ที่หน้ากองบินป่าว (??) ระวังทางมีพี่นักเรียนทหาร. มา่ช่วยเราถือกระเป๋าด้วยค่ะ
โหยยย... ประทับใจมากกก เรานี่เพ้อไปเลย ฮ่าๆๆ เพ้อในความเป็นสุภาพบุรุษและมาดพี่แกค่ะ
ถือว่าเป็น เที่ยวบินแรกในชีวิตที่เจ๋งดีค่ะ ... ทุลักทุเลดี ไม่เหมือนเครื่องบินแบบที่คิด
แต่ขากลับ เรากลับ TG ค่ะ กลับตอนค่ำๆ เห็น Vanilla Twilight สวยมากๆๆ
เห็นท้องฟ้าเป็นสีๆๆเป็นชั้นๆ สีส้มไล่ไปสีม่วงๆ ประทับใจค่ะ ทั้งขาไป+ขากลับ
ขอบคุณ คุณแม่ ที่มีโอกาสให้ลูกได้มีประสบการณ์ที่น่าประทับใจแบบนี้ค่ะ ^__^
0
)เพราะยังเด็กมากๆเลยไม่ค่อยรุ้เรื่องหนะครับ 
