64 replies to this topic

[po@first]

Advertisements

รูปปั้นหน้าพิพิธภัณฑ์ครับ
เพื่อนบอกว่าแม่ลูกสองนั้น กำลังช่วยกันผ่าพันอุปสรรคครับ โดยแม่ช่วยลูกอีกคน (น่าจะน้อง) และพี่ชายก็ช่วยดึงแม่ให้ลูกขึ้นมาครับ สื่อถึงว่าเราจะต้องผ่าพันเหตุการณ์คราวนั้นไปให้จงได้ (พิมพ์ไปเศร้าไป )

Attached Thumbnails

• 
• 

[po@first]

ซื้อตั๋วก่อนนะครับ ถูกมากๆ ค่าเข้า 50 เยน
คนนั้นเพื่อนผมนนะครับ ใช้ให้เขาไปซื้อ เพราะคนญี่ปุ่น(แต่พูดไทยได้)น่าจะคุยกับคนขายรู้เรื่อง 555+

Attached Thumbnails

• 

[po@first]

เช่าเครื่องแปลไทยด้วยครับผม เช่าครั้งละ 300 เยน

Attached Thumbnails

• 

[po@first]

อันนี้นาฬิกาที่บอกวันดังนี้ครับ
บรรทัดแรกบอกวันที่ผ่านเหตุการณ์วันที่ 6 สิงหาคม 1945 มาแล้วกี่วัน
บรรทัดที่สองบอกวันที่มีการทดลองระเบิดปรมาณูครั้งล่าสุดว่าผ่านมาแล้วกี่วันครับ
แล้วที่นาฬิกาจะมีเงาของเข็มที่ชี้เวลา 8:15 am ครับ ถึงคือเวลาที่ระเบิดถูกทิ้งลงมาในวันที่ 6 สิงหาคม 1945 นั่นเอง

Attached Thumbnails

• 

[po@first]

ระฆังนกกระเรียนทองครับ ของเก่าที่เขาถอดเก็บมาครับ

Attached Thumbnails

• 

[po@first]

อันนี้ระฆังสันติภาพจำลองที่นางาซากิครับ ที่ๆโดนระเบิดลูกที่สองครับ
ตอนดูสารคดีของ BBC ความจริงนางาซากิยังไม่โดนนะครับ อเมริกาจะทิ้งที่ๆสองคือที่ kokura (ไม่แน่ใจว่าเขียนแบบนี้ไหม) แต่วันที่จะไปทิ้งที่เมืองดังกล่าวมีเมฆมาก เลยชี้จุดทิ้งได้ไม่แน่นอน เลยบินไปทิ้งที่นางาซากิแทนเมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 1945 เวลา 11:02 am

Attached Thumbnails

• 

[po@first]

อันนี้สารคดีของการทิ้งระเบิดทั้งสองลูกจากวิกิพีเดียนะครับ สนใจอ่านได้นะครับผม
http://th.wikipedia....ชิมะและนะงะซะกิ
ชมพิพิธภัณฑ์ดีกว่าครับ
อันนี้นาฬิกาที่บอกวันและเวลาที่ระเบิดถล่มครับ
ที่ป้ายเขียนไว้ว่า "A dragonfly flitted in front of me and stopped on the fence. I stood up, took my cap in my hands, and was about to catch the dragonfly when..."

Attached Thumbnails

• 

[po@first]

อันนี้นาฬิกาของลุงท่านนึง ถ้าผมจำที่บรรยายไม่ผิดเขาบอกประมาณว่าลุงคนนี้ได้จากลูกชายในวันเกิดของลุง และใส่มันตลอด จนถึงวันที่โดนระเบิด แล้วลูกเขาก็เก็บไว้ครับ

Attached Thumbnails

• 

[po@first]

อันนี้จดหมายเปิดผนึกที่ผู้ว่าการเมืองจะส่งไปทุกครั้งที่มีการทดลองระเบิดปรมาณูครับ ดูว่ามีจำนวนมากมายเลยทีเดียว

Attached Thumbnails

• 

[po@first]

ภาพของเมืองครับ ถ่ายในเดือนตุลาคม 1945 ครับ ไม่มีอะไรเหลือเลย

Attached Thumbnails

• 
• 

[po@first]

อันนี้แบบจำลองเมืองตอนนั้นครับ ก่อนและหลัง

Attached Thumbnails

• 
• 

[po@first]

ลูกแดงๆคือแบบจำลองของระเบิดที่แตกตัวออกที่ความสูง 600 m เหนือจุด Hypocenter ของฮิโรชิม่าครับ

Attached Thumbnails

• 

[po@first]

คนให้ความสนใจชมเยอะจริงๆ ขนาดผมไปตอน 9 โมงเช้านะครับ เยอะมากเลย

Attached Thumbnails

• 

[po@first]

ระเบิดหนูน้อย (แต่พิษไม่น้อย ) ตอนนั้นอเมริกาใส่ยูเรเนี่ยม-235 มาประมาณ 5 ตัน แต่ระเบิดจริงๆแค่ 700 กรัม นี่ขนาด 700 กรัมยังทำลายเมืองและฆ่าผู้คนไปมากขนาดนั้น นี่ถ้าระเบิดหมดเลยทั้ง 5 ตัน เมืองทั้งเมืองไม่เว้าหายลงทะเลเลยหรอ???

Attached Thumbnails

• 

[po@first]

สิ่งนี้คนนิยมถ่าย
น่าเศร้ามากๆ เพราะว่าเด็กคนนี้ตายทันทีที่ระเบิดลง พ่อของเด็กได้ผังจักรยานลงไปกับศพลูกชายของเขา แล้วขุดขึ้นมาเพื่อมอบให้พิพิธภัณฑ์ครับ

Attached Thumbnails

• 

[po@first]

กระเบื้องมุงหลังคาครับ อันนี้จับได้นะครับ ปลอดภัยแล้ว
ที่ผิวกระเบื้องจะหลอมจนผิวเหมือนทรายเลยครับ

Attached Thumbnails

• 

[po@first]

ส่วนอันอื่นๆ หลวมรวมกันจนไม่เหลือสภาพที่จะเอามาใช้งานได้เลยครับ

Attached Thumbnails

• 
• 

[po@first]

ร้อนมากจนแก้วเปลี่ยนรูปเลย
ขวดแก้วสีเขียวนี่ ถ้าไม่รู้ว่าเป็นแก้วนะ นึกว่าขวดพลาสติกหลอมเพราะโดนความร้อนอ่ะครับ

Attached Thumbnails

• 
• 

[po@first]

ฝนดำ ซึ่งตกหลังจากระเบิดลงครับ คราบดำๆพวกนี้ยังมีกัมมันตรังสีสูงมากๆ ทุกวันนี้ก็ยังสูงครับ น่ากลัวจริงๆ
ตอนนั้นอากาศร้อนมากๆ ผู้คนร้องโอดครวญขอน้ำๆๆ จากนั้นก็อ้าปากกินน้ำฝนพวกนี้ ซึ่งเขาไม่รู้เลยว่ามันมีพิษของกัมมันตรังสีอยู่ สุดท้ายก็ต้องป่วยด้วยโรงมะเร็งกัน เศร้า...
ข้างๆ มีรูปวาดบรรยายเหตุการณ์ตอนนั้น ผมไม่กล้าถ่ายมาครับเพราะว่ามันไม่น่าดูเลย ภาพวาดประมาณว่าคนในเมืองคลานกันหาน้ำ แล้วเจอบ่อน้ำที่ขังน้ำดำไว้ ทุกคนเลยคลานไปดื่มครับ...

Attached Thumbnails

• 

[po@first]

นกกระเรียนกระดาษครับ ตรงส่วนแสดงเรื่องราวของซาดาโกะ ซาซากิครับ เธอผู้ไม่แพ้จริงๆ ^^

Attached Thumbnails

•