50 replies to this topic

[RAJCHABUT]

Advertisements

ศาสนาอื่นมีคำสอนอย่างไรผมไม่รู้ . . .

. . . ชาวพุทธ สอนเอาไว้

บุญ และบาป คือ กรรมดีและกรรมชั่ว ที่คน ๆ นั้นกระทำลงไป

บุญล้างบาปไม่ได้ . . .

ทำชั่วย่อมได้รับกรรมชั่ว จะมาทำบุญเพื่อลบล้างกรรมชั่วให้ลดน้อยลงย่อมไม่ได้

[RAJCHABUT]

ทั้งบาปและบุญ ก็เหมือนทรัพย์ที่เราสะสม . . .

. . . อยากสะสมแบบไหน มัเนอยู่ที่ตัวเรอาเองแทบทั้งสิ้น ผมมองผู้คนที่เดินผ่านไปคนแล้วคนเล่า

ทุกคนในที่นี้ล้วนกำลังสะสมสิ่งเดียวกัน

[RAJCHABUT]

ยิ่งใกล้ลานพระบาท . . .

. . . คนยิ่งมาก

อาจเพราะว่า คนจำนวนมาก เดินทางมาตั้งแต่ตอนค่ำ และบนยอดเขา มีลานกว้างไม่มากนัก ถามพ่อค้าแม่ขายแถบนั้นดู หากเป็นเทศกลาลใหญ่ ๆ คนมากกว่านี้อีก การขึ้นมาข้างบน ลำบากกว่า เพราะหากคนที่อยู่ด้านบนไม่ทยอยลงไป คนด้านล่างก็จะไม่สามารถลงไปได้ เพราะคนที่ดันกันขึ้นไป จะปิดทาง ทำให้คนด้านบนไม่สามารถลงมาได้

[RAJCHABUT]

บางช่วงก็จะมีระฆังแขวนเอาไว้เป็นระยะ ๆ . . .

. . . และมีป้ายบอกว่า "ห้ามผลัก"

แต่ให้ใช้เหรียญเคาะตามระฆังแทน จึงได้ยินเสียงระฆังในยามใกล้รุ่งสางเป็นระยะ ๆ

[RAJCHABUT]

ถามว่าเหนื่อยไหม ?

ไม่เหนื่อยก็แปลกละครับ เดินขึ้นเขาแบบนี้

แต่มันสุขหัวใจ เพราะไปด้วยแรงศรัทธา หามีใครบังคับ

[RAJCHABUT]

ทางเดินไม่ได้น่ากลัว. . .

. . . มีแสงไฟส่องสว่างเป็นระยะ ๆ และเครื่องขยายเสียง ผ่านลำโพง ตามจุดต่าง ๆ เสียงสวดมนต์บ้าง เสียงมัคคนายกบ้างดังอยู่เป็นระยะ

ที่แปลกคือ ไม่มีเสียงเตือนให้คนที่มาระวังกระเป๋า

อาจเพราะจุดหมายของคนที่นี่คือการมาทำบุญ คงไม่มีมิจฉาชีพแทรกซึมอยู่ เพราะหากใครกระทำแบบนั้นย่อมบาปหนามาก

[RAJCHABUT]

ยิ่งใกล้ถึงลานพระบาท . . .

. . . เหมือนสัมผัสได้ถึงไออุ่นที่แล่นเข้ามาสู่หัวใจ

ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า หายไปอย่างรวดเร็ว

[RAJCHABUT]

ความเหนื่อยหายเกลี้ยง เมื่อมาถึงลานพระบาท . . .

. . . ตอนนี้ผู้คนบนลานมากมาย จนแทบจะไม่มีที่ยืนอยู่แล้ว ทุกคนล้วนอยากเดินไปให้ถึงลานพระบาท

ผมมองดูเวลา ตีสามกว่าเข้าไปแล้ว

[RAJCHABUT]

ภาพที่เห็น . . .

. . . พูดอะไรไม่ออก รู้แค่ว่า ทุกคนที่มา ณ ที่นี้ มาด้วยหัวใจ

มาด้วยแรงศรัทธาจากหัวใจแทบทั้งสิ้น

[RAJCHABUT]

ร่องรอยความเหน็ดหนื่อยของผู้คนแทบไม่มีให้เห็น . . .

. . . มีเพียงใบหน้าที่เปี่ยมสุข

[RAJCHABUT]

ผมพยายามแทรกฝ่าฝูงชนเพื่อไปยังพระยาทบนลานหินกว้าง . . .

. . . ก่อนค่อย ๆ นำพลอยประจำวัน และ ปีเกิด ไปโปรยในพระบาท ลืมถามพระเหมือนกันว่าทำไมต้องใช้พลอยบูชาพระบาท เห็นที่ลานวัดบอก ใช้พลอยบูชา ก็เลยตามกัน เหอะ ๆ ๆ

อาจเพราะจันทบุรีรวยอัญมณีมั้ง

[RAJCHABUT]

ข้างบนอากาศเริ่มหนาว เห็นหมอกเหมยพัดบาง ๆ

ผมเดินสำรวจ หลังจากที่มีช่วงพักสิบนาที ก่อนพระจะลงทำวัตรเช้าที่ลานพระบาท

[RAJCHABUT]

แม้อากาศจะเริ่มหนาว . . .

. . . ใกล้รุ่งสางเต็มที

หากคนที่มุ่งสู่ลานพระบาทตั้งแต่ย่ำค่ำ กลับไม่มีทีท่าของความง่วงหนาวหาวนอน

ทุกคนรอที่จะร่วมงานทำวัตรเช้าของพระสงฆ์บนลานพระบาท

[RAJCHABUT]

หาก . . .

. . . การบูชารอยพระพุทธบาทของพม่าคือ

ไทด์จิโยพระเจดีย์บนยอดเขา

ผมว่าที่นี่ "เขาคิชฌกูฏ" ก็น่าจะลำบากไม่แพ้กัน

[RAJCHABUT]

เมื่อมีเสียงประกาศจากส่วนกลาง . . .

. . . ขอที่ตรงลานพระบาท สำหรับพระสงฆ์ในการทำวัตรเช้า

ฝูงชนก็แหวกทาง ให้ลานพระบาทมีที่ว่างสำหรับสงฆ์ที่จะประกอบกิจ หากแต่ผู้คนที่เพิ่งมาถึงต่างพยายามที่จะเบียดเสียดให้เข้าใกล้ลานพระบาท เพื่อร่วมเป็นส่วนหนึ่งของพิธีการทำวัตรเช้าของพระสงฆ์

[RAJCHABUT]

แม้มีการเบียดเสียดหรือกระทบกระทั่ง แต่ทุกคนก็ยิ้มแย้ม ให้กัน

เพราะทุกคนคิดเหมือนกันคือการมาแสวงบุญ

[RAJCHABUT]

พอมีเริ่มมีการสวดนำจากต้นเสียง . . .

. . . เสียงคุยกันก็เงียบอย่างอัตโนมัติ

ตอนนี้มีเพียงเสียงสวดภาษาบาหลีดังกระหึ่มบนยอดเขา ก่อนอรุณรุ่ง

[RAJCHABUT]

สำหรับชสวพุทธที่ไม่มีโอกาสมา . . .

. . . ผมบอกเลยว่า หาโอกาสมาสักครั้งในชีวิต

เพราะรอยพระพุทธบาทใช่จะเจอกันทุกจังหวัด และแรงแห่งความตั้งใจส่งผลให้เกิดความรู้สึกเย็นใจอย่างประหลาด

[RAJCHABUT]

ผมไม่รู้หรอกว่าความสุขของคนเราอยู่ที่ไหน?

สำหรับผมแล้ว การได้ไปยังสถานที่แปลกใหม่ เจอกับรอยยิ้มของคนที่ไม่คุ้นตา ก็สร้างความสุขแก่ผมแล้ว

ที่นี่ "เขาคิชฌกูฏ"

อาจจะลำบากสำหรับหลาย ๆ คนแต่สำหรับผม เป็นสถานที่เพียงไม่กี่แห่งที่ไปแล้วรู้สึกอบอุ่น และสบายใจอย่างประหลาด

[RAJCHABUT]

ผมค่อย ๆ เดินลงมาจากยอดพระบาทอย่างช้า ๆ . . .

. . . และสวนทางกับผู้คนที่เพิ่งไปถึง

ผู้คนอีกมากมายที่ค่อย ๆ พาตัวเองไปบนยอดเขา เพื่อแสวงหาความสงบสุขทางใจ ผมยิ้มกับผู้คนที่เดินสวนำไป ในขณะที่ผมกำลังเดินลงมาอย่างช้า ๆ

หนึ่งคืนแห่งการเดินตามรอยพระศาสนา สอนอะไรหลายอย่าง ผมยิ้มกับตัวเอง กับเพื่อน ๆ ร่วมทริปที่ทุกคนไม่บ่น แม้จะเหน็ดเหนื่อย ก่อนที่พวกเราจะลงมาถึงที่รถรถเอาตอนสว่าง แล้วพากันมาพักที่หาดเจ้าหลาว เพราะคงไม่มีเรี่ยวแรงที่จะกลับ กทม. แน่ ๆ