0
เห็นชาวเอชไฟลทสงสัยเรื่องนี้กันมานานตั้งแต่บอร์ดเก่าแล้วครับ แต่ยังไม่มีใครอธิบายได้ครบถ้วนและใช้หลักการวิทยาศาสตร์หรือวิศวกรรมประกอบเลย ก็ขอมาตั้งกระทู้ใหม่แล้วกัน
เรื่องนี้มันมีปัจจัยหลายอย่างเลยครับ
1.เรื่องความสูง ที่เพดานบินปกติ(ประมาณ 30,000 กว่าฟุตขึ้น)มนุษย์เราหายใจไม่ได้ครับ(ขาดอากาศตายนั่นเอง)ถ้าไม่มีเครื่องป้องกันแรงดันจะระเบิดออกมาทางช่องว่าง เช่น หู,จมูก เพราะขนาดบินปกติยังหูอื้อเลย จะเอาจริงก็ต้องมีหน้ากาก-ถังออกซิเจนอีก ทำให้หนักแถมเกะกะรุงรังอีก ขนาดมืออาชีพหรือทหารเขายังไม่ทำเลย อันตรายเกินไปครับ
2.ลักษณะของเครื่องบินโดยสาร คงมีแต่เครื่อง 727 รุ่นมีประตูหลังเท่านั้นที่กระโดดร่มได้เหมือนกับเครื่องบินที่ใช้โดดจริงๆ แต่จะเปิดได้ก็ต้องกดปุ่มจากห้องนักบิน และถ้าเปิดแล้วจะเหมือนใน Air Crash Investigation เลยครับ ตอนที่เครื่องบิน
ประตูห้องสินค้าหลุดออก เนื่องจากตอนจะเตรียมโดดคุณต้องมายืนที่ทางเดินแล้วก็จะถูกดูดออกไปแบบไม่รู้ตัวอย่างเร็วมากๆ นี่ยังไม่นับเรื่องแรงจีลบที่ทำให้คุณอ้วกแตกแล้วก็หมดสติเพราะระดับความสูงนั้นอากาศเบาบางทำให้ตกลงมาเร็วกว่าที่ควรจะเป็น
เมื่อรวมถึงปัจจัยจากข้อหนึ่งแล้ว คุณก็อยู่ในสภาพที่กระตุกร่มชูชีพให้กางไม่ได้แล้วล่ะครับ ไม่ต้องพูดเลยว่าเกิดอะไรขึ้นตอนตกถึงพื้น แต่จริงๆแล้วถ้าเป็นเครื่องรุ่นอื่นคุณก็ต้องออกประตูข้างซึ่งความเร็ว,ความสูง และลักษณะของเครื่องบิน ทำให้คุณพุ่งเข้าไปในเครื่องยนต์ซึ่งแรงกว่าเครื่องบินที่ใช้กระโดดร่มเยอะมากๆถ้าอยู่ประตูหน้า(ด้วยน้ำหนักและขนาดตัวของคนทำให้เครื่องยนต์เสียหายยิ่งกว่าชนนกทั้งฝูงอีกครับซึ่งเป็นการซ้ำเติมปัญหาที่มีอยู่แล้ว)หรือไม่ก็ไปติดกับแพนหางระดับ(Elevator)ถ้าโชคดีมากๆไม่ชนอะไรเลยก็จะเป็นเหมือนกรณีของเครื่อง 727
3.ตัวผู้โดยสารเอง จะมีสักกี่คนครับที่สามารถกระโดดร่มได้ บนเครื่องยังไงก็มีไม่ถึง 5% เรื่องกระโดดร่มนี่เป็นเรื่องที่ต้องใช้ความสามารถมากเลยนะครับ คนธรรมดาว่าทำไม่ได้แล้ว ไหนจะคนพิการ,เด็ก,คนชรา อีก แต่ที่จริงผมว่าถึงใครเป็นนักโดดร่มมืออาชีพหรือเป็นทหารพลร่มก็ยังทำไม่ได้เลยครับ ก็เนื่องมาจากปัจจัยข้อข้างบนนั่นแหละ มันคนละเรื่องเลยกับที่ฝึกมา
4.สถานที่ลงจอด ในการกระโดดร่มเนี่ยจะมีการเตรียมสถานที่ลงจอดและจุดกระโดดอย่างดีโดยมีการคำนวนอย่างแม่นยำเลยนะครับ แต่คุณไม่สามารถกำหนดได้ว่าอุบัติเหตุจะเกิดขึ้นเมื่อไรและที่ไหน เช่น ต้องตื่นมาโดดตอนตีสาม,ต้องโดดลงดงกระบองเพชร,ต้องโดดลงกลางทะเลขั้วโลกในหน้าหนาว,ต้องโดดลงกลางป่าที่่เติมไปด้วยต้นไม้ยอดแหลมๆแข็งๆ หรือโดดลงกลางเมืองแล้วติดเสาวิทยุสูงๆหรือกระทั่งไปเสียบคาอยู่กับยอดเจดีย์ แล้วก็ต้องไปรวมกับปัจจัยข้อที่ผ่านมาด้วย
5.ข้อสุดท้ายก็คือ "สภาพอากาศ" นั่นเอง ซึ่งถ้าคุณอยู่ที่ระดับเมฆแล้วมันจะรุนแรงกว่าที่รู้สึกบนพื้นมากๆเลยครับ จะแปรปรวนแบบเทียบได้กับคุณว่ายน้ำในทะเลอยู่ตอนสึนามิเข้าเลย แล้วก็มีโอกาสด้วยที่เครื่องจะเสียเพราะสภาพอากาศ ถ้าคุณโดดลงมาตอนนั้นก็แทบไม่มีโอกาสรอดเลยครับ เช่น โดนฟ้าผ่าเป็นจุณ(บนนั้นกระแสไฟฟ้าจะแรงกว่าตอนผ่าลงถึงพื้นมากกว่า 10 เท่า),โดนลมพายุพัดลอยสูงขึ้นไปแล้วเหวี่ยงลงพื้นอย่างรุนแรง,โดนเถ้าภูเขาไฟขัดสีจนเหลือแต่กระดูกแถมถูกอบจนสุกด้วย(ลองดูใน Air Crash Investigation สิครับ เครื่องบินลงจอดได้ปลอดภัยแต่เหมือนลอกสีใหม่เลย แล้วถ้าเป็นคนจะขนาดไหน)
ปัจจัยเท่าที่ผมนึกออกก็มีเท่านี้แหละครับ สรุปก็คือเมื่อรวมทุกปัจจัยแล้วก็ไม่มีโอกาสรอดจากการใช้ร่มชูชีพกระโดดลงมาจากเครื่องบินเลยครับ วิธีที่ดีที่สุดก็คือนั่งรัดเข็มขัดอยู่กับที่นั่นแหละ พอใกล้ถึงพื้นก็ทำท่า Brace Position เมื่อเครื่องหยุดสนิทแล้วก็รีบออกมาให้เร็วที่สุดก็เท่านี้ละครับ
ช่วยแสดงความคิดเห็นมาเยอะๆนะครับ
