ตอนนั่งรถไม่ได้รูปเลยครับ ตั้งแต่ออกจากเมืองเมดานไปยัง parapat เส้นทางจาก medan-tebingtinggi-Pematangsiantar-parapat ทั้งหมดประมาณ 190 กม.แต่ใช้เวลาถึง 4 ชม. ตลอดเส้นทางใช้ความเร็นไม่เกิน100กม./ชม. เพราะว่าถนนที่ไปทั้งเล็ก ทั้งแคบ รถพ่วง รถบัส ก็เยอะ มอเตอร์ไซต์ก็เยอะ ไม่มีเลนที่ให้มอเตอร์ไซด์วิ่ง นอกจากแลน 2 เลนแล้วทางข้างๆก็เป็นทางขรุขระตลอด 190 กม.เลย ความรู้สึกที่ได้นั่งรถกับอารี เสมือนเข้าแข่งขัน ปารีส ดาการ์ เลย ขนาดวันนั้นง่วงนอนมาก หลับตาไม่ลงจิงๆ ผมนั่งหน้าคู่อารีซะด้วย ความเสียวเพิ่มเป็น 2 เท่า เหมือนผมจะช่วยอารีเบรกไปด้วย 555+ ชอบเรื่องการขับรถที่นี่ เวลาที่ขับรถ ต่อให้บีบแตรเท่าไหร่ก็ไม่โกรธ ไม่มองหน้า ถ้าเป็นบ้านเรามีหวัง โดนกันบ้างละ
กลางทางแวะเข้าห้องน้ำที่ปั๊ม หาซื้อของกินกัน กำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ งงครับ ไม่มีรูปบ่งบอกว่า ญ หรือ ช มีแต่ภาษาอินโด ที่เขียนไว้ก่อนทางเข้า ก็งงไปตามๆกัน ต้องรอคนในห้องน้ำออกมาถึงจะรู้ว่าฝั่งไหน ญ ฝั่งไหน ช ฝั่งชายจะเขียนว่า PRIA และ ญ เขียนว่า wanita
ให้จำง่ายเลยว่า male=ชาย มี 1 พยางค์ pria ก็ 1 พยางค์
Female=หญิง มีหลายพยางค์ wanita ก็ หลายพยางค์
อันนี้คิดเอานะครับ จำคำศัพท์ไม่ได้ ต้องจำแบบนี้ง่ายกว่า
ในที่สุด 190 กม. ก็จบลงก่อนหาห้องพัก อารีก็แวะจุดชมวิว ให้เราได้แวะถ่ายรูป lake toba จากมุมสูง หาอะไรทานกัน ของง่ายสุดคือ ม่าม่า กินง่ายดี กระป๋อง ละ 5,000 rp อันนี้โดนฟันจ้า จริง ๆ แค่ 3,500 rp เห็นว่าต่างชาติเลยโดน โอวันติลร้อนก็โดนฟัน ที่รู้เพราะว่าโอวัลตินร้อนอารีกินก่อน แล้วเกิดอยากกินก็ไปสั่งมากินตาม แต่นั่งคนละโต๊ะกัน อารีเดินไปจ่ายเงิน คิด 3,000 rp เราคิดเงินตามทันที คิด 4,000 rp โอ้ !!! พระเจ้า