Jump to content



 
จองตั๋วเครื่องบิน จองโรงแรม จองรถเช่า
แผนกบริการลูกค้า โทร 02-3737-555 จันทร์ - เสาร์ 09.00-18.00น.

 

ค้นหาข้อมูลท่องเที่ยวและการบินในเอชไฟล์ท เชิญด้านล่างนี้

หน้าแรก | เว็บบอร์ดรีวิว | จองตั๋วเครื่องบิน | จองโรงแรม | เที่ยวต่างประเทศ | เที่ยวในประเทศ | ลงโฆษณา

[KungKevTH memories] เรื่องเล่าจากปีนัง : การเดินทางครั้งใหม่ของผู้ตาม


  • Please log in to reply
6 replies to this topic

#1 KungKevTH

KungKevTH

    สมาชิกใหม่กิ๊ก

  • Members
  • 7 posts

 


Posted 03 December 2014 - 10:39 PM

Advertisements

การเริ่มต้นนั้นยากเสมอ
 
บรรทัดแรกคือสิ่งที่ผมคิดอยู่นานว่าจะเริ่มต้นอย่างไรให้ถูกใจตัวผมเองและผู้อ่านทุกท่าน มันเป็นปัญหาทุกครั้งที่ผมคิดจะเริ่มเขียนอะไรใหม่ๆ แต่เมื่อก้าวพ้นก้าวแรกไปแล้ว มันก็คงไม่ใช่เรื่องยากที่จะก้าวต่อไป เหมือนตัวอักษรที่เรียงรายร้อยเรียงต่อหน้าท่านอยู่ ณ ที่นี้
 
เมื่อมีก้าวแรกก็ต้องมีก้าวที่สอง ตราบใดที่ยังก้าวเดินก็ต้องก้าวไปถึงเป้าหมายได้
 
เฉกเช่นเดียวกันกับการเดินทาง
 
ในช่วงหลายปีมานี้ ผมได้เดินทางไปต่างประเทศอย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง หนังสือเดินทางก็ถูกใช้ไปถึงเลขสองหลัก มันกำลังจะหมดอายุ
ในหนังสือเดินทางเล่มนั้น มีตราประทับอยู่กว่าสิบตรา แต่ทั้งหมดนั้นไม่มีเลยที่ผมจะมีบทบาทมากมายในแต่ละทริป
 
ผมคิดอยู่พอสมควร ผมคิดว่าน่าจะลองออกเดินทางคนเดียวดูบ้าง เพื่อให้เกิดความท้าทายในชีวิต ผมจินตนาการว่ามันคงเป็นช่วงเวลาที่ผมจะได้ฝึกฝนและพัฒนาตัวเองขึ้นอย่างมากมาย
 
แน่นอนว่าผมอาจไม่ใช่คนเดียวที่คิดเช่นนั้น
 
อีกคนหนึ่งคือพี่สาวของผม เธอเองก็กำลังคิดที่จะออกเดินทางเพียงคนเดียวอยู่เช่นกัน ประกอบกับโปรโมชั่นของสายการบินที่ประกาศออกมาในช่วงเวลานั้น แล้วครอบคลุมในช่วงวันหยุดที่จะทำให้เธอไม่ต้องลางาน
 
เธอตัดสินใจแล้ว
 
ผมเองก็เช่นกัน
 
การเดินทางครั้งนี้จึงเป็นการเดินทางของ ‘ผู้ตาม’ ทั้งสองคนที่คราวนี้จะต้องลุกขึ้นมาร่วมกันนำหน้าสู่ความฝัน มันจะเป็นการ ‘ลองสนาม’ ก่อนจะไปเจอสนามจริงโดยลำพังในอนาคต
 
เราพร้อมแล้ว
 
 
ปล. กระทู้นี้ผมอัพหลังพันทิปนะครับ อาจจะช้าหน่อยเพราะต้องปรับขนาดภาพใหม่หมดเลย สำหรับใครที่ต้องการอ่านให้จบรวดเดียวก็ตามไปอ่านที่พันทิปได้ครับ http://pantip.com/topic/32936417

Attached Thumbnails

  • gfs_369213_2_7.jpg




Advertisements

#2 KungKevTH

KungKevTH

    สมาชิกใหม่กิ๊ก

  • Members
  • 7 posts

Posted 04 December 2014 - 12:34 AM

จุดหมายของเราคือปีนัง
 
มันเป็นชื่อเมืองที่ผมคุ้นเคยอย่างมาก แม้จะไม่เคยเดินทางไปยังที่แห่งนั้น
 
การเดินทางไปปีนังทางเครื่องบินก็ทำได้ทั้งบินตรงลงปีนังและลงหาดใหญ่ต่อรถเข้าปีนัง
 
เราเลือกใช้บริการสายการบินไทยแอร์เอเชียไปลงท่าอากาศยานหาดใหญ่ในไฟล์ทเช้า เพราะหากบินตรงลงปีนังจะต้องไปถึงที่นั่นในช่วงเย็น
ท่าอากาศยานหาดใหญ่เป็นสนามบินเล็กๆที่ไม่มีทางหลง เพียงเดินพ้นด่านศุลกากรออกมาก็พบเคาท์เตอร์ Airport Limousine ตั้งอยู่ แน่นอนว่าเราศึกษาข้อมูลมาแล้วเป็นอย่างดี ผมบอกพนักงานว่าไปลงโรงแรมคิงส์
 
ท่าอากาศยานหาดใหญ่ไม่ได้ตั้งอยู่ไกลจากตัวนครหาดใหญ่นัก ไม่เกินครึ่งชั่วโมงเราเข้าถึงตัวเมือง พนักงานขับรถเวียนไปเวียนมาส่งผู้โดยสารตามจุดที่แจ้ง มันเสียเวลาอยู่พอสมควร ราว 20 นาทีได้ แต่สุดท้ายรถก็มาจอดที่หน้าโรงแรมคิงส์
 
โรงแรมคิงส์ไม่ใช่จุดหมายของเรา แต่เป็นบริษัททัวร์ตรงข้ามโรงแรมต่างหาก
 
ป้ายผ้าสีเหลืองปลิวไสวไปตามลม ด้านหน้านั้นเขียนว่า KST Travel มันเป็นบริษัทที่ผมได้รับคำแนะนำจากหลายคน
 
พี่สาวโทรจองที่นั่งมาก่อนหน้านี้แล้ว 1 วัน ทุกอย่างการันตีว่าจะมีอย่างน้อย 2 ที่นั่ง เว้นว่างไว้สำหรับเรา
 
9 โมงแล้ว เรายังไม่ได้ทานมื้อเช้า
 
รถที่เราจองไว้คือรอบ 9 โมงครึ่ง นั่นหมายความว่าเราเหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงเท่านั้น
 
เราทิ้งพาสปอร์ตกับเงิน 400 บาท ให้กับพนักงาน พวกเขาจะกรอกใบขาออกให้เรา ก่อนที่เราจะเดินข้ามถนนไปฝั่งตรงข้ามเพื่อกินโจ๊ก
 
โจ๊กเป็นอาหารเช้าเพื่อสุขภาพที่ได้รับความนิยม โจ๊กร้านนี้มีทั้งหมู ไข่ เครื่องใน ผมเลือกโจ๊กหมูใส่ไข่
 
ระหว่างรอผมก็นั่งถ่ายภาพไปเรื่อย รอแล้วรอเล่า ท่ามกลางความร้อนใจของพี่สาวที่อยู่ในย่านอันแสนสงบของหาดใหญ่
 
9.15 น. โจ๊กเพิ่งมาส่ง มันเป็นโจ๊กร้อนๆที่ทำสดๆ ไม่ได้ต้มค้างไว้แต่เช้า รสชาติของมันดีทีเดียว
 
ผมทานโจ๊กชามนั้นอย่างเร่งรีบจนหมด และข้ามถนนกลับไปยัง KST Travel อีกครั้งเพื่อรอรถตู้
 
มันมาตรงเวลา
 
 

Attached Thumbnails

  • gfs_369213_2_7.jpg


#3 KungKevTH

KungKevTH

    สมาชิกใหม่กิ๊ก

  • Members
  • 7 posts

Posted 04 December 2014 - 12:37 AM

มุ่งหน้าสู่ปีนัง
 
รถตู้ธรรมดาๆวิ่งไปตามถนน โดยจอดรับคนตามร้านเอเจนซี่ทัวร์และจุดที่คนโทรจองไว้ บนรถมีทั้งคนไทยและมาเลเซีย
 
รถตู้เคลื่อนต่อไปเรื่อยจนพ้นจากเขตเมือง กลายเป็นพื้นที่เกษตรกรรมที่มีสวนยาง สวนปาล์มหลายแห่งสลับกันอย่างนั้น
 
สัญญาณโทรศัพท์ในมือค่อยๆลดลงทีละขีดตามลำดับ
 
นาฬิกาก็หมุนไปตามจังหวะจนครบชั่วโมงกว่าๆ เราเห็นป้ายที่เขียนว่า ‘พรมแดน’
 
สุดเขตประเทศไทยที่ด่านสะเดา
 
เราลงรถสองครั้ง
 
ครั้งแรกที่ด่านขาออกไทย และอีกครั้งที่ด่านขาเข้ามาเลเซีย
 
ด่านขาเข้ามาเลเซียผ่านไปอย่างรวดเร็วมาก เจ้าหน้าที่ไม่ได้มีข้อสงสัยใดๆ แถมยังไม่ต้องกรอกใบขาเข้าแบบที่อื่น
 
นี่ไม่ใช่การมามาเลเซียครั้งแรกของผม
 
ผมเคยมามาเลเซียเมื่อ 2 ปีก่อน แต่ไม่ได้มาที่นี่ เรานั่งเครื่องไปลง LCCT แล้วได้ใช้ชีวิตในกัวลาลัมเปอร์ ปุตราจายา และมะละกา
 
มาเลเซียไม่ใช่ประเทศที่ผมประทับใจสักเท่าไหร่ในหลายๆเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องคน แต่เท่าที่ดูระบบโครงสร้างพื้นฐานของพวกเขามีความพร้อมกว่าเราในทุกด้าน ทั้งที่อย่างอื่นแทบไม่ต่างจากไทย
 
แต่นั่นมันส่วนคราวที่แล้ว เพราะคราวนี้จุดหมายของเราคือปีนัง ซึ่งอยู่ห่างจากกัวลาลัมเปอร์ 330 กิโลเมตร
 
ตั้งแต่เข้าเขตมาเลเซียดูถนนมีสภาพดีทีเดียว เราขึ้นทางด่วนหลายครั้ง ผมเห็นว่าทางด่วนที่นี่มีหลายช่อง ทั้งแบบปกติ Touch n’Go และ Smart TAG
 
ช่อง Touch n’Go มีที่แตะบัตรให้ตัดเงิน เป็นบัตรเงินสดที่เราเรียกกันว่าตั๋วร่วม ส่วน Smart TAG เป็นช่องที่ผมเข้าใจว่าเป็นแบบ Easy Pass  ของเรา
 

Attached Thumbnails

  • gfs_369213_2_7.jpg


#4 KungKevTH

KungKevTH

    สมาชิกใหม่กิ๊ก

  • Members
  • 7 posts

Posted 04 December 2014 - 12:39 AM

ผมนอนหลับๆตื่นๆ
 
เมื่อลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ในเขตเมืองแล้ว ป้ายหลายป้ายระบุสถานที่ว่า Butterworth
 
ผมเคยคิดจะนั่งรถไฟมาปีนัง แต่ด้วยความที่เวลาเรามีจำกัด และราคาที่ไม่ห่างกันมากจึงเลือกนั่งเครื่อง แต่หากผมจะนั่งรถไฟมาที่นี่ก็ต้องนั่งไปลง
 
ที่สถานีบัตเตอร์เวอร์ธ แล้วข้ามเรือเฟอร์รี่ต่อไปยังปีนัง
 
ผมคิดกับตัวเองเบาๆว่าสักวันจะทำแบบนั้น
 
ในอีกไม่กี่นาที รถตู้มุ่งข้ามสะพานที่แสนยาวไกล รอบข้างเป็นทะเลสีฟ้าสวย
 
ที่นี่น่าจะเป็นสะพานปีนังแห่งที่ 2 ซึ่งเชื่อมระหว่างแผ่นดินใหญ่กับเกาะปีนัง มันเป็นสะพานที่ยาวที่สุดในมาเลเซียและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
 
มันยาวถึง 24 กิโลเมตร
 
เราใช้เวลาร่วม 10 นาทีบนสะพานนั้น
 
 

Attached Thumbnails

  • gfs_369213_2_7.jpg


#5 KungKevTH

KungKevTH

    สมาชิกใหม่กิ๊ก

  • Members
  • 7 posts

Posted 04 December 2014 - 12:41 AM

กว่า 4 ชั่วโมงบนรถตู้ที่นำพาเรามาถึงปีนัง
 
พนักงานขับรถไล่เวียนส่งผู้โดยสารทุกคนถึงที่พักอันกระจัดกระจาย คนส่วนใหญ่บนรถคันนี้เป็นคนไทยที่อยู่ปีนัง ไม่ใช่แค่มาเที่ยว บางคนทำงานที่นี่ บางคนมาเรียนที่นี่ บางคนแต่งงานกับคนที่นี่ นั่นทำให้การส่งผู้โดยสารแต่ละคนเป็นเรื่องเสียเวลามาก
 
บนรถคันนั้นผมได้รู้จักกับ ดร.วัน ผ่านคำบอกเล่าของผู้โดยสารคนหนึ่งที่พาลูกมาเรียนภาษาที่นี่ คนขับก็ขับพาไปส่ง หาจนเจอบ้าน ดร.วัน
 
คนขับคนนี้พูดได้ทั้งภาษาไทยและมาเลย์ เขาทำหน้าที่ได้ดี มีความเป็นกันเองกับทุกคน เขาพาเรามาส่งเป็นรายสุดท้ายที่ New Asia Heritage บน Lebuh Kimberley
 
ล็อบบี้อยู่ที่ชั้น 2
 
เราเดินขึ้นบันไดไป คนนั่งอยู่ที่เคาท์เตอร์เป็นลุงคนหนึ่ง เรายื่นพาสปอร์ตให้กับเขา
 
“คนไทย?”
 
ท่ามกลางความประหลาดใจของคนไทยทั้งสอง คุณลุงชาวจีนมาเลย์พูดภาษาไทยใส่เราแบบรัวๆไม่เกรงใจเจ้าของภาษา อธิบายเกี่ยวกับห้อง สถานที่ใกล้เคียง ตลอดจน…
 
“ผมเรียนจากทีวี ช่อง 3 ช่อง 5 ช่อง 7…”
 
ที่มาของการพูดภาษาไทยได้คล่อง เขาให้เหตุผลว่าตนนั้นดูทีวีไทยเป็นประจำ แม้จะไม่เคยไป แต่ก็ยังมีเพื่อนคนไทยอยู่บ้าง ทำให้สกิลภาษาไทยของเขาพุ่งสูง
 
เรารับกุญแจห้อง พร้อมรีโมทแอร์ และเสียค่าธรรมเนียมเล็กๆน้อยๆ ก่อนจะมุ่งตรงสู่ห้อง
 
ห้องนั้นเป็นห้องขนาดเล็ก แต่มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกที่จำเป็นอย่างครบครัน
 
 

Attached Thumbnails

  • gfs_369213_2_7.jpg


#6 KungKevTH

KungKevTH

    สมาชิกใหม่กิ๊ก

  • Members
  • 7 posts

Posted 04 December 2014 - 12:43 AM

เรานั่งอยู่ในห้องสักชั่วโมงพอหายเหนื่อยก็ได้เวลาออกสำรวจโลกกว้างอีกครั้ง
 
จุดหมายแรกของเราคือคอมตาร์
 
คอมตาร์เป็นตึก
 
ผมรู้มาว่ามันแทบเป็นศูนย์กลางสำหรับนักท่องเที่ยวอย่างเรา มีทุกอย่างอยู่ในนั้น โดยเฉพาะความเป็นศูนย์รวมของรถเมล์หลายสาย นี่คือเหตุผลว่าทำไมเราต้องไปสำรวจคอมตาร์ก่อนเป็นที่หมายแรก
 
เราเดินจากที่พักแค่ 5 นาทีเท่านั้น
 
ตึกคอมตาร์ซ่อนอยู่หลังตึกที่ซ้อนกันหลายตึก
 
เรามองตรงไปเห็นชั้นล่างเป็นโถงคล้ายลานจอดรถ ด้านบนมีป้าย Lane 1-5 บ่งบอกให้รู้ว่ามีรถสายใด
 
เราเดินงงๆอยู่แถวนั้น เพื่อค้นหาซูเปอร์มาร์เก็ตและดูว่ารถสายใดมุ่งตรงไปยังปีนังฮิลล์
 
ที่ที่เราจะไปในวันพรุ่งนี้

Attached Thumbnails

  • gfs_369213_2_7.jpg


#7 KungKevTH

KungKevTH

    สมาชิกใหม่กิ๊ก

  • Members
  • 7 posts

Posted 04 December 2014 - 12:45 AM

มืดแล้วเราอยู่หน้าที่พัก
 
แถวนี้มีร้านอาหารมากมายมาตั้งในตอนกลางคืนเหมือนร้านโต้รุ่ง
 
ผมพบว่าอาหารส่วนใหญ่เป็นเมนูเส้น
 
เราเลือกร้านฉ๋าก๋วยเตี๋ยวร้านหนึ่งที่อยู่ตรงข้ามที่พัก พร้อมสั่งแล้วไปรอที่โต๊ะ
 
เพียงไม่กี่นาที ผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเราให้เราสั่งน้ำดื่ม
 
แน่นอนว่าเราปฏิเสธ เนื่องจากมีน้ำเตรียมมาแล้ว
 
“You should order one.”
 
เราต่างงุนงงว่าทำไมต้องบังคับให้ซื้อในเมื่อเรามีของเราอยู่ จึงยืนยันคำตอบที่จะปฏิเสธต่อไป
 
สักพักเจ้าของร้านเดินเข้ามาอีกครั้งแล้วพูดกับเราเป็นภาษาจีนที่ผมฟังไม่ออก แต่เนื้อหาก็คงไม่ต่างจากเดิม
 
เมื่อเธอเดินกลับไป เราคิดว่าทุกอย่างจบแล้วแต่ก็ไม่ เพราะเพียงไม่กี่นาทีของหวานก็มาส่งที่โต๊ะเรา เรายืนยันว่าไม่สั่ง
 
เธออธิบายเป็นภาษาอังกฤษว่ามีคนสั่งให้ คนเสื้อฟ้าคนนั้น จ่ายเงินให้แล้ว เรายังคงงุนงงและตั้งทิ้งไว้
 
คนเสื้อฟ้าเดินมาหาเราแล้วอธิบายให้ฟังว่ามันเป็นวัฒนธรรมของที่นี่ หากจะนั่งที่ร้านต้องสั่งน้ำดื่ม เขาเห็นว่าเราเป็นชาวต่างชาติไม่เข้าใจจึงสั่งให้
เราพยายามสอบถามราคาจากเขา แต่ไม่ได้รับคำตอบ
 
จากนั้นเขาก็หายไป แล้วปล่อยให้เราเงิบอยู่ตรงนั้น
 
 
ปล. ภาพประกอบไม่ใช่อาหารมื้อนี้

Attached Thumbnails

  • gfs_369213_2_7.jpg





1 user(s) are reading this topic

0 members, 1 guests, 0 anonymous users

ค้นหา ตั๋วเครื่องบินด้วยระบบ Galileo (แสดงผล waiting list)     ค้นหา ตั๋วเครื่องบินด้วยระบบ Amadeus (เแสดงเฉพาะที่นั่งว่าง)
   
    ติดต่อเจ้าหน้าที่แผนก ตั๋วเครื่องบิน โทร 02-3737-555 / จันทร์ - ศุกร์ 09.00~18.00 น. // เสาร์ 09.00-16.00 น.