147 replies to this topic

[Amakung]

Advertisements

มุมของหวาน เป็นพวกพายสอดไส้ บราวนี่ ทาร์ต และผลไม้ชนิดต่างๆ สังเกตว่าส่วนใหญ่จะทำมาพอดีคำทั้งนั้นครับ โดยรวม presentation ถือว่าทำได้เรียบๆ ไม่ได้หวือหวาอะไร

[Amakung]

รอบแรก จัดมาม่าไปหนึ่งถ้วย (ที่จริงคิดในใจว่าไม่น่าเลย มาม่าสิบบาทซื้อที่ไหนก็ได้ ) และคานาเป้อีกสามสี่ชิ้น พร้อมสไปรท์อีกหนึ่งกระป๋อง อร่อยดี อิ่มพอควร และน้ำตาลขึ้นกระฉูดครับ 

 

รอบสอง จัดซุปครีมเห็ดร้อนๆ อีกถ้วย คราวนี้ไม่ใช่แค่น้ำตาลขึ้นครับ ไขมันก็ขึ้น 555

 

โดยรวมถือว่าอิ่มใช้ได้ครับ แต่ต้องเผื่อท้องไว้สำหรับอาหารบนเครื่องด้วยนิดนึง

[Amakung]

ระหว่างที่กำลังนั่งทานอาหารอยู่นั้น คุณพนักงานก็เดินเข้ามาหา แล้วบอกว่าเรื่องที่นั่งผิดนั้น เจ้าหน้าที่ของ KQ แก้ไขให้แล้ว ให้นำ boarding pass เดิมไปเปลี่ยนเป็นอันใหม่ที่หน้าเกทได้เลย โล่งไปทีครับ ได้ถ่ายรูปตามใจอยากและไม่มี bassinet มาคอยกวนใจ

 

เดินสำรวจรอบ lounge ไปพลางๆ ก่อนประกาศขึ้นเครื่อง lounge แบ่งเป็นสองส่วน มุมอาหารส่วนหนึ่ง มุมคอมพิวเตอร์อีกส่วน ตรงนี้จะมีชา กาแฟและไมโลสำเร็จรูปบริการอีกจุด พร้อมของหวานอีกนิดหน่อยครับ

 

มองออกไปทาง concourse F เงียบๆ น่าจะมีไฟลท์ออกแค่สองสามไฟลท์ในช่วงนั้น

[Amakung]

สำรวจห้องน้ำบ้างครับ ห้องน้ำก็ตกแต่งแบบเรียบๆ ไม่มีอะไรหวือหวาเช่นกัน

 

มีห้องอาบน้ำด้วยครับ แต่ดูสภาพไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ผนังดูเป็นคราบๆ อาจจะเป็นเพราะว่าไม่ค่อยมีใครใช้มั้งครับ

 

ที่แน่ๆ สิ่งที่ขาดไปคืออุปกรณ์อาบน้ำ ทั้งแชมพู สบู่ ผ้าเช็ดตัว อันนี้ไม่แน่ใจว่าถ้าต้องการค่อยไปขอหรือเปล่านะครับ

[Amakung]

เวลาบ่ายสองโมงสิบห้านาที คุณพนักงานก็มาเตือน (ขณะกำลังนั่งกินซุปเห็ดอย่างเอร็ดอร่อย) ว่าเชิญขึ้นเครื่องได้แล้วค่ะ ผมคิดในใจ ทำไมเร็วจัง เครื่องออก 15.05 แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร ผมกล่าวขอบคุณ เก็บของ แล้วถ่ายภาพ lounge ว่างๆ อีกครั้งก่อนไป ณ จุดนั้นเริ่มมีผู้โดยสารท่านอื่นเข้ามาแล้วครับ

 

เดินผ่าน Royal Silk Lounge ที่คุ้นเคย แต่ถ้าได้ตั๋วชั้นธุรกิจราคาถูกกว่าชั้นประหยัดป้าม่วงแบบนี้ ยังไงผมก็เลือกนั่งชั้นธุรกิจครับ 55

[Amakung]

ประตูทางออกในวันนี้อยู่ที่ Gate E3 ครับ เดินไม่ไกลมาก ระหว่างทางเดินผ่านตู้ขายเครื่องดื่มอัตโนมัติ บ้านเรานานๆ ทีจะเห็นนะครับ ที่ญี่ปุ่นเห็นกันเยอะ แต่คิดในใจเบาๆ ว่าปกติเขาจะวางเก็บๆ ไว้อย่าให้เด่นมาก อันนี้เล่นวางไว้โด่ๆ เลยครับ แปลกดี

[Amakung]

เมื่อถึงเกท E3 ผมยื่น boarding pass ให้ เจ้าหน้าที่ก็จัดการเปลี่ยนเป็นที่นั่ง 4J ตามที่เลือกไว้เดิม และที่อยู่ตรงหน้าผมก็คือ 5Y-KZB Boeing 787 ลำที่สองของเคนยา มีชื่อเล่นเก๋ๆ ว่า “The Zambezi River” ผลิตจากโรงงานประกอบ 787 แห่งที่สองที่ชาร์ลสตัน รัฐเซาท์แคโรไลนาครับ เครื่องบินลำนี้ขึ้นบินครั้งแรกเมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม และส่งมอบเมื่อวันที่ 20 มิถุนายนที่ผ่านมา เป็น 787 ลำที่ 33 ที่ผลิตจากชาร์ลสตัน (Charleston Airport / CHS / KCHS) และเป็น 787 ลำที่ 184 ของสายการผลิตทั้งหมดครับ

 

ดูเหมือนจะขึ้นเครื่องกันหมดแล้วนะครับ เหลือผมเป็นคนสุดท้าย ขณะนั้นเป็นเวลา 14.20 ก่อนเวลาออกจริงตั้งนาน มาเข้าใจทีหลังว่าเขาต้องการทำเวลาเผื่อครับ

(พอเห็นผมยกกล้องขึ้นมาถ่ายรูปเกท คุณกราวน์ก็ยืนตัวตรงทันทียังกับมีคนสั่งแถวตรง 55)

 

รายละเอียดของเที่ยวบินนี้ครับ

Flight - KQ 860

Date - 6 September 2014

 

Origin - Suvarnabhumi International Airport (BKK/VTBS)

Destination - Hong Kong International Airport (HKG/VHHH)

Distance - 1688 km

 

Departure time (actual) - 15.05 (14.40)

Arrival time (actual) - 19.00 (18.20)

Flight duration - 2 hr 40 min

 

Aircraft - 5Y-KZB ‘The Zambezi River’ — Kenya Airways // Boeing 787-8 Dreamliner

Seat - 4J

Departure gate - E3

Cruising altitude - 39000 ft

 

My 5th flight on Boeing 787

1st flight on Kenya Airways

[Amakung]

เดินขึ้นเครื่องผ่านประตู 1L เดินเลี้ยวขวาผ่านเคบินชั้นธุรกิจส่วนหน้า ก็จะเจอกับเคบินชั้นธุรกิจส่วนหลังที่มีสองแถว มีฉากและม่านกั้นกับชั้นประหยัดครับ ที่นั่งสีน้ำตาลสะอาดดูสบายตา ที่นั่งของผม 4J อยู่ติดหน้าต่างที่แถวหน้าสุดครับ

 

พอนั่งที่ก็ได้เวลาสำรวจที่นั่งอย่างละเอียด ตื่นเต้นครับ นานๆ ทีจะได้บิน และนานมากๆ ทีจะได้บินชั้นธุรกิจ มองไปด้านบนเห็นเพดานโค้งประดับด้วย mood lighting สีฟ้าที่เป็นเอกลักษณ์ของ 787

 

และมองไปด้านตรงข้าม โอ้วโล่งมาก แทบไม่มีใครเลยครับ สบายล่ะสิ เหมือนได้เคบินส่วนตัวไปเต็มๆ

(ที่จริงมีผู้ชายแอฟริกันคนนึงนั่งอยู่อีกฝั่ง แต่ผมรู้ทีหลังว่าเขาเป็นช่างเครื่อง 787 ครับ)

[Amakung]

ระหว่างนั้นคุณแอร์ในชุดแดงคนไทยก็เข้ามาหาผมพร้อมถาดเครื่องดื่ม และพูดเป็นภาษาอังกฤษว่า

“Excuse me, sir. What would you like to drink?”

 

ผมนิ่งไปสามวิ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกนะครับที่ผมโดนทักเป็นภาษาอังกฤษโดยคนไทย เลยคิดว่าเล่นตามน้ำไปก่อนดีกว่า ความแตกแล้วค่อยว่ากัน

“What do you have here?”

“Well, we have orange juice, apple juice and water”

“OK, a glass of apple juice for me please”.

 

เธอยิ้มมุมปากเล็กน้อย หยิบแก้วน้ำแอปเปิ้ลให้แล้วเดินไป

 

หลังจากนั้นไม่นานก็มีคุณแอร์คนไทยชุดแดงอีกคนเดินมาถามผม พร้อมสมุดโน้ตในมือ

“Sir, what would you like for your meal today? We have shrimp and chicken”.

 

ผมสตั๊นไปสิบวิ เพราะบอกแค่ไก่หรือกุ้งนี่คิดไม่ออกจริงๆ นะครับว่าเค้าจะเอามาทำออกมาเป็นอะไร แอบคิดว่านี่ไม่ใช่ชั้นประหยัดนะที่เข็น cart มาถึงก็ถามว่าจะรับอะไรแล้วเสิร์ฟให้ตรงนั้น แล้วยังไม่เห็นเมนูเลยจะตัดสินใจยังไงเนี่ย...

“Well….I’d go with chicken please”. (คือไม่รู้อะไรที่ทำให้เลือกนะครับ คิดไม่ออก )

“So what kind of drinks do you like?”

“What can I choose from?”

“We have soft drinks like coca-cola, sprite, pepsi, schweppes, and orange juice, apple juice, tomato juice, wine, brandy, vodka, and…..” (เล่นมาเป็นชุดเลยแหะ)

“Sprite for me please. It’s really hot outside today and I need something refreshing.”

“OK, sir. I will bring you the meal after the plane took off”.

“Thank you”

 

บรรยากาศโดยรวมกลางๆ ครับ ไม่บวกไม่ลบ คือคุณแอร์ก็สุภาพดีนะครับ แต่สีหน้านิ่งสนิทมาก ผมแอบคาดหวังว่าจะเจอลูกเรือที่ proactive กว่านี้นิดหน่อย

[Amakung]

แถวหน้าสุดแบบนี้ ได้หน้าต่างเป็นของตัวเองไปเลยสามบาน

 

และเมื่อนั่ง 787 ก็ต้องไม่ลืมเล่นหน้าต่าง electrochromatic ครับ

 

โดยส่วนตัวผมค่อนข้างเฉยๆ กับหน้าต่างแบบนี้นะครับ ออกจะชอบหน้าต่างปกติมากกว่าด้วยซ้ำ คงเป็นว่ามันทำงานช้าไปหน่อย การปรับจากสว่างสุดไปมืดสุดใช้เวลาเกือบนาที และบนไฟลท์ 787 ที่ผมเคยนั่งก่อนหน้านี้เจอหน้าต่างเสีย มัวๆ ค้างอยู่แบบนั้น

อย่างไรก็ตาม ผมชอบหน้าต่างบานใหญ่ๆ ครับ

[Amakung]

มองออกไปข้างนอก วิวอย่างที่คาดไว้เลยครับ มองออกไปเห็นเครื่องยนต์ GEnx-1B สีแดงสดพอดี ข้างๆ ที่เกท E1 มี A332 ของ HX กำลังเข้าจอด

 

GEnx-1B64 เครื่องนี้สามารถผลิตกำลังขับสูงสุดได้ถึง 67500 ปอนด์ครับ นอกจากนี้ยังประหยัดน้ำมันกว่าเครื่องเจเนอเรชั่นก่อน (GE CF6-80C) ถึง 15 เปอร์เซนต์หรือมากกว่า เป็นที่ตัวการหลักที่ทำให้ 787 ประหยัดน้ำมันมากขึ้นครับ (อันที่จริงเครื่องรุ่นใหม่อื่นๆ ก็เหมือนกัน ทั้ง A350XWB, A320neo, 737max หรือ 777X ครับ)

[Amakung]

ระหว่างนั้นผมก็จัดการน้ำแอปเปิ้ลแก้วนั้นให้หมดระหว่างที่คุณแอร์กำลังสาละวนเตรียมเครื่องก่อนออกเดินทาง เครื่องโล่งแบบนี้สบายครับ 

 

Ottoman ตรงนั้นมีไว้รองเท้าเวลานอนเท่านั้นนะครับ จริงๆ แล้วบอบบางมาก มีป้ายเขียนชัดเจนว่าห้ามนั่ง แต่ผมก็ทำครับ เพราะจำเป็นต้องถ่ายรูป ผมยังไม่กล้าลงน้ำหนักเต็มๆ เลยครับ กลัวหัก นี่ถ้าเป็นผู้ชายแอฟริกันตัวใหญ่นั่งลงไปจะเป็นไงเนี่ย

 

เวลา 14.37 ฉายวิดีโอเกี่ยวกับความปลอดภัยบนเครื่อง มีเพียงภาษาเดียวคืออังกฤษครับ พอถึงช่วงที่บอกตำแหน่งทางออกฉุกเฉิน คุณแอร์ก็จะเดินออกมาแล้วทำมือชี้ตำแหน่ง

 

ระหว่างนี้คุณแอร์ก็เดินมาเก็บแก้ว แล้วคุณแอร์อีกคนที่เพิ่งรับ order อาหารของผมก็เดินผ่านมาครั้ง

“Please keep your seatback upright, sir” 

สตั๊นไปอีกห้าวิ เอ๊ะนี่เราก็นั่งตรงแล้วไม่ใช่เรอะ ตั้งแต่มาถึงก็ยังไม่ได้ปรับเบาะเลย

“But…”

“OK, let me do it” 

แล้วเธอก็เอื้อมมือมากดสวิตช์ควบคุม พร้อมกดปุ่มตั้งเก้าอี้ตรงซ้ำๆ เก้าอี้เลื่อนเข้าอีกเล็กน้อย จนในที่สุดไฟเขียวระหว่างที่นั่งก็ติด

“OK, that’s exactly what I wanted”

เธอยิ้มอีกทีแล้วก็เดินไป

[Amakung]

14.40 5Y-KZB 5Y-KZB ถอยออกจากเกท E3 ก่อนเวลาตารางถึง 25 นาที ดูเหมือนข้างนอกฝนใกล้ตกเต็มที

 

ที่จอดอยู่ข้างๆ คือ A330-200 ของฮ่องกงแอร์ไลนส์ ไม่บอกก็รู้ว่าบินมาจากฮ่องกงครับ

B-LNC — Hong Kong Airlines // Airbus A330-223

First flight — 24.11.2009

[Amakung]

ระหว่างนี้เครื่องยนต์ GEnx ทั้งสองเครื่องก็ติดขึ้นอย่างเงียบๆ จนแทบแยกไม่ออกว่าเครื่องติดตอนไหน รู้อีกทีก็กำลังแท็กซี่ออกไปแล้ว ผมคิดว่านี่เป็นข้อดีของเครื่องใหม่ๆ ทั้ง 787 และ A380 นะครับ คุณวาฬก็ติดเครื่องเงียบจนแทบไม่รู้สึกเหมือนกัน ต่างจาก 777-300ER ติดเครื่องทีสะเทือนไปทั้งลำ

 

ผ่านเพื่อนบ้านอีกสองลำ Emirates 777-300ER กำลังบินกลับดูไบและ Cathay A330-300 ที่เพิ่งเดินทางมาจากสิงคโปร์ รอออกเดินทางไปฮ่องกงหลังจากนั้นราวชั่วโมงครึ่งครับ

A6-ENR — Emirates // Boeing 777-31H/ER

EK 377 to Dubai (DXB)

B-LAR — Cathay Pacific // Airbus A330-343X

CX 712 from Singapore (SIN)

 

แอบส่องคุณแอร์ชุดแดงที่กำลังเตรียมเคบินก่อนเครื่องขึ้น (และเมาท์แตกไปด้วย)

[Amakung]

เครื่องแท็กซี่มาทางหัวรันเวย์ฝั่งตะวันออกตามปกติ มองเข้าไปใน galley คุณแอร์ชุดแดงก็ยังยืนเมาท์กันอยู่เหมือนเดิม นั่งคิดว่าเอ๊ะทำไมไม่นั่งซะทีนะ แต่หลังจากนั้นไม่นานพวกเธอก็ไปนั่งที่ jumpseat ตามปกติ

[Amakung]

ได้เวลาหลังติดเบาะ เวลา 14.55 The Zambezi River เร่งความเร็วขึ้นอย่างช้าๆ ก่อนยกตัวจากรันเวย์ 19L อย่างนุ่มนวลหลังใช้รันเวย์ไปเพียงราวสองกิโลเมตร ความเห็นส่วนตัวผมคิดว่าเสียงเครื่องยนต์ GEnx ออกจะคล้าย GE90 บน 777 พอสมควร แต่เงียบกว่ามากครับ อย่างไรก็ตามแอบคิดว่ายังไม่เงียบเท่า A380 อยู่ดี หลายท่านที่เคยขึ้น 787 อาจจะรู้สึกได้ว่าเสียงแหลมเบาๆ เข้ามาแทน ซึ่งน่าจะเป็นเสียงของปั๊มไฮดรอลิกไฟฟ้าใกล้ปีกครับ

 

 

สังเกตปลายปีกที่งอโค้งขึ้นเรื่อยๆ นะครับ นี่ขนาดว่าบินแค่สองชั่วโมง ถ้าบินไกลๆ น้ำหนักเยอะๆ รับรองโค้งยิ่งกว่านี้อีกครับ

[Amakung]

เครื่องยังคงไต่ระดับขึ้นไปอย่างช้าๆ แล้วตีโค้งซ้ายไปทางทิศตะวันออก มุ่งตรงสู่ฮ่องกง

 

บรรยากาศเงียบสงบหลังเครื่องขึ้นก่อนไฟรัดเข็มขัดติด ดูเหมือนผู้โดยสารส่วนใหญ่เป็นคนแอฟริกันที่เดินทางมาจากไนโรบี ทั้งนี้ ผู้โดยสารที่ไม่ได้ลงที่กรุงเทพก็ไม่ต้องลงจากเครื่องครับ

[Amakung]

เครื่องยังคงไต่ระดับขึ้นไปเรื่อยๆ ที่ฟ้ามัวๆ ที่กรุงเทพไว้เบื้องหลัง (ไม่นานหรอกนะครับ เดี๋ยวก็กลับไปเจอเหมือนเดิม)

 

เครื่องยนต์ GEnx สีแดงสดตัดกับท้องฟ้าสีครามและเบื้องล่างสีเขียวเข้มอย่างงดงาม...

 

และเนื่องจากมีหน้าต่างอยู่กับตัวตั้งสามบาน เปลี่ยนมุมสักนิดให้พอเห็น nozzle ก็ทำได้ครับ

[Amakung]

15.08 13 นาทีหลังเครื่องขึ้น การบริการเริ่มโดยคุณแอร์ถือถาด hot towel แล้วคีบให้ผู้โดยสารกับมือ ร้อนจับใจครับ แต่ไม่มีกลิ่นเหมือนของการบินไทย

 

ระหว่างนั้นผมก็กางจอส่วนตัวที่พับเก็บไว้ระหว่างที่นั่งออกมา จอส่วนตัวของที่นั่งแถวหน้าสุดจะขนาด 12 นิ้วครับ ใช้ระบบมาตรฐานคือ Panasonic eX2 ในขณะที่หลายสายการบินที่ใช้ 787 เริ่มขยับไปใช้รุ่นที่สูงกว่าอย่าง eX3 กันแล้ว เดี๋ยวผมจะมารีวิวอย่างละเอียดในเที่ยวบินขากลับครับ

[Amakung]

หลังจากนั้นไม่นาน คุณแอร์อีกคนก็เดินมาหาพร้อมถือผ้าปูโต๊ะสีขาวมาด้วย คงได้เวลาทานอาหารแล้ว

“Excuse me, sir. Would you just @#$%$” (อันหลังเธองึมงำ ฟังไม่ออก แล้วทำมือเหมือนจะทำอะไรซักอย่าง)

“What?” ผมส่งสีหน้าสงสัยกลับไป

หลังจากนั้นเธอยื่นมือมาตรงข้างที่นั่งโดยไม่พูดอะไร จับมือจับสีเงินแล้วก็กางโต๊ะออกมา ผมก็เลยช่วยเธอกางด้วย แต่ในใจคิดว่าทำไมไม่บอกให้รู้เรื่องก่อนนะ รู้สึกเหมือนถูกล้ำความเป็นส่วนตัว

 

หลังเธอปูผ้าเรียบร้อยและกำลังจะเดินออกไป ผมคิดว่าเรื่องนี้ต้องเคลียร์

“Excuse me. I think you can just inform the passenger and ask their permission before doing something. This is not the best way to be polite”

สักพัก เธออึกอัก ผมเลยคิดว่าเอาเถอะ

“เออผมคิดว่าก่อนพี่จะทำอะไรบอกสักนิดนึงก่อนก็ได้นะครับ แบบนี้ผมรู้สึกว่าไม่สุภาพยังไงก็ไม่รู้” (แอ๊บเป็นคนฮ่องกงต่อไม่ได้ละ แหะๆ)

เธอยิ้มแหยๆ กล่าวขอโทษอย่างสุภาพ แล้วก็เดินไป