82 replies to this topic

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

Advertisements

สวัสดีครับ วันนี้ 25 กรกฎาคม 2557 เป็นวันแรกที่ การบินไทย ได้เริ่มนำเครื่องบินแบบโบอิ้ง 787-8 Dreamliner มาให้บริการเชิงพาณิชย์ในเส้นทางการบิน สุวรรณภูมิ-เชียงใหม่-สุวรรณภูมิ 3 เที่ยวบิน/วัน เฉพาะเที่ยวบิน TG102/103/110/111/120/121 หลังจากที่เลื่อนมาจาก 8 กรกฎาคม จนกระทั่งเครื่องบินมาถึงสุวรรณภูมิ 18 กรกฎาคม และได้ทำ Test Flight มาเชียงใหม่ เมื่อ 21 กรกฎาคม

 

 

ผมก็เลยมีความมั่นใจมากขึ้นว่า น้องดรีมน่าจะได้บินวันที่ 25 กรกฎาคมแน่ๆ ประจวบกับ ทางนกแอร์ได้มีการเช่าเหมาลำเครื่องบินของ Pete Air (ต่อไปจะเป็นนกสกู๊ต) โบอิ้ง 777-200ER มาทำการบินในเที่ยวบิน DD/XW 8306/8307/8312/8313 ในวันที่ 25 กรกฎาคม วันเดียวเท่านั้น  ก็เลยจองตั๋วแบบ บินไปกับน้องดรีม บินกลับกะน้องนกตองเจ็ด (ในร่างคุณป้า SQ สิงคโปร์แอร์ไลน์สเดิม)

 

 

จึงเป็นที่มาของทริปนี้ จึงอยากจะบอกว่า .... ถ้ามีโอกาสบินเส้นทางเชียงใหม่ ถึง 31 สิงหาคมนี้ อย่าลืมจัดน้องดรีมได้เลยครับ

คุ้มค่าที่สุด กับเทคโนโลยีล้ำสุดๆ คุ้มค่าตั๋วแน่นอน แล้วคุณจะหลงรักน้องดรีมครับ

 

 

Attached Thumbnails

• 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

การเดินทางเริ่มต้นที่สนามบินเชียงใหม่ครับ

 

ของผมจองตั๋วผ่านเอเจ้นท์ บ.สแตนดาร์ดทัวร์ โดยอาศัยโปรโมชั่น Chiang Mai Recovery Fare

ราคา Class W วันศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ 1,800 บาท ซึ่งก็พอรับได้อยู่ (ราคาลด 3% เหลือ 1,750 บาทถ้วน)

 

แล้วก็ทำเว็บเช็คอินซะเลย แถวสุดท้ายริมหน้าต่างคือแถว 57 ครับ (แถว 58 มีแค่ตรงกลาง) เลยเลือก 56K โซนท้ายเครื่อง

 

ก่อนมาถึงสนามบิน ค่อนข้างใจเสียเล็กน้อย เมื่อเปิด App FlightRadar แล้วค้นพบว่า TG102 ถอยออกจาก Gate สุวรรณภูมิ 8.28 น. หรือดีเลย์ไปถึง 38 นาที !!! กำหนดถึงสนามบินเชียงใหม่ 9.29 น. และในสนามบินเชียงใหม่ มีประกาศเวลาออกเดินทางใหม่ของเที่ยวบิน TG103 เป็น 10.25 น. (ดีเลย์ไป 15 นาที)

 

 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ถึงสนามบินเชียงใหม่เรียบร้อย ตรงไปขอ Print บอร์ดดิ้งพาส

แน่นอน จองผ่านบริษัทเอเจ้นท์มา ไม่มีขอดูบัตรเครดิต สบายใจเฉิบ

 

ได้บอร์ดดิ้งพาสมาแล้วครับ ขึ้นเครื่องที่ Gate 6

 

TG102 จากกรุงเทพร่อนลงจอดแล้วจ้า

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ไปแอบดูทางช่องทางเดิม ก็พบว่า น้องดรีม คุณองครักษ์ HS-TQA กำลัง taxi มาเทียบ Gate 6 พอดี

 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ได้เวลาขึ้นไปข้างบนละครับ

 

แป๊บเดียวก็ได้เวลา Boarding

 

รีบตรงเข้าหาน้องดรีมโดยพลัน ตื่นเต้นมากกกกก

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ผมว่าทรงเธอเป๊ะมากกกกก ผู้โดยสารถ่ายรูปกันเยอะมากๆ ครับ หลายๆ คนตื่นเต้น และไม่ได้ทราบล่วงหน้ามาก่อน

(พวกบ้าเครื่องบิน ต้องถือว่ายกเว้นนะ เป็นพวกที่วางแผนมาเป็นอย่างดี) จนท. สนามบินก็ตื่นเต้นกัน เพราะถือว่าเป็นของแปลก Newbie ของที่นี่

ปล. จริงๆ มีของแปลกอีกอันนึง คุณ Pete Air HS-XBA ร่างป้า SQ ไง เดี๋ยวเขียนอีกกระทู้หนึ่งครับ

 

มุมหน้าตรง สวยยยยย ยิ่งตอนเหินฟ้า ปีกเธองอนนี่ ใจละลายเลยทีเดียววว

 

หลงรักน้องดรีมเข้าแล้วววววว แฉกตรงเครื่องยนต์ของเธอช่างเร้าใจยิ่งนัก !!

 

 

 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

รักนะ จุ๊บๆ ได้เวลาขึ้นเครื่องแล้ว เพราะผู้โดยสารใกล้ขึ้นกันครบละครับ

 

ขอมุมหน้าตรงและปีกงอนๆ อีกครั้ง (พอเหินฟ้าแล้วงอนสวยเลย พอแตะพื้นก็งอนน้อยลง)

 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

งามทุกมุมจริงๆ !! สวยทุกมิติ อย่าหาว่าอวยเลยครับ

 

ขึ้นเครื่องแล้วครับ อย่าลืมเตรียมบอร์ดดิ้งพาสให้ลูกเรือตรวจดูอีกครั้งหนึ่งด้วย

 

วัสดุที่ใช้ทำเครื่องบิน มีน้ำหนักเบาครับ ลองจับๆ เคาะๆ ดูหน่อยนึง อื้มมมมมม

 

ขึ้นไปข้างบนแล้ว สิ่งแรกที่แอบดูคือ Business Class จัดแบบ 2-2-2 ทั้งหมด 4 แถวรวม 24 ที่นั่งครับ

จริงๆ ที่นั่งริมหน้าต่าง เหมาะมากสำหรับผู้ที่มาด้วยกัน หรือเป็นคู่รักกัน เพราะถ้าไม่รู้จักกัน ก็พอจะเข้าออกได้แต่ลำบากนิดนึง

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ถ้ามีโอกาสก็อยากนั่งบ้างนะ จอส่วนตัวอย่างใหญ่ และสามารถนอนเอนยาวได้อย่างสบายๆ

 

ดูที่นั่งกันอีกครั้งหนึ่งก่อนต้องเดินกลับ คุณค่าที่คุณคู่ควร (ท้ายเครื่อง)

 

มองทะลุช่องประตู กว้างใหญ่ใช้ได้ครับ แต่อยากจะบอกว่า ถ้านั่งชั้นประหยัดแล้วอยากเห็นวิวแบบไม่โดนเครื่องยนต์บังวิว

ต้องเลือกที่นั่งโซนท้ายช่วง 50 เป็นต้นไปครับ ถ้านั่งโซนกลาง ยังไงก็เจอทั้งเครื่องยนต์และปีกบังวิวแน่นอน

 

ใครจะว่าอะไรยังไงผมไม่ทราบ แต่ผมว่า ของจริงดูสวยมากๆ ครับ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

เอาหล่ะครับ เดินไปท้ายเครื่องเรื่อยๆ

 

จะเห็นว่า ..... เสื้อชูชีพ จะเอาไว้บริเวณด้านหลังน่อง มีทั้งข้อดีและข้อเสียครับ
1. ข้อดี คือ นั่งสบายขึ้นมาก เวลาเหยียดขาสามารถเหยียดได้ยาวเหมือนนอนยาวเลย

2. ข้อเสียคือ สำหรับใครที่ชอบนั่งเอา ส้นเท้าเหยียบสันใต้เก้าอี้ จะต้องเหยียบตรงข้างๆ (เวลานั่งเครื่องนานๆ ก็เมื่อยนะ)

กล่อง PTV ก็ไม่มีแล้วครับ เพราะเอาไปฝังอยู่บนหลังหน้าจอพนักพิงเรียบร้อย

 

ถึงที่นั่งแถว 56 แล้วครับ

 

สิ่งที่ผมต้องขอเล่นก่อน ก็คือ ..... หน้าต่างกันกว้างใหญ่ มหึมามากกกก

ไม่มีม่านบังแดด แต่ต้องกดปุ่มเพื่อปรับความเข้มของแสงเอา

จุดอ่อนอยู่ตรงปุ่มครับ ดูลักษณะเหมือนทำด้วยยาง .... น่าจะพังง่ายเหมือนกันนะ ผมเดาว่างั้น เหมือนจะไม่ค่อยทนทานเท่าไหร่

 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

บนหน้าจอ PTV ขนาดใหญ่ Panasonic ex3 อย่างแจ่ม เป็นแบบทัชสกรีนนะครับ จิ้มๆ บนหน้าจอได้เลย

บอกหมายเลขที่นั่ง และเส้นทางการบินไว้เรียบร้อยแล้ว

 

จะเห็นว่ามีรีโมทแบบมีสาย สามารถกดปุ่มเพื่อดึงออกมาได้ครับ แต่ถ้าขี้เกียจ แค่จิ้มๆ บนหน้าจอก็เอาอยู่ครับ

ตรงรีโมท จะมีปุ่มสำหรับเรียกพนักงาน และ ปุ่มเปิด-ปิดไฟเหนือศีรษะ

 

ด้านหลัง เป็นแป้นพิมพ์ สำหรับแช๊ต หาผู้โดยสารด้วยกันครับ

 

พูดถึงความสบายของที่นั่งนิดนึง Seat pitch ระดับ 32 นิ้วก็ถือว่าสบายพอสมควรครับ เข่าไม่ติด มีที่พักเท้าด้วย

จะนั่งไขว่ห้างก็พอไหวครับ

 

 

 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

สิ่งสำคัญที่สุด ที่ผมบอกให้เตรียมมาก็คือ ... หูฟัง

สำหรับเที่ยวบินภายในประเทศ ไม่มีการแจกหูฟังนะครับ เตรียมของส่วนตัวไปได้เลย

ส่วนไฟล์ทระหว่างประเทศ จะแจกหลังจากที่เครื่องบินได้ไต่ระดับเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ

 

อีกอันหนึ่ง ที่ผมว่าจำเป็น สำหรับเที่ยวบินกลางคืนก็คือ ไฟส่องอ่านหนังสือแบบเสียบช่อง USB เพราะไฟเหนือศีรษะอาจจะสว่างไป

แยงตาคนข้างๆ ใช้ไฟ LED เล็กๆ แบบนี้ดีกว่าครับ ผมซื้อมาจาก IKEA แค่ไม่กี่บาทเอง ใช้งานได้ดีด้วย

 

เอาหล่ะครับ ระหว่างที่รอถอย สำรวจเมนู PTV ของน้องดรีม โบอิ้ง 787-8 Dreamliner กันซักหน่อย ...
สิ่งหนึ่งที่ผมว่า น่าเสียดายที่ไม่มีคือ "กล้องมองด้านหน้า" ครับ รู้สึกพวก B777-200ER เหมือนจะมีด้วยนะ มองด้านหน้าได้ด้วย

ลองหาดูแล้ว คิดว่าไม่มีจริงๆ ครับ

 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

เมนูภาพยนตร์และเพลง มีให้เลือกมากพอสมควรครับ น่าจะตรงใจคนไทยด้วย

เพราะมี เพลงไทยเพียบเลย สามารถฟังได้ตลอด

 

แต่ข้อเสียก็คือ **หลังจากที่เครื่อง Push Back จนเครื่องไต่ระดับเรียบร้อย** เมนูภาพยนตร์ รายการโทรทัศน์ และ เพลงจะหายไปครับ !!
และจะกลับมาอีกครั้งหนึ่งหลังจากที่ลูกเรือ Service เสร็จแล้ว ซึ่งสิ่งที่พอเล่นได้ตลอดการเดินทางก็คือเกมส์ และเมนูสำหรับเด็กครับ

 

ยังคงสนุกกับการเล่นกระจกอยู่ อันนี้ระดับทึบสุดครับ ยังมองเห็นข้างนอกอยู่

 

แผ่นคู่มือความปลอดภัย โบอิ้ง 787-8

 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

แผ่นพับด้านใน

 

เมื่อเครื่องพร้อมออกเดินทาง ก็ฉายภาพยนตร์สาธิต บนหน้าจอ PTV ชัดเจนแจ่มแจ้ง

 

สำหรับบรรยากาศในห้องโดยสารก่อนออกเดินทางก็ประมาณนี้ แผงเหนือศีรษะ ละม้ายคล้ายนังสิงโต โบอิ้ง 737-900ER แบบเดียวกันเลยครับ

เปิดแสดงสีฟ้าๆ เหมือนกัน แต่ก็ดูสบายตาดี

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

เล่นไปเรื่อยๆ

 

แล้วก็เจอเกมส์สำหรับเด็ก สนุกๆ มี High Score แข่งกับผู้โดยสารท่านอื่นๆ ด้วย

 

ถ้าอยากจะแช๊ต เม้าท์มอยกับเพื่อนๆ หรือทำความรู้จักกับผู้โดยสารท่านอื่นก็ย่อมได้ มีระบบแช๊ตส่งข้อความหาแต่ละที่นั่งได้ครับ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

มองออกไปด้านนอกบ้าง .... 

เครือ่งยนต์เริ่มติดแล้ว มีกลิ่นน้ำมันเข้ามาบ้างนิดหน่อยเฉพาะตอนแรก แต่เครื่องยนต์ทำงานเสียงเบามากพอสมควร

 

มองไปเห็น Pete Air จอดอยู่ กำลังจะบินกลับกะ XW8307 (เดี๋ยวผมรีบซึ่งไปขึ้น XW8312 เดี๋ยวเจอกันที่ดอนเมือง)

 

ใกล้ได้เวลาเหินฟ้าแล้ว รอนังสิงโตร่อนลงจอดก่อนครับ

 

แล้วก็ตีโค้งขวา เริ่มวิ่งขึ้นเลย เสียงคำรามของน้องดรีมเงียบจริงๆ ครับ เงียบกว่า A320 อีก !!

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

เหินฟ้าแล้วจ้าาาาา เงียบมากกกกกก

 

ผมชอบวิวขึ้นทิศเหนือมากๆ เลย มองเห็นเมืองเชียงใหม่แบบชัดๆ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ตีโค้งขวา มุ่งหน้าสู่กรุงเทพ

 

มองลงมาเห็นสนามบินเชียงใหม่อยู่เบื้องล่าง

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

แป๊บเดียวสัญญาณเตือนรัดเข็มขัดก็ดับลง

บินผ่านลำพูนพอดี

 

ได้เวลาเดินสำรวจเคบินหน่อยครับ จัดแบบ 3-3-3 ผมว่าดูสบายตาดีนะ

 

กระจกประตูเครื่องบินแบบปรับแสงทึบได้

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ครัวท้ายเครื่องอย่างใหญ่ ลูกเรือกำลังง่วนอยู่

 

ด้านหน้าเริ่มเสิร์ฟอาหารว่างกันแล้ว

 

สำหรับอาหารชั้น Business Class หน้าตาแบบนี้ (ถ่ายจากครัวหน้าตอนลงจากเครื่อง)