เป็นอันว่า.. ขอจบรีวิวไว้เพียงเท่านี้ หากผิดพลาดยังไงก้ต้องขออภัยด้วยนะครับ ^^
เป็นการเดินทางที่แปลกใหม่ และได้ประสบการณ์ที่สุด เพื่อนร่วมเดินทางผู้หญิงต่างสวมผ้าคลุมหลากสี ส่วนผู้ชายก็ใส่หมวกถักสีขาวบ้าง สีหม่นๆ บ้าง เป็นภาพที่ไม่ค่อยคุ้นตานักสำหรับผม ไม่ทันสังเกตด้วยซ้ำว่าที่สนามบินมีนักท่องเที่ยวต่างชาติหรือป่าว เดินออกจากประตูมองเห็นที่จอดรถปกคลุมไปด้วยต้นไม้ ลมร้อนพัดเอื่อยๆ และสำเนียงการพูดที่ฟังไม่ถนัดนัก ทำให้รู้สึกว่า "อ๋ออ.. นี่เรามาถึงจริงๆ แล้วซินะ" คนคุ้นเคยที่ได้พบโดยบังเอิญ ยิ่งทำให้อุ่นใจเมื่อเดินทางไกลบ้าน ตึกสีสันสวยงาม บ้านเรือนก็ดูเหมือนที่อื่นๆ ความหลากหลายทางวัฒนธรรมและศาสนาทำให้เห็นการใช้ชีวิตที่แตกต่างแต่ก็ลงตัว กลิ่นแกงฉุนๆ อาหารเผ็ดๆ มื้อสายชวนให้นึกถึงวิถีชีวิตของคนพื้นที่ จากที่สูงบนยอดเขามองเห็นมัสยิดหลังใหญ่ตั้งอยู่บนพื้นที่ราบด้านล่างทำให้นึกถึงศรัทธาของคนที่มีต่อศาสนา เดินสำรวจตัวเมืองได้ไม่ไกลมาก ความระแวงในความกลัวถูกแทนทีด้วยความปลอดภัย เมือทหารชุดลายพรางสีเขียวๆ เจอกันเกือบทุกที่ในเมือง สำหรับผู้มาเยือนอย่างผมแล้ว "หาดใหญ่" ไม่ได้เป็นเมืองที่เคยรู้จักผ่านข่าวในทีวี หากแต่เป็นเมืองที่น่าอยู่และสงบ....