46 replies to this topic

[DCRHAAFMTP]

Advertisements

อาหารที่ maxwell จัดว่าราคาถูก มีบะหมี่ราคา 2 SGD (52 บาท) ด้วยนะ! รสชาติไม่เลวอีกต่างหาก อาหารทั่วๆ ไปราคาอยู่ราวๆ 3-4 SGD ถ้าสั่งแพงๆ ก็มี 11-12 SGD เป็นพวกบะหมี่กุ้งแบบราชา
ส่วนตัวแนะนำสองร้าน คือร้านบะหมี่กุ้ง กินชามถูกสุด 4 SGD ก็ฟินเหมือนกินชามละ 12 SGD เพราะน้ำซุปอร่อย มันกุ้งจัดเต็ม กุ้งหนึบดีมาก 
ร้านที่สองคือร้านข้าวมันไก่ เดินเข้ามาจากข้างหน้าจะเจอเป็นร้านแรก ข้าวมันไก่อร่อยมาก ไม่อยากพูดอะไรมาก ดูรูปละกัน ทั้งเซ็ตราคาแค่ 4.5 SGD (117 บาท)

 

กินเสร็จแล้วก็กลิ้งกลับโรงแรมเพราะอิ่มมาก กลิ้งผ่านวัดแขก ด้อมๆ มองๆ หลายที ว่าจะเข้าไป แต่กฏยิบย่อยมาก ไม่เข้าก็ได้วะ -สะบัดผมเกรียน-



ที่โฮสเทลมี playstation 3 ให้เล่นด้วย บวกคะแนนให้หนึ่งแต้ม 



 

[DCRHAAFMTP]

ตัดมาอีกทีวันงาน เรานั่ง MRT จาก Clarke Quay มาที่ MRT Expo (คือนั่งเหมือนจะกลับชางงีนั่นแหละ แต่ลงที่สถานี Expo) งานไม่ได้จัดที่นี่ แต่เราจะนั่งรถไปงานจากที่นี่



งานแอร์โชว์ไปทางนี้ 



รถบัสไปงานแอร์โชว์จอดรอเราอยู่ที่ Hall 7 ที่นี่ Changi Expo อารมณ์ประมาณอิมแพคบ้านเรา

 

สาเหตุที่ต้องซื้อตั๋วผ่าน SISTIC เพราะว่าตั๋วจะขายผ่านช่องทางนี้แค่ช่องทางเดียว ไม่มีมาขายวันงาน เจอหลายคนเหมือนกันที่มาถึงเอกซ์โปแต่ไปไม่ได้เพราะไม่มีตั๋ว



ของที่ห้ามเอาติดตัวไปงานแอร์โชว์ คร่าวๆ คือไปบินห้ามเอาอะไรไป งานนี้ห้ามด้วย 



และนี่คือหน้าตาของตั๋วเข้าชมงาน ในซองกระดาษ



แงะออกมาก็มีหน้าตาแบบนี้ 



 

[DCRHAAFMTP]

เข้าไปขึ้นรถบัสทางนี้เลย เตรียมตั๋วให้พร้อมด้วยนะตะเอง

 

กติกาในการเข้าชมงาน ส่วนใหญ่ก็เป็นข้อมูลทั่วไป เปิดปิดตอนไหน ห้ามเอาสัตว์เลี้ยงไปด้วย ดังนั้นโนเจ้าด่างอีเหมียว ห้ามสูบบุหรี่ ห้ามเล่นโรลเลอร์เบลด

และย้ำเป็นครั้งที่ล้านว่าที่งานไม่มีตั๋วขายนะจ๊ะ และตั๋ว trade day ใช้เข้าชมงานวัน public day ไม่ได้ 



เข้ามาในฮอลล์ก็ต้องตกใจกับ security check ที่อลังการมาก



เช็คกันเข้มทีเดียว ฉีกตั๋วกันตรงนี้ เหลือแค่หางตั๋วให้เราเก็บไว้ไปแลกของที่ระลึกในงาน



 โผล่มาอีกทีก็อยู่บนรถแล้ว วันนี้ได้นั่งรถบัสสองตอนแล้ว แปลกๆ ดี แอบกลัวตอนรถเลี้ยว กลัวติดโค้ง 555555 



 

[DCRHAAFMTP]

แล้วรถก็เคลื่อนตัวออกไปยังสถานที่จัดงาน คือ Changi Exhibition centre นั่งรถอ้อมสนามบินชางงีไป ไกลน่าดูเหมือนกัน เพราะนั่งรถเที่ยวละเกือบครึ่งชั่วโมง

 

ในที่สุดก็มาถึงทางเข้า



มาไม่ผิดงานละ กะเหรี่ยงรอด -รำผีฟ้า-



โบกมือบ๊ายบายรถที่มาส่ง



เดินตามทางเดินเข้าไปเลย

 

 

ออกมาโผล่ที่ตัวงาน แดดร้อนมาก แทบกลายเป็นจิ้งจกปิ้ง คนก็เยอะอีก ตายแน่ๆ 



หันมาข้างหลัง เจอบูธขาย Merchandise หรือสินค้างานแอร์โชว์ ไม่ได้เข้าไปชมเพราะเดาว่าราคาน่าจะไม่ค่อยเป็นมิตร



หมุนตัวมาอีกทีแดดร่ม เอ้อ ดีๆ เมฆทำดี ให้จิตพิสัยหนึ่งคะแนน



 

[DCRHAAFMTP]

จากนี้จะเริ่มไม่บรรยายแล้วเพราะเครื่องบินมีแต่เครื่องบินที่ไม่คุ้น ไม่มีพวก Airbus / Boeing ที่บินเชิงพาณิชย์เลย มีแต่เครื่องบินทางทหาร ไม่ก็ private jet
จากที่หวังจะมาชื่นชมบารมี A350 กับ 787 ของกาตาร์ ก็เป็นอันล้มเหลว เพราะสองลำนั้นอยู่แค่วัน trade day และบินกลับบ้านไปแล้ว 
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ คุณต้มดาว คุณทำแบบนี้กับดาวได้ยังไง ดาวมาจากไทยเลยนะ 



เครื่องบินขับไล่หรืออะไรสักอย่าง ถ่ายรูปดีๆ ลำบากมาก จะติดคุณพี่ๆ น้าๆ ชาวอินเดียตลอด



อันนี้เหมือนจะเป็นเครื่องร่อน



เฮลิคอปเตอร์ชนิดต่างๆ 


 

 

เครื่องบินเล็กแบบ propeller



มวลมหาประชาชน มีทุกเชื้อชาติ ฝรั่ง จีน อินเดีย และกะเหรี่ยงเช่นเรา

 

เครื่องบิน private jet

 

[DCRHAAFMTP]

เฮลิคอปเตอร์อีกลำ



เครื่องบินของทหาร คนรอต่อคิวเข้าไปชมกันเต็มเลย แต่ไม่ใช่เรา



ลำนี้ของ us navy

 

สนับสนุนแอร์เคลื่อนที่โดย SIA engineering company บริษัทในเครือ SQ



มุมเต็มๆ ของเครื่องบินจาก us navy

 

 

 

[DCRHAAFMTP]

พระเอกของงานยกให้ลำนี้เลย ใหญ่สุดแล้ว จาก US airforce 



ใหญ่จริงๆ แต่ถ้าเทียบกับ A380 ก็จิ๋วทันที 


 

เงาใต้ปีกเครื่องบินถูกใช้เป็นที่หลบแดดชั่วคราว เพราะแดดร้อนและแรงมาก (ประมาณบ่ายโมง)



ดูเครื่องบินเบื่อแล้ว เข้าไปดูงานข้างในดีกว่า



ว่าแต่ทำไมตรงนี้คนเยอะจัง



ที่แท้มีเจ้าหน้าที่จาก U.S. airforce มาร้องเพลง เสียงดีใช้ได้เลย โชว์สนุกมากๆ



 แอบเนียนถ่ายรูปไปกับเขาด้วย แต่ไม่มีผมในนั้นนะ 555




 

[DCRHAAFMTP]

เข้ามาข้างในฮอลล์กันบ้าง ผ่านบูธ Lufthansa Technik

 

turbofan ของ Pratt-Whitney



เครื่องขัดชิ้นงาน (?)



เดินหลงมาเจอบูธแอร์บัส อู๊ว 

 

เครื่องบินทางการทหารของแอร์บัส A400M และเครื่อง A330 MRTT น่าจะเป็นเครื่องบินเติมน้ำมัน

 

 

แอร์บัสก็ทำเฮลิคอปเตอร์นะเออ



A350 ที่จะมาแข่งกับ 777 



โมเดลอีอ้วนลอยเด่นเป็นสง่า อยากจะขอกลับบ้านจัง ฮือๆๆ



ตัวเอกในตลาดทั่วไปของแอร์บัส A330



 

[DCRHAAFMTP]

โต๋เต๋ผ่านบูธ Rolls-Royce 

 

มาถึงบูธโบอิ้ง มีโมเดล 777x ให้ได้ชม ว่าแล้วก็สงสัยว่าเครื่องบินที่พับปีกได้มันจะเป็นยังไง ข้างหลังเป็น flight sim ของ 787



แต่สิ่งดีงามของบูธโบอิ้งไม่ใช่เครื่องบินหรืออะไรใดๆ แต่เป็นพนักงานคนนี้ 



บอกได้แค่ว่าคัน 5555555555 ไม่เป็นอันทำอะไรเลย ถ่ายแต่พนักงาน



รู้สึกผิดที่แรด ถ่าย sharklet มาให้ชมหนึ่งรูป คาดว่าน่าจะขนาดเท่าของจริง

[DCRHAAFMTP]

นี่เป็น turbofan ของอะไรก็ไม่รู้



อีกมุม 



เดินงานต่ออีกนิดหน่อย แต่ไม่มีอะไรแล้วครับ เพราะบรรดาบูธต่างๆ อยู่แค่วัน trade day พอเป็น public day ก็หนีหมดแล้ว ว่าแล้วก็กลับกันเถอะหมู่เฮา



 

[DCRHAAFMTP]

หลังจากกลับที่พักและงีบไปหลายชั่วโมง ตื่นมาอีกทีตีสอง ไม่รู้จะทำอะไร ออกมาถ่ายรูปเล่นดีกว่า 

รูปนี้ถ่ายใกล้ๆ ที่พัก เป็นวิวแม่น้ำสิงคโปร์ ตรงนี้อยู่ใกล้ๆ ตึก UOB plaza 



เดินเลียบแม่น้ำมาข้างโรงแรม the fullerton hotel เจอรูปปั้นหรือรูปหล่ออะไรสักอย่าง



สะพานข้ามแม่น้ำข้างโรงแรม the fullerton hotel เราจะกลับกันทางนี้ แต่ตอนนี้ไปหาเมอร์ไลออนกันก่อน



เมอร์ไลออนตัวเดิม อยู่ที่ merlion park ใกล้ๆ กันกับตัวใหญ่นั่นแหละ 



เมอร์ไลออนตัวใหญ่ สัญลักษณ์ของสิงคโปร์ ใครๆ ก็ต้องมาเยือน



หันไปทางขวา ได้ภาพฝั่งโรงแรมแมนดารินมา 1 รูป



และโรงแรมที่เป็น landmark ของสิงคโปร์คู่กับเมอร์ไลออน นั่นก็คือ marina bay sands นั่นเอง



หันมาอีกทีเมอร์ไลออนไม่พ่นน้ำแล้ว อ้าว สงสัยเหนื่อย พักเนาะ เข้าใจๆ

[DCRHAAFMTP]

เที่ยงวันรุ่งขึ้นก็เก็บของออกจากโฮสเทลเพื่อไปสนามบิน รอบินกลับไทยตอนห้าโมงเย็น เมื่อคืนเราพักที่ woke home hostel 
เป็นโรงแรมแคปซูล ราคาประมาณคืนละ 600 บาท ก็ถือว่าใช้ได้ มีอาหารเช้าพวกขนมปังกับคอร์นเฟลกให้ด้วย 



เดินมาขึ้น MRT Clark quay ที่ห้าง the central ตลกดี อยู่ไทยก็ไปแต่เซนทรัล มาที่นี่ยังจะมาเจอห้างเซนทรัลอีก



ร้านรวงในห้าง มี Charles & Keith ที่ขาช็อปเลิฟด้วยนะ

 

ออกมาจากห้างเพื่อถ่ายรูป Clarke Quay ที่ยังไม่เคยไปเหยียบ ขนาดว่าพักอยู่ใกล้มากๆ นะนี่ 

 

ลงบันไดเลื่อนไป MRT กัน ลงไปตรงนี้ยังไม่ถึง MRT นะ เพราะเป็นชั้น food court ต้องเดินต่อไปอีก



ในที่สุดก็มาถึง MRT และจัดการเติมเงินในตั๋ว ใช้ตั๋วเดิมนี่แหละ ไม่ต้องซื้อตั๋วใหม่



หน้าตาของตั๋ว MRT เวลาใช้ก็แตะ เหมือนเหรียญ MRT บ้านเราเลย บัตรนี้ใช้ได้ 6 ครั้ง ในระยะเวลา 30 วัน 
อธิบายก็คือ ตอนที่ซื้อตั๋วครั้งแรก มันจะเก็บค่ามัดจำ 10 เซนต์ (2.60 บาท) ถ้าใช้บัตรนี้เติมเงินจนครบ 3 คร้ง จะได้เงินค่ามัดจำคืน 10 เซนต์
ถ้าเติมต่อไปอีก 3 ครั้ง จะได้ส่วนลดค่าโดยสารอีก 10 เซนต์ ประหยัดไปสองบาทกว่าๆ ดีกว่าไม่ลด

[DCRHAAFMTP]

ตอนนี้เราอยู่ที่สถานี Clarke Quay ต้องนั่งย้อนไปทาง Harbourfront สองสถานี เพื่อไปเปลี่ยนเป็น East-west line ไปสนามบินชางงี



บรรยากาศในตัวรถไฟ



แอบเห็นโฆษณาของไทเกอร์ กระตุ้นให้คนไปหาของกินไกลๆ บ้าน 555

 

ในขณะที่เดินไปเปลี่ยนสาย เจอคุณลุงกับคุณป้าคู่นี้เข้า เดินจับมือกันตลอด น่ารักดี



มาถึง East-west line แล้ว เราจะขึ้นรถไฟที่ไป Pasir Ris เพื่อไปเปลี่ยนเป็น Airport Express ที่สถานี Tanah Merah



มาถึง Tanah Merah แล้ว รออีกไม่ถึงห้านาทีดี รถไฟไปชางงีก็มาถึง



 

[DCRHAAFMTP]

นั่งรถไฟอีกประมาณสิบนาทีก็มาถึงสถานีชางงี ใต้ Terminal 2 ขึ้นบันไดนี่ไปก็เป็นโซนเช็คอินเลย


 

ที่ชางงีโปรโมตให้คนมาช็อปที่สนามบินมาก เพราะทางสนามบินจะเว้น GST 7% ให้ ทำให้ (คาดว่า) ราคาจะถูกกว่าในเมือง ฉันจะแบกรับภาษีเองพี่ชาย พี่ชายช็อปไปเลย

 

เคาน์เตอร์ Scoot อยู่ที่ Row 10 เดินไปยาวๆ เลย



เจอ Flipboard ใหญ่ยักษ์ ชอบป้ายแบบนี้มากกว่าป้ายที่เป็นป้าย LED เก๋กว่ากันเยอะ



เห็นไฟลท์เราไหม TZ302 ทูแบงคอก



ถึงแล้ว Row 10 สีัเหลืองสดใสทำให้มั่นใจว่าไม่ผิดสายการบินแน่นอน 

 

บินไปกรุงเทพจริงๆ นะ




 

[DCRHAAFMTP]

บอร์ดดิ้งพาส 



เข้าไปทางนี้กันเลย ยังไม่สแกนกระเป๋า เพราะจะไปสแกนกันหน้าเกทเลย



777-200 ของ SQ มองไปทางไหนก็เจอแต่ 777 SQ มีเยอะจริงๆ



หาของกินก่อนไปขึ้นเครื่องที่ T2 ร้านนี้อยู่ตรงโซนอาหารชั้น 2 ข้างบน Transit mall ชามนี้ราคา 5.50 SGD (143 บาท) รสชาติธรรมดา

แนะนำว่า ถ้ามีเวลา อยากให้ลงไปกินที่ food court ชั้นข้างล่าง อย่าเพิ่งผ่าน ตม. เข้ามา อาหารมีเยอะและอร่อยกว่า

 

ถึงเวลาบอร์ดแล้ว นี่คือเครื่องบินที่จะพากะเหรี่ยงกลับบ้าน โบอิ้ง 777-200 ของเก่าตกทอดจาก SQ 

 

 

พอเข้ามาข้างในก็ต้องกรี๊ดรัวๆ เพราะวันนี้โชคดีได้เครื่องที่ยังไม่เปลี่ยนเก้าอี้ ยังจัด 3-3-3 อยู่ เก้าอี้กว้างและนั่งสบายมาก



มี PTV ด้วย แต่ไม่เปิด อ้าว ฮือๆ เสียใจ



FA ของ Scoot ในชุดสีดำและเหลือง 

 

 

[DCRHAAFMTP]

และเราก็เทคออฟ ทะยานออกไปสู่ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยเมฆ



ขุมพลังที่พาเครื่องบินทะยานไปสู่ท้องฟ้าอันไกลโพ้น 



สำรวจห้องน้ำกันบ้าง สะอาดดีครับ มีจุดของเหลวน่าสงสัยบ้าง แต่โดยรวมถือว่าดี



อ่างล้างมือและก๊อก เคยอ่านบล็อกของฝรั่งที่รีวิวสายการบินนี้ไว้ เขาบอกว่าน้ำจากก๊อกในห้องน้ำกินได้!!!? เอ่อ ในห้องน้ำเนี่ยนะ

 

[DCRHAAFMTP]

บินมาใกล้จะถึงไทย ฟ้าก็เริ่มมืด 



หลังจากที่บินวนสนามบินอยู่สองรอบ ก็ลงจอดอย่างปลอดภัย พร้อมทั้งพบกับบรยากาศเดิมๆ 

 

วันนี้จอดข้างคาเธย์ 



ได้มุมบังคับมาแบบมืดๆ ทึมๆ 



สุดท้ายก็จำใจผ่าน ตม. ออกมานั่งชาร์จแบตที่สายพานรับกระเป๋า

 

 

[DCRHAAFMTP]

ตัดมาอีกทีที่วันกลับขอนแก่น วันนี้มาถึงสนามบินแล้วหิวมาก ตัดไมล์เข้าเลานจ์ไป 5,000 ไมล์ (หลังจากหายหิวแล้วรู้สึกเสียดายไมล์มาก)

 

ถ่ายมาแค่นิดหน่อย แต่จริงๆ คือเดินไปกลับไลน์อาหารไม่ต่ำกว่าสิบรอบ กินมาม่าไปอีกสองถ้วย ฮือ ก็เค้าหิว ยังไม่วายตอนออกเลานจ์ยังหยิบโค้กออกไปอีกกระป๋อง กินล้างกินผลาญ



อันนี้เป็นพายอะไรสักอย่าง snapper (ปลากระพง?)



หลังจากที่กินบุฟเฟต์อิ่มจนจะอ้วกแล้วก็ได้ฤกษ์กลิ้งไปเกท โชคดีวันนี้ได้ A2 อยู่ใกล้มาก



วันนี้บินกับคุณสุรนารี แอบเห็นเครื่องลาย Star Alliance กลิ้งผ่านไปข้างหลัง



 

[DCRHAAFMTP]

นั่งเรอรอเรียกบอร์ดไปพลางๆ 

 

เรียกบอร์ดสักที นี่เรอจนจนจะะเรอเอาหนมจีบออกมาอยู่ล้าวววว

 

มุมบังคับของคุณสุรนารี



วันนี้ ผดส ค่อนข้างเต็ม ดีใจแทนป้าม่วงสุดที่เลิฟ รีบๆ กลับมาทวงบัลลังก์นะป้า 

 

 

แท็กซี่ผ่านดงหางม่วง



รอคิวเทคออฟ ข้างๆ คือ nordwind airlines รอเครื่อง ATR ของ PG ลงจอด



หมุนตัวโชว์กรรมการสวยๆ



และทะยานออกไปแตะขอบฟ้า

 

[DCRHAAFMTP]

ระหว่างเครื่อง climb ก็สำรวจที่นั่งไปพลางๆ พบร่องรอยการถูกทำร้าย โถป้า อดทนนะ เดี๋ยวกลางปีนี้ก็เป็นอิสระแล้ว (?)

 

กล่องยังชีพมาแล้ว ชอบประโยคนี้มาก my pride my thai 



เปิดมาเป็นครัวซองยัดไส้หมู ซึ่งยังไม่กิน เก็บกลับบ้าน ถ้ากินบนเครื่องอาจมีรายการเช็ดอ้วกเกิดขึ้น 



วันนี้ฟ้าสวย แดดดี เมฆสวย

 

 

แต่พอจะแลนด์เท่านั้นแหละ...

 

แต่เราก็ร่อนลงแตะพื้นอย่างปลอดภัย พร้อมแรงกระแทกที่แรงพอจะคลุกเคล้าสิ่งมีชีวิตในกระเพาะอาหารของผมให้กลายเป็นเนื้อเดียวกัน



เดินออกงวง พร้อมลงมาถ่ายภาพ บ๊ายบายคุณสุรนารี ขอบคุณที่มาส่ง โอกาสหน้าจะใช้บริการอีกนะ


 

สำหรับรีวิวงานแอร์โชว์นี้ก็ขอจบแต่เพียงเท่านี้นะครับ เพราะจบแล้ว (เหอ?) ก็จบแล้วอะ 
ไปสิงคโปร์รอบนี้ใช้เงินไปประมาณแปดพันกว่าบาทเท่านั้นเองครับ แต่ถ้ารวมค่าตั๋วป้าม่วงแล้วก็ปาไปหมื่นกว่าๆ เหมือนกัน 

สุดท้ายนี้ขอสนับสนุนให้ทุกคนไปแบ็คแพ็คนะครับ เปิดหูเปิดตาได้ดีทีเดียว ลากันไปด้วยรูปเหรียญหนึ่งดอลลาร์สิงคโปร์รูปนี้นะครับ ขอบคุณสำหรับการเข้ามาชมและคอมเมนต์ สวัสดีครับ