8 replies to this topic

[Emmy Journey]

Advertisements

มาถึงตอนที่ 4. พิชิตดอยอินทนนท์ สูงสุดแดนสยาม แล้วจ้า

 หลังจากที่เราลาจาก นาขั้นบันได บ้านป่าบงเปียง มาถึงถนนใหญ่ตามภาพด้านล่าง

 

 

 เราลงมาตามทางเราต้องเลี้ยวซ้ายไปตามลูกศรชี้เลยค่ะ จากจุดนี้ไปใช้เวลาประมาณ 20 นาทีขับไปเรื่อยๆ

อากาศเย็นเป็นช่วงๆ ตรงที่มีแดดส่องก็อุ่นหน่อย

 

 

ขับไปก็มีป้ายบอกทางไปเ้รื่อยๆ พอถึงป้ายนี้ ทางหลวง 1009 

 

 

 

ก็จะมีแยกเลี้ยวไปบ้านขุนกลาง - ขุนวาง ตรงแยกนี้มีปั๊มน้ำมันน้อยๆ ให้เติมด้วยนะ แวะเติมน้ำมันให้พร้อม แถมลองถามพี่เจ้าของปั๊มดูว่า "ดอกซากุระ หรือดอกพญาเสือโคร่ง" ข้างบนบานบ้างหรือยัง คำตอบที่ได้คือ "ยังค่ะ แล้วแกก็ชี้ให้ดูต้นที่อยู่เลยไปจากร้านแกหน่อยนึงว่าถ้าบานตรงนี้ก็ต้องบานด้วย ต้นที่เห็นมันยังโกร๋นอยู่เลย เซ็ง" 

 

 

และขับไปต่อเรื่อยๆ ก็จะเจอลานกางเ๊ต็นทฺ์ และตลาดขายผัก ผลไม้ของชาวม้งจ้า ขับมาจนถึงทางโค้งนี่ เราเจอสิ่งไม่คาดฝันค่ะ

มันคือ....ทะเลหมอก....ปรากฏการณ์ธรรมชาติที่หาดูได้ยากยิ่งที่ดอยอินทนนท์ (สำหรับเรา)

มีรถจอดชมวิวเป็นระยะ เราก็เอามั้งลงไปถ่ายรูปดีกว่า

 

 

มันไม่ใช่ปุยเมฆนะ มันคือ...ทะเลหมอก....หนามาก และที่สำคัญมันกำลังเคลื่อนตัวไหลลงมาทางขวา (ตามภาพเลยค่ะ) ปรากฏการณ์นี้เกิดขึ้นตอนช่วงเวลา 10.00 โมง กว่าๆ  พระเจ้าจอร์จมันยอดมาก....สวยมาก  อลังการธรรมชาติสร้างจริง

 

 

[Emmy Journey]

 

 

ใครขับรถผ่านก็หยุดดูแทบทุกคันเลย มันเป็นวันที่วิเศษ และโชคดีที่สุด 

(เกิดมาเพิ่งเคยเห็นทะเลหมอกกำลังเคลื่อนตัวแบบนี้)

 

 

 

อีกสักรูป มีแสงอาทิตย์สาดส่องด้วย 

 

 

ลงไปแอคท่าดีกว่า

 

 

เอากะเขามั้ง (ลืมไปเลยว่าเป้หนัก )

 

 

ขับขึ้นมาแล้วมองลงไปก็ยังสวยอยู่ แต่....พอมาถึงจุดนี้ทางชันมาก รถมอไซต์เริ่มอ่อนแรง ขึ้นเขาไม่ไหว เคลื่อนตัวช้ามาก (ยังกะเต่าคลาน) คุณแฟนบอกว่าเพราะหยุดดูทะเลหมอก ทำให้แรงขับเคลื่อนของเครื่องยนต์ไม่มีแรงส่งพอ 

แถมหนักทั้งเป้ หนักทั้งคน

[Emmy Journey]

 

 

(มีการให้เราลงเดินแล้วขับขึ้นไปรอด้วย แถมบอกว่าถ้าไป 2 คนรถไปไม่ไหว น้ำมันก็จะหมดเพราะใช้แรงขึ้นเขามาเยอะ ให้เราโบกรถขึ้นดอยไป  อีกแค่ 6 กิโลกว่าๆ เอง  อารมณ์ ณ ตอนนั้นวิวก็สวย แต่ทะเลเพลิงในตัวเริ่มเดือดแล้ว  ดูมันพูด จนเราปรี๊ดแตก  มีทะเลาะกันบ้าง ไรบ้าง จนเรางอนไม่ขึ้นไปแล้ว ลงกลับเข้าเชียงใหม่เลย ไม่ต้องดูแมร่งแล้ว อารมณ์เสีย  แต่ระหว่างที่ปล่อยให้เราเดิน เราก็ยังแวะถ่ายรูปต้นไม้บ้างไรบ้างได้อีก

 

 

ขาลงนั่งงอนไม่พูดด้วยไปตลอดทาง ชิ ไม่ช่วยคิดไม่ช่วยวางแผน หาข้อมูล ไม่ช่วยเชี่ยไรเลย ดีแต่ขับรถมอไซต์เป็นแค่นั้น   คุณแฟนก็ว่าแค่นี้ก็งอน อีกนิกเดี๋ยวจะถึงยอดแล้วไม่ไปเหรอ ชิชะ อย่ามาพูด คติฉัน "ทิ้งกรู...มรึงตาย...ยยย" 5555 ) แกล้งแมร่งไปงั้น โมโหก็โมโห แต่ที่ต้องคิดคือควรย้อนไปเติมนำ้มันให้เต็มถังอีกรอบก่อนดีกว่า แล้วค่อยว่ากันอีกที ระหว่างทางนั่งไปเรื่อยๆ ในที่สุดเราก็คิดว่า เออ....ไปเติมน้ำมันตรงแยกทางขึ้นบ้านขุนกลาง - ขุนวาง แล้วก็ลองอ้อนเจ้าของปั๊มฝากเป้กับสัมภาระที่ไม่สำคัญไว้ที่บ้านพี่เขาดีกว่า 

แล้วค่อยย้อนขึ้นมาใหม่ 

 

 

พอเห็นป้ายตามรูปด้านบนนี้ก็เลี้ยวซ้านเข้าไปแยกบ้านขุนกลาง - ขุนวางได้เลยจ้า

[Emmy Journey]

พอเห็นป้ายตามรูปด้านบนนี้ก็เลี้ยวซ้านเข้าไปแยกบ้านขุนกลาง - ขุนวางได้เลยจ้า

 

 

ซ้ำรูปให้ดูชัดๆ อีกรอบ ตรงลูกศรชี้มีปั๊มอยู่นะ คุณพี่เขาใจดีให้เราเ้ข้าห้องน้ำ และให้เราฝากกระเป๋าไว้ได้อีกต่างหาก (ก็เติมกะพี่มา 3 รอบแล้วน่าจะจำกันได้) 

จากนั้นเราก็มุ่งตรงขึ้นยอดดอยเลยค่ะ 

 

 

พอถึงโค้งนี้ทัศนียภาพทะเลหมอกยังคงสวยงามอยู่ แต่ไม่เอาแล้วไม่จอดรถ

เด็ดขาด เดี๋ยวขึ้นไม่ได้อีก พอไม่มีเป้ รถขึ้นได้ฉลุยเลยแหะ 

(นึกว่าจะไม่รอดซะแล้ว) 

 

 

พอถึงดอยอินทนนท์วันนี้คนเยอะมาก แต่ไม่หนาแน่น ร้านขายของพรึบไม่ต้องกลัวอด ยังกะตลาดนัดหย่อมๆ เราเดินดูแป๊ปเดี๋ยว แล้วย้อนมาศึกษาเส้นทางธรรมชาติกันก่อนดีกว่า พาคุณแฟนไปถ่ายรูปกับป้ายเป็นที่ระลึกหน่อย เราเคยถ่ายแล้วเลยไม่ถ่าย มีการรอคิวกันด้วย แต่ไม่นานเท่าไร หน้าเทศกาลก็งี้ 

 

 

 

อากาศแม้ว่าจะ เกือบ 11.00 น. แล้วแต่ยังหนาวเย็นอยู่อะ เสร็จแล้วก็พาเดินป่า ไปตามทางเข้ามาก็เจอ "กู่พระเจ้าอินทวิชยานนท์" ก่อนเลย

[Emmy Journey]

 

 

 

 

 

จุดไฮไลท์เก็บภาพอีกมุมของดอยอินทนนท์

 

 

 

ซูมชัดๆ

 

 

มีคนแอบถ่ายเราตอนเผลอด้วยเฟ้ย 

 

[Emmy Journey]

เส้นทางศึกษาธรรมชาติก็มีทางเดินไปเรื่อยๆ 

(นี่ขนาดมีแดดส่องแล้วคุณแฟนยังสามารถดำได้อีก) 

 

 

ถ่ายมั้ง จะได้รู้ว่ามาจริง 

 

 

เดินมาจนถึงป้ายบอกอุณหภูมิของวันนี้ค่ะ เมื่อเวลา 6.00 น. 9 องศา 

ตอนนี้ 11.30 อุณหภูมิอยู่ที่ 10 องศา อืม....นะ

 

 

 

 

 

ดอกอะไรจำไม่ได้แล้วค่ะ

 

 

เวลาบานสวยดี

 

 

ปีนี้ดอกกุหลาบพันไม่บานเลย ไม่มีสักดอก

[Emmy Journey]

 

 

นี้ดอกไรก็ไม่รู้ ข้างบนนี้ก็มีสำนักงานของเจ้าหน้าที่ มีห้องนิทรรศการแสดง 

ประวัติความเป็นมาของดอยอินทนนท์ มีห้องน้ำ มีร้านขายของที่ระลึก 

ร้านขายอาหารเล็กๆ ไว้บริการด้วยจ้า

 

 

แต่เราขอเข้าร้านกาแฟร้านนี้ดีกว่า ราคาไม่ต่างจากร้านข้างๆ มากนักแต่มันเป็นกาแฟสด ที่ไม่ใช่พวกกาแฟซอง หรือเนสกาแฟอะนะ 

(ไหนๆ จะเสียเงินแล้วขอเลือกนิดนึง)

 

 

 

ชอบหวานมาก/น้อย ชอบแบบไหนบริการตัวเองเลยจ้า  

ร้านนี้วันที่เราไปคนเยอะเหมือนกันนะ

 

 

จัดไปคนละแก้วกะคุณแฟนให้หายหนาว ในราคายิ่งสูงยิ่งหนาว 

120 บาท ต่อ 2 แก้ว (แพงโคตร...แต่ยอม)

 

 

นั่งจิบกาแฟไปก็หยิบขนมปังที่พกมาแกล้มไปพลางแก้หิวก่อน 

แบ่งให้นกกินด้วย นกบินมาให้ชมตรงหน้าเลย ห่างกันแค่เอื้อมมือ

[Emmy Journey]

 

 

 

 

ไม่รู้ว่านกอะไร คุณแฟนชอบนกเลยถ่ายใหญ่ 

เราก็ฆ่าเวลาด้วยการนั่งเขียนโปสการ์ดเพื่อส่งกลับบ้าน 

 

 

นั่งพักได้ที่ ก็ชวนกันลงจากดอยเพื่อตรงเข้าเมืองเชียงใหม่ค่ะ 

เพราะตอนนี้เวลา 12.15 น. แล้วไหนจะต้องแวะเอากระเป๋าเป้อีก 

ระหว่างลงยังคงมีหมอกหนาจัดอยู่ค่ะ

 

 

สวยยังกะอยู่เหนือเมฆ

 

 

 

 

 

มุมนี้แสงส่องเบาๆ สวยงามมากมาย

[Emmy Journey]

 

 

ขอลงไปเก็บภาพหน่อย

 

 

 

นี่เที่ยงกว่าๆ แล้วนะ ยังมีหมอกอยู่อีก อากาศตรงนี้ร้อนไม่มากค่ะ 

 

 

วิวระหว่างลงเขา

 

 

แวะถ่ายกับป้ายหน่อยละกัน

 

 

 

 

พอถ่ายรูปเสร็จเราก็กะว่าจะแวะเติมน้ำมันที่ปั๊มเดิมอีกรอบที่เราเอาเป้ฝากไว้แล้วรีบตีรถเข้าเชียงใหม่อีกราวๆ 2 ชั่วโมงกว่าๆ ไปเช็คอินเข้าที่พัก แล้วค่อยหาอาหารกลางวันทานตอนบ่ายๆ ปรากฏว่ามันมักมีเหตุการณ์ที่เราคาดไม่ถึงอยู่เสมอ ทำให้เราต้องปรับแผนกระทันหันเราจะเจออะไรติดตามได้ใน

 

ตอนที่ 5. ในที่สุดฉันก็พบเธอ...ดอกนางพญาเสือโคร่ง หรือดอกซากุระ