ท้องพระโรงกลางสำหรับออกว่าราชการ นั่นคือ พระที่นั่งดุสิตสวรรย์ธัญญมหาปราสาท สร้างขึ้นในพ.ศ.2209 เป็นพระที่นั่งตึกก่ออิฐถือปูนขนาดย่อม ส่วนของผนังเป็นการผสมผสานระหว่างศิลปะไทย และเปอร์เซีย คือการเจาะช่องหน้าต่างขนาดใหญ่จำนวนมาก ซึ่งจำเป็นต้องอาศัยเทคโนโลยีจากภายนอก เนื่องจากระบบไทย ใช้ผนังและเสารับน้ำหนัก การเจาะช่องเปิดขนาดใหญ่เป็นไปได้ยาก
ภาพจำลองพระที่นั่งดุสิตสวรรย์ธัญญมหาปราสาท